بیش از 90درصد ویتامین D از پوست و حدود 10درصد از مصرف غذا تأمین می شود. برای ساختن ویتامین D لازم است سطح پوست در معرض مستقیم نور آفتاب (بدون واسطه شیشه و ضد آفتاب) باشد. بدین منظور دست ها، صورت و پاها باید دست کم دو بار در هفته، به مدت 5 تا 10 دقیقه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار گیرد. لباس، دود، گرد و غبار، شیشه پنجره، هوای ابری، هوای آلوده و کرم های ضد آفتاب مانع رسیدن اشعه ماورای بنفش به بدن و تبدیل پیش ساز به ویتامین D می شوند. سالمندان و کودکان شیرخوار، افراد با پوست تیره و ساکنان مناطق با آلودگی هوا معمولا در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند. همچنین افرادی که شب کار هستند و روزها می خوابند، کسانی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند و مجبور هستند داخل منزل بمانند و اشخاصی که تمام بدن خود را با لباس می پوشانند نیز در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند.
ویتامین D باعث پیشگیری از بروز بیماری هایی مانند «راشیتیسم» در کودکان، استئومالاسی در بزرگسالان و پوکی استخوان در سالمندی می شود. دریافت ویتامین D و کلسیم باعث افزایش قدرت و هماهنگی عضلات می شود. کمبود ویتامین D منجر به بروز بیماری هایی مانند پوکی استخوان، شکستگی های استخوانی، مرگ و میر ناشی از سکته مغزی، سرطان روده بزرگ و بیماری های عفونی نیز می شود.
روغن کبد ماهی، ماهی های چرب مانند سالمون، زرده تخم مرغ، جگر، کره و شیر و لبنیات غنی شده با ویتامین D از منابع غذایی غنی این ویتامین است. البته این نکته مهم را در نظر داشته باشید که ویتامین D منبع خوب غذایی نداشته و مهم ترین منبع ساخت این ویتامین همان نور آفتاب است. امروزه در دنیا مواد غذایی با ویتامین D غنی می شود تا مشکل کمبود این ویتامین حل شود.