روانشناس بالینی کریستینا جی هیبرت، تاب آوری را به عنوان توانایی بازگشت پس از اینکه زندگی شما را از بین می برد تعریف می کند.
کسانی که تاب آورتر هستند، یاد گرفته‌اند که از موانع و چالش‌ها به روشی سالم عبور کنند.
افراد تاب آور یاد می گیرند و می دانند که چگونه توفان های زندگی را که پیش می آید تحمل کنند. آنها همچنین یاد گرفته‌اند که چگونه پس از یک رویداد استرس‌زا، خود را به حالت عادی بازگردانند.
جویس مارتر، LCPC، یک درمانگر و صاحب نظر در عرصه مشاوره، تاب آوری را به عنوان قدرتی برای ادامه مسیری که می دانید درست است، علی رغم چالش ها و موانع توصیف می کند (مارتر، ۲۰۱۹).
تاب آوری حتی با یادگیری نحوه نواختن گیتار مقایسه شده است. وقتی برای اولین بار سعی می کنید با ساز کار کنید، انگشتان شما درد می کنند و ممکن است ناامید می شوید. برخی حتی ممکن است بعد از درس دوم یا سوم نواختن این ساز را ترک کنند.
یک فرد تاب آور از آن ناراحتی اولیه عبور می کند و به زودی متوجه می شود که شادی و رضایت بیشتری در پیش است.
به عنوان بخشی از این فرآیند، هر چه بیشتر تمرین کنید، انگشتان شما محکم‌تر و قوی‌تر می‌شوند. خیلی زود این روند بدون زحمت و حتی بسیار لذت بخش پیش می رود.
در اصل، هر چه بیشتر تمرین کنید، انگشتان شما تاب آورتر می شوند. هرچه بیشتر بنوازید، انگشتانتان بیشتر می‌توانند کشش سیم و قدرت لازم برای نواختن خوب را تحمل کنند.
یادگیری نواختن گیتار یک استعاره عالی برای تاب آوری است. چیزی که به ما می گوید این است که تاب آوری یک ویژگی شخصیتی و قدرتی است که می توان آن را آموخت.
طرح تاب آوری چهار S’
Four S’ of Resilience ابزاری است که به افراد این امکان را می دهد از منابع تاب آوری که در گذشته استفاده کرده اند استفاده نمایند و برنامه ای برای مقابله با ناملایمات در آینده ایجاد کنند.
این طرح دو بخش دارد.
در بخش A، فرد به مشکلی که در گذشته بر آن غلبه کرده است فکر می‌کند و چهار S (حمایت‌ها، استراتژی‌ها، خردمندی و جستجوی راه‌حل) را که تا آن زمان از آنها استفاده کرده‌اند، شناسایی می‌کند.
بخش B از این پاسخ‌ها برای ایجاد یک طرح تاب آوری برای هرگونه مشکل فعلی یا آینده استفاده می‌کند.
زیباییِ این ابزار این است که منابع شناسایی شده همیشه برای فرد مرتبط خواهند بود، مهم نیست چقدر برای شخص دیگری مضحک به نظر می رسد.
اگر فردی با گوش دادن به همان آهنگ پاپ به صورت تکراری آرامش پیدا کند، می تواند آن را در برنامه تاب آوری خود بگنجاند، دانستن اینکه این آهنگ به او کمک می کند.
به این ترتیب، این طرح‌های تاب‌آوری به‌شدت فردی هستند و بنابراین از نظر شخصی معنادار و مفید خواهند بود.
