به گزارش افکارنیوز، دکتر اسماعیل کهرم افزود: روزانه در باغ پرندگان منطقه ۴ شهرداری شاهدیم که برخی پرندگان ۱۲ دور دور شهرک امید که در نزدیکی این باغ قرار دارد می چرخند و به برکه های خود باز می گردند.
وی در پاسخ به اینکه گفته می شود تمامی پرندگان آبزی و کنار آبزی برای پرواز باید یک حدی را روی آب بدوند تا با رسیدن به سرعت مشخص، امکان پرواز برای آنها فراهم شود و چنانچه برای برخی پرندگان سنگین مثل قوها، فلامینگوها و غیره، طول استخر را کمتر از حدی که آنها برای رسیدن به سرعت پرواز نیاز دارند، بگیرند، این پرنده ها قادر به پریدن نخواهند بود اظهار داشت: وسعت برکه های باغ پرندگان لویزان در جهان کم نظیر و در خاور میانه و ایران بی نظیر است و پرندگانی که بخواهند پرواز کنند هر اندازه که بزرگ و سنگین وزن باشند به راحتی می توانند در این برکه ها اوج گرفته و پرواز کنند کما اینکه
هرروز شاهد پرواز تعداد زیادی از پرندگان بر فراز باغ و بازگشت آنها به برکه ها هستیم.
به گفته کهرم، تمام استانداردهای جهانی برای رعایت حقوق حیوانات در این باغ رعایت شده و گواه این مطلب تعداد زیادی تخم گذاری است که روزانه توسط پرندگان این باغ رخ می دهد زیرا پرنده تنها در صورتی که از شرایط راضی باشد و محیط را در اختیار خود ببیند جفت گیری می کند و تمام تخمهای پرندگان این باغ نطفه دار یعنی حاصل جفت گیری هستند.
پدر علم محیط زیست ایران با اشاره به سابقه علمی ۴۰ ساله خود در زمینه پرنده شناسی در ایران و جهان تصریح کرد: به عنوان مشاور پرنده شناسی باغ پرندگان لویزان هر انچه که در توان علمی داشته ام به کار بسته ام تا پرندگان این باغ احساس ارامش کنند و برای بازدید کنندگان مشکلبهداشتی ایجاد نکنند و به جرأت می گویم اگر پرندگان در این باغ به اندازه طبیعت خوشحال نباشند کمتر ازآن هم نیستند به علاوه چون از مشکلاتی که در طبیعت با آن روبه رو هستند مانند روباه و شغال سیم خاردارو گلوله شکارچیان در امان هستند به طور متوسط ۳ تا ۴ برابر بیشتر از طبیعت عمر می کنند.
وی افزود: به طور کلی فرایند های غریزی پرندگان مانند سر و صدا و آواز ها و جفت گیری هایی که نشان از احساس رضایت و آرامش در میان پرندگان است در این باغ در طی مدتی که افتتاح شده به طور کامل و بدون نقص انجام می شود.
کهرم با اشاره به برخی انتقاد ها مبنی بر شیوع آنفلوانزای پرندگان از این باغ در صورت ابتلا ی پرندگان آن به تمام پایتخت گفت: چنین اظهار نظر های علمی نیست چرا که جهت باد غالب در تهران از غرب به شرق است و حتی در صورت بروز چنین مشکلی احتمال شیوع آن وجود ندارد.
این استاد دانشگاه با اشاره به حضور روزانه ۱۴ هزار بازدید کنند ه از این باغ اظهار داشت: به گفته بسیاری از مسئولان شورای شهر و شهرداری جنگل لویزان به محلی برای معتادان تبدیل شده بود و بیم ان می رفت که این باغ نیز ساختمان های چن طبقه تبدیل شود اما با افتتاح این باغ رنگ و بوی دیگری به خود گرفته و مردم می توانند ساعاتی را در شرایطی نه کاملاً مانند طبیعت اما بسیار نزدیک به طبعت بگذرانند.
وی با استقبال از پیشنهاد ها و گلایه های سازنده انجمن های حمایت از حیوانات و دامپزشکان از آنها درخواست کرد: کمی ذره بین انتقاد های خود را کنار بگذارند و بر اسا س استاند ارد های روز دنیا به مسئولان و متولیان این باغ برای هر چه بهتر شدن شرایط زیست پرندگان زیبا بر اسا س دانش خود کمک کنند.
بهشتی که درآن پر پرواز پرندگان چیده می شود
پیش از این شهرام امیری شریفی مدیر دیده بان حقوق حیوانات گفته بود: فاز نخست باغ پرندگان تهران با نام بهشت پرندگان افتتاح شد. برای اسیر ماندن پرندگان این بهشت، ابتدایی ترین و آزارنده ترین راه یعنی قطع شاه پر های پرندگان انتخاب شده است.
به گفته وی، پرندگان سنگین وزن آبی برای پرواز نیازمند دویدن روی آب تا رسیدن به حداقل سرعت پروازی هستند. از نظر فیزیکی حداقل سرعت پروازی برای هر وسیله پروازی(یا پرنده) بسته به مشخصات فیزیکی، عددی است مشخص که با گذر از آن قوانین پروازی برای پرنده(جسم پروازی یا جانور) صدق می کند.
امیری افزود: تمام پرندگان برای پرواز نیازمند رسیدن به این سرعت هستند. پرندگان کوچک و کم وزن با یک جهش یا بال زدن سریع به این سرعت می رسند وقادرند از محل نشستن بلافاصله به پرواز تغییر حالت دهند، برخی پرندگان زیستگاه های صخره ای و پرندگان شکاری این سرعت را با شیرجه زدن از ارتفاع تامین می کنند و رسیدن پرندگان بزرگ جثه کنار آب زی و سنگین(مثل قوها با وزنی معادل ۱۰ کیلوگرم، غازها و فلامینگوها) به این سرعت نیازمند دویدن مسیری طولانی روی آب است. آغاز و خاتمه پرواز پرندگان(و اجسام پروازی مانند هواپیما) همواره رو به باد است تا کمترین انرژی ممکن مصرف شود.
به گفته مدیر انجمن دیدیه بان حقوق حیوانات، جلوگیری از رسیدن به این حداقل سرعت با روش های مشخص علمی یکی از راه های جلوگیری از فرار پرندگان اسیر در باغ های پرندگان است. کوتاه کردن طول برکه ها و دریاچه ها، ایجاد مانع قابل رویت در مسیر دویدن و یا ایجاد مانع بصری در انتهای طولی که پرنده از آن به عنوان مسیر دویدن پیش از پرواز استفاده می کند بخشی از این راه ها هستند.
