به گزارشافکارنیوز،حسن عماری اظهار داشت: در ایران موضوع روانشناسی شهری تاکنون مطرح نبوده است در حالی که تجربه روانشناسی شهری به ۱۹۷۰ برمی‌گردد. در روانشناسی شهری به تاثیرات شهر و شهرنشینی بر شخصیت افراد و بالعکس می‌پردازیم.

وی افزود: همچنین موضوع اهمال‌کاری اجتماعی و تنبلی اجتماعی را بررسی می‌کنیم.

وی ادامه داد: تنبلی اجتماعی به عدم تحرک در شهرها می‌پردازد یعنی رفتارهای جنبشی کمتر نسبت به شهرهای کوچک سنجیده می‌شود.

این روانشناس گفت: عدم استقبال از جنبش و تحرک را تنبلی اجتماعی می‌گویند.

وی افزود: در اهمال‌کاری اجتماعی نیز افراد نسبت به یکدیگر و وظایف نسبت به هم کندتر می‌شود مثلا در حادثه سعادت‌آباد تعلل مردم در کمک به آن فرد و تماس با پلیس اهمال‌کاری اجتماعی محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: افراد به جای کمک به آن فرد از او فیلم گرفتند در حالی که در آن شرایط باید به او کمک می‌کردند.

این متخصص بهداشت و روان تصریح کرد: روانشناسی شهری همچنین به مسائلی مانند ترافیک و آلودگی هوا و استرس ناشی از آن می‌پردازد.

وی مشارکت روانشناسان را در کاهش استرس‌های ناشی از آلودگی هوا و ترافیک موثر دانست و گفت: استفاده از روانشناسان در مدیریت شهری می‌تواند استرس‌ها را کاهش دهد وقتی آلودگی را کاهش می‌دهیم استرس افراد کم می‌شود.

وی تصریح کرد: حتی تغییر مبلمان شهری و فضای سبز برای بافت‌های جدید مانند نواب در کاهش استرس شهروندان موثر است.

وی خاطر نشان کرد: در دنیا ارزیابی پروژههای شهری از نقطه نظر روانشناختی و تاثیر آن بر مولفههای فرهنگی و اجتماعی ارزیابی میشود.