سرویس مذهبی افکارنیوز- هرگاه فکر گناه بر کسی هجوم برد، نباید آن را انجام دهد، بلکه با پناه بردن به خدا و توکّل بر او از دام شیطان رهایی یابد. امام صادق علیه السّلام می فرمایند:
«کسی که به فکر گناه افتاد، انجام ندهد؛ زیرا چه بسا بنده ای که در حضور خدا مرتکب گناهی می شود و خدای بزرگ می فرماید: به عزّت و جلالم قسم، از این پس تو را نمی آمرزم.» ۱
کسی که از خود غافل شود، شیطان از او غافل نیست. پس انسان باید حسابگر خویش باشد و از سرمایه خود به خوبی بهره گیرد.
امام صادق علیه السّلام می فرمایند: شیطان توان وسوسه کردن بنده ای را ندارد، جز آنکه او از یاد خدا اعراض کند و فرمانش را سبک شمرد و به نافرمانیش روی آورد و آگاهی خدا از اسرارش را فراموش کند. ۲
و نیز فرمودند: هر گاه شیطان وسوسه ات می کند تا از راه حق گمراهت کند و خدا را از یادت ببرد، پس از او به خدا پناه ببر[و بر خدا توکل کن]، که او به کمک حق بر باطل آید و مظلوم را یاری رساند، چرا که خود فرمود: شیطان بر مؤمنان و کسانی که بر خدا توکل کنند سلطه ای ندارد. ۳
به فرموده امیر مؤمنان علیه السّلام: مطمئن ترین فرصت برای تهاجم شیطان، زمانی است که کسی گرفتار وسوسه گناهانی مانند عُجب و خودپسندی[و …] شده و مدح و ثناگویی و تملق دیگران را درباره خود دوست بدارد[و از این حالت ها به خدا پناه نبرد]. ۴
نکته: یاد خدا و پناهندگی به او بهترین راهکارِ رهایی از دام شیطان است؛ چون هیچ زمانی و زمینی خالی از حضور خدا نیست، هیچ زبانی هم نباید ساکت و خاموش از یاد خدا باشد؛ زیرا نیاز بشر دائمی است و بهترین عامل رفع نیاز، یاد خدای بی نیازی است که همواره درصدد رفع حاجت نیازمندان است، از این رو اگر در زمان یا مکان یا با زبانی از این فرصت استفاده نشد جز حسرت محصولی نخواهد داشت. ۵
منبع:
۱. الکافی، ج۲، ص۲۷۲.
۲. مصباح الشریعه، ص۷۹؛ بحارالانوار، ج۶۹، ص ۱۲۵.
۳. مصباح الشریعه، ص ۷۹-۸۰؛ بحارالانوار، ج۶۹، ص ۱۲۵.
۴. نهج البلاغه، نامه ۵۳، بند۱۴۵.
۵. تسنیم، ج۷، ص ۵۵۴.
۶. مفاتیح الحیاة، بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی، ص ۱۹۹ تا ۲۰۱.
