به گزارش افکارنیوز، التماس می کند: خانم! تو را بخدا فقط یک جفت. آقا! جورابهای خوب دارم.
ˈعرفانˈ کودک ۸ ساله ای است که به خاطر بیماری پدر و فقر مالی خانواده اش مجبور است در این سن کم کار کند.
وقتی با او حرف می زنم، معصومیت در چهره اش موج می زند، لباسهای مندرس، کفشهای پاره و نگاه مهربانش دنیایی حرف دارد.
احساس می کنم از علاقه به زندگی بهتر سخن می گوید، از اینکه می خواهد زنده باشد و زندگی کند حتی به قیمت لذت نبردن از دوران کودکی و سرگرم شدن به کارهایی که برای او خیلی زود است.
شاید او با نگاهش می خواهد بگوید که ˈ من هم کودکم و دلم می خواهد مانند دیگر بچه های هم سن و سال خود بازی و تفریح کنم، به همراه پدر و مادر به پارک و شهر بازی بروم و در آغوش گرم آنها ساعتها بخوابم اما افسوس که به من یاد داده اند برای زنده ماندن باید گلیم خود را از آب بکشم. ˈ
دفتر و کتابهایش در کنارش است، هر ازگاهی نگاهی به آنها می اندازد، به خیال خودش درس می خواند.
از او می پرسم: درس هم می خوانی؟
* آره! صبح ها مدرسه می رم و بعدش کار می کنم، تازه بقیه خواهر و برادرهام هم همین جوری درس می خونند.
با خود کلنجار می روم، وظیفه من در قبال ˈعرفانˈ چیست؟ چه کنم که حداقل کاری برای او کرده باشم؟ اگر همه جورابهایش را بخرم که به قول خودش کلی سود ببرد، به احتمال زیاد فردا و فرداهای دیگر دوباره با جوراب های مردانه و زنانه جدید او را در این مسیر خواهم دید.
به نظر می رسد بهترین کار برای کمک به این قشر از جامعه، حمایت از حقوق آنها بویژه کودکان محروم و در معرض آسیب های ناشی از بحران ها، نابسامانی های اجتماعی و حوادثطبیعی است هر چند یک وظیفه انسانی نیز به شمار می رود.
اما رشد روز افزون این پدیده در کشور قوه مجریه، مردم، سازمان ها و نهادها را متعهد به تعامل با یکدیگر برای ریشه کن کردن آن می کند.
ˈفاطمه دانشورˈ عضو اتاق بازرگانی ایران و مدیر عامل موسسه خیریه مهرآفرین در این باره می گوید: طبق آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران یک میلیون و ۷۰۰ هزار کودک در ایران به صورت مستقیم درگیر کار هستند و بررسی ها نشان می دهد هر کودک ماهیانه ۸۰ تا ۱۰۰ هزارتومان درآمد دارد.
شاید از این اظهارات بتوان نتیجه گرفت در صورتی که این مبلغ برای خانواده های این کودکان تامین شود شرایط برای بازگشت آنها به محیط مدرسه و خانه فراهم می شود.
باید اذعان داشت بدون توجه به این حقوق و سرمایه گذاری در امر بهداشت و آموزش و ارتقای سطح زندگی کودکان کار نمی توان به دستیابی به دنیایی بهتر امید داشت زیرا این افراد جوانانی می شوند که می توانند برای کشور آینده ای روشن را رقم بزنند.
یکی از مراکز حمایتی که بتازگی فعالیت خود را در زمینه ارائه خدمات به کودکان کار آغاز کرده موسسه خیریه کودکان کار ˈکوک ˈ است.
** وجود ۲۰ هزار کودک کار در تهران
عضو هیات موسس موسسه خیریه کودکان کار ˈکوکˈ به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: تنها ۲۰هزار کودک کار در تهران وجود دارد که هر روز بر تعداد آنها افزوده می شود.
ˈ فروغ علیپور ˈ درباره موسسه یادشده افزود: سال گذشته ایده تاسیس آن با هدف کمک به کودکان کار در میان دانشجویان مرکز آموزش علمی کاربردی خانه کارگر تهران شکل گرفت که هم اکنون در حال مراحل ثبت موسسه هستیم.
وی با بیان اینکه فعالیت های این موسسه در مراکز دانشگاهی و روابط عمومی انجمن های علمی در حال انجام است، ادامه داد: موسسات زیادی در حوزه ارائه خدمات مالی و اقتصادی به این کودکان وجود دارد اما جای خالی کمک های حقوقی و پیگیری خلاء های قانونی در این حوزه به شدت احساس می شد.
علیپور دغدغه این موسسه را فقدان قوانین محکم و مقررات حقوقی در رابطه با کودکان کار ذکر و تصریح کرد: موسسه با برخورداری از کارشناسان حقوقی مجرب در راستای وضع قوانین به منظور فراهم شدن شرایط بهتر برای کودکان کار تلاش می کند.
وی با اشاره به اینکه ارتباط مستقیمی میان کودکان کار و فقر وجود دارد، یادآور شد: این افراد را نمی توان در زمره شاغلین قرار داد هر چند به دلیل دور ماندن از تحصیل، نام محصل را هم نمی توان بر آنها نهاد.
وی درباره آمار کودکان کار در کشور خاطر نشان کرد: از آنجا که فعالیت این افراد غیر قانونی است نمی توان آمار رسمی و دقیقی را درباره آن ارائه کرد اما طبق اعلام کارشناسان این حوزه حدود ۲۰ هزار کودک کار در تهران وجود دارد و همه این افراد دارای خانواده هستند.
** فقر از عوامل شکل گیری پدیده کودک کار
رییس مرکز آموزش علمی کاربردی خانه کارگر تهران اظهار داشت: از آنجا که فقر یکی از عوامل بازماندن کودکان از ادامه تحصیل است، از دولتمردان و سازمان های مدنی درخواست داریم با کمک های مالی و وضع قوانین برای ایجاد شرایط بهتر برای این قشر آسیب پذیر جامعه تلاش کنند.
علیپور با اشاره به ارائه خدمات خوب انجمن حمایت از کودکان کار ابراز امیدواری کرد که موسسه ˈکوکˈ مکمل خدمات سایر موسسات و انجمن های حمایت کننده باشد.
وی با بیان اینکه کودکان کار به انواع بیماری ها مبتلا هستند، گفت: ۷۲درصد انها از بیماری چشمی و ۶۱درصد از بیماری های تنفسی رنج می برند.
به گفته علیپور، ۶۴درصد کودکان کار بیماری قلبی، ۸۲درصد بیماری پوستی و ۶۹ درصد نیز اختلالات شنوایی دارند.
وی با یادآوری این مطلب که طبق قانون، کودکان زیر ۱۶ سال در ایران نباید کار کنند، اضافه کرد: متاسفانه شاهد پدیده کودک کار در کشور هستیم در حالیکه کودک باید به اقتضای سنش کودکی و علم آموزی کند، نه اینکه زود هنگام به فضای کسب و کار وارد شود.
علیپور ادامه داد: ورود زود هنگام کودکان به عرصه کسب و کار منجر به بلوغ زود هنگام جسمی می شود که این مساله خود به بروز مشکلاتی منجر خواهد شد.
عضو هیات موسس موسسه خیریه کودکان کار ˈکوکˈ با تاکید بر رشد و پرورش کودک در محیط مدرسه و خانواده خاطر نشان کرد: برای رسیدن به جامعه ای سالم و عاری از هر گونه تبعیض به همکاری و تعامل میان همه افراد نیاز است. فرزندان امروز فردای جامعه را می سازند ازاین رو برای رفع مشکل کودکان کار دست کمک به سوی همه دراز می کنیم.
وی یاری رسانی و دستگیری از دیگران را اقدامی ارزشمند خواند و گفت: کودکان کار تشنه محبت هستند بنابراین حمایت های عاطفی و روانی از آنها به منظور ارتباط صحیح با جامعه و کسب شرایط مناسب تربرای زندگی ضروری است.
علیپور ابراز امیدواری کرد همه افراد بتوانند با تلاش و نگاه مثبت به این کودکان ، آنها را همچون فرزندان خود در حرکت رو به جلو به آینده و کسب موفقیت یاری رسانند.
