به گزارشافکارنیوز،نارضایتی فرهنگیان از وضعیت معیشتی ماجرایی است که فقط به دولت قبلی یا فعلی منحصر نمی‌شود. اگر چه با روی کار آمدن هر دولت وعده‌هایی در خصوص بهبود وضعیت معیشت فرهنگیان سرداده می‌شود اما عملا تاکنون وضعیت معیشتی فرهنگیان بهبودی نیافته و همین موضوع منجر به روی آوردن آنها به شغل دوم شده است.
وضعیت معیشتی معلمان موضوعی است که سال ها و طی دولت های مختلف محل اعتراض و گلایه بوده است. بارها در دوران وزارت سکانداران مختلف در مجموعه آموزش و پرورش، معلمان در رابطه با وضعیت معیشتی و حقوق پرداختی خود نگرانی‌هایشان را اعلام کرده‌اند.
کاندیداهای مختلف ریاست جمهوری نیز در دوران تبلیغات انتخاباتی، وعده‌های بسیاری در ارتباط با بهبود وضعیت معیشت فرهنگیان سرمی‌دهند و هر بار نیز با آمدن وزیری جدید روزنه امیدی در دل فرهنگیان مبنی بر بهبود وضعیت معیشتی ایجاد می‌شود اما تا امروز آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اثرگذار و معلم به عنوان سرمایه‌ای که نیروی انسانی مورد نیاز کشور را تربیت می‌کند، مورد توجه نبوده‌اند.
اوضاع نامناسب معیشتی فرهنگیان باعثشده تا بسیاری از آنها به اذعان خودشان برای گذران زندگی در کنار معلمی به شغل دوم روی بیاورند. هم‌اکنون حداکثر حقوق یک معلم با مدرک لیسانس و چندین سال سابقه کار در آموزش و پرورش، در حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است.
البته وزارت آموزش و پرورش نیز اوضاع و احوال مناسبی ندارد، طبق اعلام مسئولان این وزارتخانه ۹۹ درصد از بودجه صرف پرداخت حقوق می‌شود و یک درصد برای انجام امور کیفی باقی می‌ماند. حتی پولی برای پرداخت هزینه‌های ضروری مدارس همچون قبض آب، برق و گاز و خرید تجهیزات مورد نیاز مانند گچ و … باقی نمی‌ماند و همین موضوع مدیران مدارس را در شرایط سختی قرار داده به گونه‌ای که مجبور به جمع‌آوری کمک‌های مالی از خانواده‌ها میشوند.
در شرایطی که هزینه‌های زندگی و تورم در جامعه روبه افزایش است معلمان مجبورند تا به مشاغل دیگری روی بیاورند از این رو یک معلم در کلاس درس تمرکز لازم برای تدریس را ندارد.
آنچه که این روزها در میان جامعه معلمان مشاهده می‌شود، گرایش آنها به تدریس خصوصی در کنار فعالیت مدرسه است و این مقوله نگرانی‌هایی را رقم زده است.
محمدعلی عبدالله پور کارشناس آموزشی با هشدار نسبت به این وضعیت گفت: با سیاست‌های اتخاذ شده در طول سال‌های اخیر و افزایش تعداد دانش‌آموزان در کلاس‌‌های درس، مدارس دو نوبته را یک نوبته کرده‌اند، این موضوع منجر به سنگینی کار معلمان و کاهش کیفیت آموزش شده و تاکنون نیز نتوانسته‌ایم این اشکالات را اصلاح کنیم.
وی ادامه داد: در سال‌های اخیر کار معلم چند برابر شده و کیفیت آموزش نیز کاهش یافته است در چنین شرایطی که معلمان با فشار کار مواجه هستند این سئوال برایشان مطرح است که متناسب با این افزایش فشار کار چرا حقوق پرداختی به آنها افزایش نیافته است؟ این روند باعثشده تا معلمان کار حداقلی را در کلاس درس انجام دهند و شرایطی برای دانش آموز به وجود بیاید که اگر به آموزش بیشتری نیاز دارد به کلاس خصوصی یا آموزشگاه های آزاد برود.
عبدالله پور با اشاره به اینکه هزینه‌های آموزش در سبد هزینه‌های خانوار سال به سال سنگین‌تر می‌شود، تصریح کرد: چرا باید نظام آموزش غیر رسمی و چرخش مالی میلیاردی آموزشگاه های آزاد را بپذیریم.
این کارشناس آموزشی ادامه داد: نیروهای مستعد در حال رفتن از آموزش و پرورش به نهادها و وزارتخانه‌های بهتر هستند.
جبار کوچکی نژاد نایب رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیز در خصوص وضعیت معیشتی فرهنگیان اظهار کرد: دولت دربودجه سال ۹۴ در بخش آموزش و پرورش کم لطفی کرده و مجلس باید آن را جبران کند تا اوضاع معیشتی معلمان بهبود یابد.
وی افزود: دولت باید در ارتباط با بودجه آموزش و پرورش تغییراتی را اعمال کند. اینکه اعلام می‌شود آموزش و پرورش کارمندان زیادی دارد و نمی‌توان به آن کمک کرد دیدگاه اشتباهی است و با این روند یک ریال حقوق فرهنگیان افزایش نمی یابد در حالیکه طبق بودجه پیشنهادی سال ۹۴ برخی دستگاه‌ها می‌توانند تا ۴۰ درصد حقوق کارکنان خود را افزایش دهند.
آموزش و پرورش با داشتن بزرگترین سرمایه اجتماعی کشور که در واقع آینده سازان آینده جامعه محسوب میشوند، نیازمند توجه بیشتر به آموزگاران این سرمایه ملی است تا بتوانیم آینده میهن اسلامی را بیمه کنیم.
