برطبق نظر روانشناسی مسائل خاصی هستند که باید برای خودمان خصوصی باقی بمانند. مهم است بدانیم چه چیزهایی را نباید با دیگران به اشتراک بگذاریم.
1.گله‌های شخصی
به اشتراکگذاری گله‌های شخصی با دیگران می‌تواند آن‌ها را معذب کند زیرا ممکن است احساس فشار کنند که یا باید آرام‌تان کنند یا توصیه‌هایی در اختیارتان بگذارند، درحالیکه ممکن است به اندازه کافی تجربه نداشته باشند. البته که منظورمان سرکوب کردن احساسات نیست. مهم است که نگرانی‌ها و ترس‌هایتان را با دوستان قابل اعتماد، اعضای خانواده یا مشاوران‌تان به اشتراک بگذارید. اما اینکه مدام و به صورت ممتد گله‌ها و شکایت‌های شخصی تان را برای هر کسی بازگو کنید، حقیقتا دیگران را از شما دور می‌کند.
2.وضعیت مالی
مسائل مالی موضوعات حساسی هستند. به اشتراکگذاری اطلاعات درباره وضعیت مالی، از جمله میزان درآمد و قسط، می‌تواند به مقایسه و قضاوت منجر شود. این امر می‌تواند در رابطه تنش ایجاد کند و حتی حس دشمنی ایجاد کند.
3.اشتباهات گذشته
بی‌شک اشتباهات گذشته هویت فعلی شما را شکل داده‌اند، اما نیازی نیست که به همه بگویید چه اشتباهای در زندگی‌تان مرتکب شده‌اید. روانشناسی انسان به نحوی است که تمایل دارد اطلاعات منفی درباره دیگران را خیلی واضح‌تر و شفاف‌تر از موارد مثبت به خاطر بسپارد. به این امر سوگیری منفی‌گرایی گفته می‌شود. پدیده‌ای است که می‌گوید آدم ها به تجربه‌های منفی در مقایسه با تجربه‌های مثبت وزن بیش‌تری می‌دهند. معنایش این است که اگر تجربه‌های منفی را با دیگران به اشتراک بگذارید، ممکن است به ذهن‌شان بچسبد. قرار نیست از اشتباهات گذشته شرمگین باشید، صرفا لازم نیست که با همه درباره آن‌ها صحبت کنید.
4.باورهای شخصی
همه ما در زمینه‌های مختلف از سیاست، تا مذهب و حتی شیوه استفاده از دستشویی باورهایی داریم. با به اشتراکگذاری این باورها گاهی موجبات تنش و درگیری را فراهم می‌کنیم. باورهای می‌توانند سوء تفاهم ایجاد کنند. مردم باورهای مردم خیلی برایشان عزیز است و وقتی فردی مخالف باورهایشان صحبت می‌کند، آن را به مثابه حمله شخصی در نظر می‌گیرند. منظور این نیست که هرگز نباید باورهایتان را با دیگران به اشتراک بگذارید یا از آن‌ها دفاع کنید بلکه باید بدانید در چه مکانی، چه زمانی و با چه کسانی درباره باورهایتان صحبت می‌کنید.
5.عمیق‌ترین ناامنی‌ها
همه ما ناامنی‌هایی داریم. مثلا می‌ترسیم به قدر کافی خوب نباشیم. مهم است که خودمان این احساس ناامنی‌ها را به رسمیت بشناسیم، اما نیاز نیست که آن‌ها را با همه به اشتراک بگذاریم و خودمان را در معرض نقد و قضاوت بگذاریم.
ناامنی ها عمیقا شخصی هستند و برملا کردن آن‌ها ما را آسیب‌پذیر می‌کند. همه لازم نیست بدانند شب تا صبح چرا خوابمان نبرده است. به اشتراکگذاری این اطلاعات با آدم‌ها اشتباه می‌تواند به آن‌ها قدرت سلطه بر ما را بدهد.
6.رازهای خانوادگی
مناسبت‌ها و رازهای خانوادگی عمیقا ابعاد شخصی و خصوصی دارند. این رازها می‌توانند موضوعاتی حساس و پر از عواطف و تاریخچه‌های پیچیده باشند. به اشتراکگذاری رازهای خانوادگی با دیگران، نه تنها خیانت به اعضای خانواده است بلکه می‌تواند تصویری غلط از ما به دیگران عرضه کند. علاوه بر آن، رازهای خانوادگی صرفا مال شما نیستند که به اشتراک‌گذاری‌شان با دیگران حق شما باشد.
7.برنامه‌های آینده
زندگی پیش‌بینی‌ناپذیر است و برنامه‌های ما تغییر می‌کنند. اعلام برنامه‌های آینده به صورت نابالغانه و خام می‌تواند انتظاراتی را ایجاد کنند که نتوانیم از عهده‌شان بربیاییم. این امر می‌تواند موجبات ناامیدی یا قضاوت دیگران را فراهم کند. علاوه بر آن، حفظ برنامه‌های شخصی، به شما آزادی تغییر آن‌ها را بدون توضیح یا توجیه تصمیمات‌تان می‌دهد.
پس فرقی نمی‌کند به دنبال تغییر شغل، مهاجرت یا حتی برنامه‌ریزی یک مهمانی غافلگیرکننده باشید، برنامه‌ها را برای خودتان حفظ کنید و تا نهایی نشده از آن‌ها پرده‌برداری نکنید.
