: قبل از بررسی علل ونحوه درمان این نوع جوش ها، باید دید ومنظور از(جوش های درمان ناپذیر) چیست زیرا در علم پزشکی پدیده ای به نام جوش درمان پذیر وجود ندارد.
یعنی این جوش ها با سایر جوش ها تفاوتی ندارد؟
چرا، اما عنوان درمان ناپذیر یا غیر قابل درمان برای آنها اشتباه است. این نوع جوش(جوش سرکش) یا(آکنه مقاوم به درمان) نام دارد را به طور کلی نا موفق بودن درمان در یک چند مرحله اول، ممکن است برای هر فردی اتفاق بیفتد و مشکل حادی نیست.
این مقاومت به درمان به چه دلیل ایجاد می شود؟
تشکیل آکنه ها روی پوست بر اثر علل متعددی اتفاق می افتد وبرای یافتن دلایل پیدایش آنها باید تک تک این عوامل بررسی شوند. اگر یکی از این عوامل در بررسی ها در نظر گرفته نشده باشند، درمان با شکست مواجه شد.
عوامل اصلی بروز آکنه کدام هستند؟
متخصصان پوست دربررسی آکنه ها برای درمان ۴ عامل اصلی را در نظر می گیرند، میزان تجمع باکتری ها در محل بر وز جوش ها که نقش مهمی در به وجود آمدن وتشدید جوش دارد، وضعیت مجاری پیلوسباسه ومیزان ترشح سبوم ودر نهایت هورمون ها. وقتی آکنه یک بیمار درمان نمی شود، اولین علت آن می تواند بی توجهی به یکی از این ۴ عامل باشد.
همکاری خود بیمار در درمان آکنه ها چقدر اهمیت دارد؟
در حقیقت یکی از مهم ترین عوامل بهبود آکنه وبه طور کلی هر بیماری ای، همکاری خود بیمار با پزشک در پیگیری مراحل درمان است. این خودبیماراست که باید بر اساس دستور مراحل درمان را طی کند. اشتباه در مصرف داروها که یکی از عوامل شایع شکست درمان محسوب می شود، ممکن است علل متعددی داشته باشد که اصلی ترین آنها سهل انگاری در مصرف صحیح داروها وتوضیح ندادن صحیح پزشک یاداروسازدر مورد شیوه ومیزان استفاده از داروست.
آیا آکنه ها در همه افراد به یک شیوه درمان می شوند؟
نه، ولی به طور کلی برای درمان آکنه های خفیف داروهای موضعی وشستشوی کافی است ولی در انواع دیگر داروهای سیستمیک(خوراکی) نیز برای بیمارتجویز می شود.
یعنی روش درمانی پله ای؟
دقیقا، ولی اصول همه این روش ها با هم مشابه است. در مراحل اول، پزشک سعی می کند با استفاده از داروهای آنتی بیوتیک موضعی به درمان آکنه هابپردازد. در این مرحله، برای از بین بردن جوش ها معمولا داروهای کمدولیتیک وداروهای موضعی مانند(ترتینوئین) تجویز می شود.
توصیه برای استفاده از شوینده ها وشامپوهای مناسب همراه با استفاده از این داروهای موضعی در این مرحله کافی است. درمراحل بعدی وشدیدتر، پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی را نیز در کنار داروهای موضعی تجویز می کند.
درمان در مراحل بعدی می تواند استفاده از داروهای هورمونی برای مهار آندروژن ها باشد. در نهایت نیز در صورت وجود آکنه ها کیستیک، داروی معرف(ایزوترتینوئین) خوراکی یا همان(آکوتان) برای بیمار تجویز می شود، اما در تمام این مراحل باید توجه داشت نمی توان برای همه بیماران مبتلا به آکنه از یک نسخه واحد استفاده کرد وتجویز هر یک از داروها باید با توجه به معاینه، بررسی وتشخیص پزشک انجام شود.
در افرادی که مشاغل پراسترس دارند استرس می تواند با فعال نگه داشتن التهاب، آکنه ها را مقاوم به درمان کند. همچنین قرار گرفتن در معرض تابش نور مستقیم خورشید می تواند روند درمان راکندتر کند.
نکته پایانی؟
افراد مبتلا به اکنه ودستکاری جوش ها خودداری کنند. چون این کار علاوه بر ایجاد زخم وخراشیدگیروی پوست، جوش ها را از حالت استریل خارج می کند. همچنین استفاده از موارد آرایش نامناسب ویا کرمهای مرطوب کننده ویا ضد افتاب های معمولی می تواند سبب تشدید آکنه ومقاومت درمان جوش شود.
منبع: وب سایت دکتر مریم ملکی [ متخصص پوست و مو ]
