: خرید کردن برای خیلی از خانم‌ها حکم ورزش را دارد. براساس یک همه‌پرسی اینترنتی که ۲۰۰۰ زن به آن پاسخ دادند، مشخص شد که زنان به طور متوسط ۳۹۹ ساعت و ۴۶ دقیقه در سال را به خرید می‌گذرانند. این یعنی به ازای ۶۳ سال زندگی—عمر متوسط—خانم‌ها هشت سال و نیمش را خرید می‌کنند.
قبل از اینکه بخواهید هر قضاوتی در این مورد بکنید، دو نکته را باید بدانید:
یکی اینکه وسائل و ملزومات خانه مثل شیر، خمیردندان خودشان اتوماتیک‌وار نو نمی‌شوند. معمولاً وظیفه خرید خانه برای کل خانواده بر عهده خانم‌هاست. به‌عبارت دیگر، خیلی از این ساعات خرید که عنوان شد، صرف خرید خودشان نمی‌شود، بلکه کاری است که باید حتماً انجام دهند.
اینطور نیست که مردان ساعات بیکاریشان را صرف تحقیق درمورد واکسن جدید برای سرطان سپری کنند. در یک تحقیق مشخص شد که مردان به طور متوسط ۱۱ سال از عمر متوسط خود را صرف تماشای تلویزیون و یک ماه تمام را صرف جستجو کردن برای پیدا کردن جوراب‌هایشان می‌گذرانند. با در نظر داشتن این نکات، حالا وارد جزئیات این تحقیق می‌شویم.
* موادغذایی: خرید محصولات غذایی مورد نیاز خانواده و بچه‌ها طی ۸۴ مرتبه خریدی که به خواروبارفروشی و فروشگاه‌های موادغذایی می‌روند، ۹۵ ساعت و ۵۵ دقیقه از سال خانم‌ها را در بر می‌گیرد.
* لباس: پیدا کردن یک شلوار جین مناسب مطمئناً خیلی وقت می‌برد. ۱۰۰ ساعت و ۴۸ دقیقه از آن ۳۹۹ ساعت طی ۳۰ مرتبه سر زدن به فروشگاه‌های لباس‌فروشی، وقت خانم‌ها را می‌گیرد.
* کفش: خانم‌ها معمولاً حساسیت فوق‌العاده‌ای روی کفش‌هایشان دارند. آنها به‌طورمتوسط ۴۰ مرتبه در سال به کفش‌فروشی‌ها سر می‌زنند و ۴۰ ساعت و ۳۰ دقیقه از سال خود را صرف خرید کفش می‌کنند.
* کتاب: چه کسی دوست ندارد ۳۱ ساعت و ۲۱ دقیقه از وقت خود را در سال در یک کتابفروشی ساکت و آرام صرف ورق زدن کتاب‌های مختلف و انتخاب از بین آنها بگذراند؟
* لوازم‌آرایش: خرید لوازم آرایشی و بهداشتی ۱۷ ساعت و ۳۳ دقیقه از وقت خانم‌ها را در سال می‌گیرد. لازم به ذکر است که خانم‌ها به‌طورمتوسط ۲۷ مرتبه در سال به فروشگاه‌های لوازم‌آرایشی سر می‌زنند.
* پاساژگردی: خیلی وقت‌ها فقط تماشای ویترین مغازه‌ها لذت‌بخش‌تر از خرید کردن است. اینکار به طور متوسط ۴۹ ساعت از وقت خانم‌ها را در سال به خود اختصاص می‌دهد.
* هدیه: خرید کردن همیشه فقط به خودمان اختصاص ندارد، به همین دلیل ۱۹ مرتبه از ۳۰۱ مرتبه‌ای که خانم‌ها در طول سال به خرید می‌روند، صرف خرید هدیه برای دوستان و اقوام می‌شود.
چقدر خرید کردن یعنی اعتیاد به خرید؟
وقتی کسی به محض دریافت حقوق فوراً روانه بازار شود و تا به آخر نرساندن حساب بانکیش دست از آن نکشد، یعنی مشکلی وجود دارد. اما اگر کسی آنقدر پول داشته باشد که بتواند از پس ولخرجی‌هایش بربیاید چه؟ باز هم مشکلی هست؟ آیا ساعاتی که در مغازه‌ها و فروشگاه‌ها سپری می‌شود ملاک خوبی برای اعتیاد یا عدم اعتیاد افراد به خرید است؟ اگر کسی ۳۹۹ ساعت در سال را صرف خواندن کتاب داستان کند یعنی مشکل کتاب‌خواندن دارد؟ برخی روانشناسان اعتقاد دارند که انجام بیش از حد هرکاری به معنی اعتیاد به آن کار است، اعتیادی احساسی که ممکن است ضررهای مالی هم برای فرد به دنبال داشته باشد.
آیا کسی را میشناسید که بخواهد مدت زمانی که صرف خرید کردن میکند را کمتر کرده و اعتیاد خود به خرید را از بین ببرد؟ شاید هم خودتان یکی از این افراد باشید. به نظر شما نشانههای اعتیاد به خرید کردن چیست؟ ما را از نظراتتان بهره مند کنید.
