دانشمندان می‌خواستند تفاوت افراد نابینا و بینا را در درک برخی مسائل ارزیابی کنند. به‌همین خاطر یک آزمایش ساده را طراحی کردند تا میزان درون آگاهی افراد نابینا را بسنجند. آیا محروم شدن از دیدن دنیای بیرونی می‌تواند به دید بهتر دنیای درون منجر شود؟
درون آگاهی افراد نابینا راهی برای درک قویتر احساسات
آنها برای آزمایش خود ۳۶ فرد نابینا را انتخاب کردند و سپس ۳۶ فرد بینا که از نظر سن و جنسیت با آنها همخوانی داشتند را نیز به‌محل آزمایش آوردند. از این افراد خواسته شد بدون اینکه نبض خود را چک کنند یا اینکه به بدنشان دست بزنند، میزان ضربان قلب خود را اعلام کنند. در همین زمان پژوهشگران با دستگاه‌‌های علمی ضربان قلب آنها را اندازه می‌گرفتند.
امتیاز ۱ به‌عنوان دقت کامل در نظر گرفته شده بود. در نهایت نتیجه آزمایش نشان داد که افراد نابینا با امتیاز متوسط ۰.۷۸ درون آگاهی بیشتری دارند. این در حالی بود که امتیاز دقت افراد بینا از ۰.۶۳ فراتر نرفت. این بررسی ساده نشان می‌دهد که انعطاف‌پذیری مغز پس از مشکل بینایی به توانایی بیشتر افراد در حس کردن سیگنال‌های قلب منجر می‌شود.
دلیل این موضوع هنوز کاملا مشخص نیست. شاید افراد نابینا ضربان قلب را در دیگر بخش‌های بدن خود هم حس می‌کنند و شاید هم بدن خود را با شرایط جدید وفق داده‌اند.
به‌بیانی دیگر افراد ناینا در پردازش احساسات و آگاهی از وضعیت درونی خود تواناتر هستند. پیشتر مشخص نبود که سیستم عصبی چطور نبود بینایی را جبران می‌کند؛ اما حالا این آزمایش کوچک مسیر جالبی را نشان می‌دهد. به‌باور کارشناسان بین سطوحی از درون آگاهی و پردازش احساسات ارتباط وجود دارد. به‌عنوان مثال ضربان قلب همزمان با احساس ترس بیشتر می‌شود.
به‌باور پژوهشگران این احتمال قوی وجود دارد که به‌لطف درون آگاهی بیشتر، افراد نابینا احساسات مختلف را نیز با درجات بالاتری تجربه می‌کنند و از این نظر نسبت به دیگر انسان‌ها برتری دارند.
