به گزارشافکارنیوز،حتما شما هم تابلوهای نارنجی کوچکی را در گوشه و کنار شهر یا محله خود دیده اید که شما را به سمت سوله های بحران هدایت می کند. شاید ندانید این سوله ها به چه دردی می خورد، و امیدواریم که هیچ وقت هم ضرورتی برای یافتن راه خود به سمت آنها نیابید. اما این سوله ها قرار است پناهگاهی امن برای شهروندان در صورت وقوع حوادثی مثل زلزله باشد. با این حال، احتمالا در حال حاضر آنها را به عنوان سالن های ورزشی و ورزشگاه های سرپوشیده ای برای بانوان می شناسید.
تعجب نکنید. از زلزله تا ورزش راه درازی است، اما شهرداری و ستاد مدیریت بحران این مسیر را کوتاه کرده اند و پیوندی ناخجسته بین بحران و ورزش برقرار کرده اند.
اواخر دوره فعالیت شورای اسلامی شهر سوم تهران، بحثاجاره سوله های ستاد مدیریت بحران به مراکز ورزشی و استفاده از آنها برای ورزش بانوان مطرح شد. در آن زمان، معصومه آباد و معصومه ابتکار به عنوان روسای کمیته سلامت و کمیته محیط زیست شورا موافق این نوع بهره برداری در مواقع غیر بحرانی بودند. اما سایر اعضای شورای شهر با واگذاری این اماکن مخالف و معتقد بودند این کار بر خلاف فلسفه وجودی این سوله ها است و تخلیه آنها در زمان بحران را غیرممکن می کند و عملا به نقض غرض منجر می شود.
با شروع فعالیت شورای چهارم، موضوع بار دیگر چند هفته پیش در صحن علنی شورا مطرح شد و مدیر عامل سازمان مدیریت بحران با حضور در جلسه، ناتوانی شهرداری در تامین هزینه های نگهداری این سوله ها را علت واگذاری آنها به بخش خصوصی اعلام کرد. با این حال، اعضای شورای شهر چهارم هم مثل پیشینیان خود قانع نشدند و تاکید کردند که این سوله ها باید برای مواقع ضروری آماده و در دسترس باقی بماند.
با این همه، اکنون با گذشت چندین هفته از آن جلسه و گزارش، به نظر نمی رسد اتفاق جدیدی درباره سوله های بحران رخ داده باشد. اعضای شورای شهر هم اگر چه اغلب منتقد اجاره دادن این فضاها برای کاربری های غیر بحران هستند، اما به نظر نمی رسد پیگیری خاصی روی این بحثانجام داده باشند.
غلامرضا انصاری، عضو شورای شهر در گفتگو با خبرنگار فارس در این زمینه گفت: این هم از معضلاتی است که بسیاری از فضاهای فرهنگی اجتماعی ما نه تنها در شهرداری، بلکه در دستگاه های دولتی هم به صورت اجاره به بخش خصوصی واگذار می شود. اگر خصوصی سازی در قالب غیر حقوقی و غیر دولتی باشد، شاید جوابگو باشد. ولی در بخش فرهنگی و اجتماعی با توجه به ضرورت ها و نیازهایی که بخش عمومی و دولتی باید برای شهرها و مردم انجام دهد، توجیه پذیر نیست.
وی ادامه داد: علاوه بر این، این سوله های بحران بالاخره بخشی از خدمات و فضای دولتی است و وقتی در قالب های رقابتی واگذار می شود، هم احتمال تاثیرگذاری منفی بر کیفیت خدمات وجود دارد و هم الزاماتی را که بخش کاملا خصوصی می تواند از آن برخوردار باشد، ندارد.
انصاری افزود: تهران روی چند گسل فعال زلزله قرار گرفته و اگر خدای نکرده زلزله یا حادثه ای رخ دهد، شرایط بسیار دشوار و غیرقابل تحملی را برای شهر ایجاد می کند. بنابراین ما برای مقابله با بحران باید آمادگی قبلی داشته باشیم و این طور نیست که سرمایه گذاری در بخش امداد و نجات را بخواهیم با منافع اقتصادی برآورد کنیم. فضاهای بحران باید همیشه آماده باشد تا در صورت بروز حادثه بتوان هر لحظه از آنها استفاده کرد.
این عضو شورای شهر تاکید کرد: این موضوع باید مورد بازنگری قرار گیرد و کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورا باید به این موضوع رسیدگی کند. انشاء الله کمیسیون برنامه هایی برای این سوله ها دارد و من هم نظراتی دارم که در آن زمان ارائه خواهم داد.
اقبال شاکری، عضو دیگر شورا نیز در این خصوص گفت: متاسفانه تعدادی از این سوله ها در حال حاضر برای کاربری های دیگری دارند استفاده می شوند که به نظر می رسد مسئولان امر برای تعیین کارکرد این سوله ها در زمان غیر بحران و تامین هزینه های نگهداشت آنها مجبور شده اند آنها را به امورات دیگری واگذار کنند.
وی افزود: اما این خطر وجود دارد که در زمانی که اتفاقی رخ می دهد، قابلیت تخلیه این سوله ها اصلا وجود نداشته باشد و ما کارکرد اصلی آن را از دست بدهیم. اصولا از بهره برداری طولانی مدت از این سوله ها برای هر نوع فعالیت دیگری باید خودداری کرد، اما در حال حاضر تعدادی از آنها به عنوان سالن های ورزشی در حال استفاده هستند که من هم روی این موضوع بحثدارم و در کمیسیون عمران و حمل و نقل شورا این موضوع را پیگیری خواهیم کرد.
اما محمد حقانی، عضو دیگر شورای شهر نسبت به موضوع به کلی بی اطلاع بود و گفت: راجع به موضوع اجاره سوله های بحران اطلاعی ندارم و احتمالا زمان طرح این موضوع در شورای شهر غایب بوده ام.
با این اوصاف، باید منتظر ماند و دید از دست شورای شهر برای مواقع بحرانی کاری ساخته است یا اینکه ورزش و تفریح شهروندان در زمانی که شهر در امن و امان است، به نجات جان آنان در هنگام خشم طبیعت ترجیح دارد.
