« اتوبوس‌های برقی تهران دود می‌کنند.» این تیتر خبری است که از یکشنبه تاکنون در صدر اخبار حوزه شهری قرار گرفته و حاکی از آن است که وعده‌های شهرداری تهران یکی پس از دیگری پوچ می‌شود نه اتوبوس‌های برقی تمام برقی است و نه تراموایی که قول داده بودند تراموا است. بالاخره اتوبوس‌های برقی که شهرداری وعده آن را داده بود به تهران رسید. اما نه به تعدادی که دو سال است قول می‌دهد.
تنها ۱۸۷ اتوبوس وارد ناوگان حمل و نقل پایتخت شد؛ درحالی‌که علیرضا زاکانی، شهردار تهران سال گذشته و امسال قول داده بود ۲۵۰۰ اتوبوس برقی وارد شهر تهران می‌شود. مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور در کنار علیرضا زاکانی از این اتوبوس‌های برقی رونمایی و در وصف اتوبوس‌های برقی سخنرانی کرد. شهردار تهران نیز در مراسم این رونمایی سخنرانی کرد. در آخر هم مسعود پزشکیان و علیرضا زاکانی سوار بر خودروهای برقی که در کنار این اتوبوس‌ها شهرداری وارد شده، عکس یادگاری گرفتند.
سیستم اتوبوس‌های برقی دیزلی است
همه چیز برای شهرداری خوب پیش می‌رفت تا اینکه سیدجعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران در مصاحبه‌ای با دیده‌بان ایران گفت: «متوجه شدم که اتوبوس‌هایی که قرار بود تمام‌برقی باشند، دارای یک موتور دیزلی برای گرمایش مسافران و فضای داخل اتوبوس هستند؛ اگر قرار باشد که ما اتوبوس تمام‌برقی وارد کنیم اما بعد برای گرمایش در فصل سرما و در فصلی که با پدیده آلودگی هوا مواجه هستیم، از موتور دیزلی استفاده کنیم، این نقض غرض است. در گزارشی که به من رسیده، گفته شده که هنگام روشن کردن سیستم بخاری، دود زیادی از اتوبوس ساطع شده است اگر این موضوع صحت داشته باشد، واقعاً جای تأسف دارد ما اتوبوسی می‌خریم که دو برابر یک اتوبوس دیزلی قیمت دارد، اما در فصل زمستان موتور دیزلی آن را روشن می‌کنیم! اگر این اطلاعات درست باشد، حتماً باید تحقیق بیشتری انجام دهیم و ببینیم که داستان این موتور دیزلی چیست. امیدوارم که واقعیت این‌گونه که گفته شده نباشد. در هر صورت، اگر هم نقصی در این اتوبوس‌ها وجود دارد، شهرداری تهران باید پیش از ورود باقی این محموله به کشور، این اشکال را برطرف کند. اتوبوس برقی باید کاملاً برقی باشد، چه در سرمایش و چه در گرمایش. قطعاً اگر این نقص وجود داشته باشد، که ظاهراً طبق اخبار چنین است، باید در خریدهای بعدی اصلاح شود و برای این تعدادی هم که وارد شده، راه‌حلی پیدا شود.»
او افزود: «اگر چنین اتفاقی افتاده باشد، بسیار نامبارک است. این تصمیم می‌تواند تمام زحمات انجام‌شده را از بین ببرد. ما یک اتوبوس برقی خریداری کرده‌ایم، اما اگر یک موتور دیزلی برای گرمایش آن استفاده شود و از طرفی برای شارژ کردن آن هم از سوخت فسیلی استفاده کنیم، دیگر چه دلیلی دارد که به سمت اتوبوس برقی برویم؟ این همان اتوبوس دیزلی است! اگر قرار باشد در فصل زمستان، یعنی زمانی که با آلودگی هوا مواجه هستیم، موتور دیزلی روشن شود، پس چرا دوونیم برابر قیمت پرداخت شده است. این دوونیم برابر قیمت، تنها بخشی از موضوع است. برای هر جایگاه شارژ، نزدیک به ۱۰ میلیارد تومان هزینه شده است. از سوی دیگر، مسئله پیمایش این اتوبوس‌ها هم مطرح است که محدودیت‌هایی دارد. همچنین فناوری این اتوبوس‌ها که به‌صورت CBU (واردات کامل) به کشور آمده، برخلاف سیاست‌های تولید ملی است که مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است. ما به‌جای حمایت از تولید داخلی، ناوگان CBU وارد کرده‌ایم. از سوی دیگر، برخلاف ادعای آلودگی صفر، این اتوبوس‌ها همچنان آلودگی تولید می‌کنند.»
