درد پریود می‌تواند تأثیر زیادی روی کیفیت زندگی شما داشته باشد، اما خوشبختانه داروهای موثر زیادی وجود دارد که می‌توانند کمک‌کننده باشند. در اینجا به بررسی چند داروی رایج که برای این منظور استفاده می‌شوند میپردازیم.
استفاده از استامینوفن و داروهای ضد التهاب
استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین، مفنامیک اسید و سلکوکسیب، از پرکاربردترین مسکن‌ها برای مدیریت دردهای پریود هستند. این داروها عمدتاً با کاهش پروستاگلاندین‌ها، موادی که التهاب و درد را افزایش می‌دهند، به تسکین درد کمک می‌کنند. NSAIDها با مهار تولید پروستاگلاندین در سراسر بدن کار می‌کنند، در حالی که استامینوفن تنها در سیستم عصبی مرکزی این کار را انجام می‌دهد. برای کسب بهترین نتیجه، مصرف این داروها را می‌توانید از ابتدای دوران قاعدگی یا به محض احساس اولین نشانه‌های درد شروع کنید و آن را برای ۲ تا ۳ روز یا تا زمانی که علائم کاهش یابند، ادامه دهید.
ایبوپروفن
ایبوپروفن، که با نام‌های تجاری مثل ژلوفن و بروفن شناخته می‌شود، یکی از پرکاربردترین داروها برای مدیریت درد پریود است. توصیه می‌شود این دارو همراه با شیر یا غذا مصرف شود تا از بروز مشکلات گوارشی پیشگیری شود. برای دردهای خفیف تا متوسط، مصرف ۴۰۰ میلی‌گرم ایبوپروفن هر ۴ تا ۶ ساعت توصیه می‌شود، اما مجموع مصرف روزانه نباید از ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم بیشتر شود، مگر اینکه تحت نظر پزشک باشید. عوارض جانبی احتمالی شامل اسهال، یبوست، نفخ، سرگیجه و بثورات پوستی است و افراد با بیماری‌های خاص مانند مشکلات گوارشی، قلبی، کلیوی یا کبدی باید قبل از مصرف با پزشک مشورت کنند.
مفنامیک اسید
مفنامیک اسید، یکی از داروهای قدرتمند برای مدیریت دردهای پریود است. اگر با درد شدیدی مواجه هستید، این دارو می‌تواند گزینه مناسبی باشد. شروع مصرف با دوز ۵۰۰ میلی‌گرم و در ادامه، هر ۶ ساعت ۲۵۰ میلی‌گرم توصیه می‌شود. اما توجه داشته باشید که بدون تجویز پزشک، مصرف این دارو نباید بیش از سه روز ادامه یابد. عوارض جانبی می‌توانند شامل درد معده، تهوع، استفراغ و سایر مشکلات گوارشی باشد. علاوه بر این، مصرف مفنامیک اسید ممکن است با ریسک افزایش یافته حمله قلبی، نارسایی قلبی و خونریزی معده همراه باشد.
سلکوکسیب
سلکوکسیب، داروی دیگری است که می‌توان برای مدیریت دردهای پریود استفاده کرد. این دارو معمولاً با دوز اولیه ۴۰۰ میلی‌گرم شروع شده و در صورت نیاز، هر ۸ تا ۱۲ ساعت ۲۰۰ میلی‌گرم تکرار می‌شود. همانند سایر داروهای ضد التهاب، سلکوکسیب می‌تواند باعث درد معده، یبوست و اسهال شود. عوارض جدی‌تر شامل خطر حمله قلبی، سکته مغزی و خونریزی دستگاه گوارش است. این دارو همچنین با داروهایی مانند وارفارین و لیتیوم تداخل دارویی دارد.
ناپروکسن
ناپروکسن، داروی دیگری است که برای درمان دردهای شدیدتر پریود استفاده می‌شود. افراد بین ۱۲ تا ۶۵ سال می‌توانند هر ۱۲ ساعت ۲۲۰ میلی‌گرم مصرف کنند. این دارو نباید بیش از ۳ تا ۵ روز متوالی استفاده شود مگر آنکه پزشک تجویز کند. عوارض شایع شامل درد معده، یبوست، اسهال، سوزش سر دل، تهوع، استفراغ و سرگیجه است. همچنین، در صورت بروز علائم خطرناک مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، تورم صورت، استفراغ خونی یا وجود خون در مدفوع، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
آسپرین
آسپرین، دارویی است که برای تسکین درد پریود استفاده می‌شود، اما باید با احتیاط بیشتری مورد استفاده قرار گیرد، به خصوص برای افراد زیر ۱۸ سال که به دلیل خطر سندرم ری، معمولاً توصیه نمی‌شود. آسپرین ممکن است باعث بروز مشکلات گوارشی، سوءهاضمه، تهوع، و حتی خونریزی معده شود. افراد مبتلا به بیماری‌هایی مثل هموفیلی، فشار خون بالا کنترل نشده، آسم، زخم معده یا بیماری‌های کبدی و کلیوی باید قبل از مصرف آسپرین با پزشک خود مشورت کنند.
داروهای ضد بارداری و تسکین درد پریود
قرص‌های ضد بارداری به عنوان یک راهکار مؤثر برای تسکین دردهای پریود شناخته شده‌اند. این داروها با نازک کردن پوشش داخلی رحم و کاهش ترشح پروستاگلاندین‌ها، منجر به کاهش انقباضات رحمی و در نتیجه کاهش درد می‌شوند. نمونه‌هایی از این قرص‌ها شامل یاز، روکین، کنتراسمین، دروسپیل و مارولین هستند. علاوه بر قرص‌ها، اشکال دیگر پیشگیری مانند ایمپلنت‌ها، تزریقی‌ها و دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) مثل مینرا نیز می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
عوارض و ملاحظات استفاده از داروهای ضد بارداری
با وجود مزایای فراوان، قرص‌های ضد بارداری می‌توانند عوارض جانبی خاصی داشته باشند. از جمله مهم‌ترین این عوارض می‌توان به افزایش خطر لخته شدن خون اشاره کرد که می‌تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود. افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی لخته شدن خون دارند، بالای ۳۵ سال سن دارند و سیگار می‌کشند، یا از میگرن رنج می‌برند باید از مصرف این داروها اجتناب کنند یا با احتیاط زیادی استفاده نمایند. همچنین، علائم هشداردهنده‌ای مانند درد ناگهانی در قفسه سینه، تورم و درد پا، یا سردردهای شدید باید به سرعت به پزشک اطلاع داده شود.
تداخل دارویی با قرص‌های ضد بارداری
استفاده از قرص‌های ضد بارداری ممکن است با دیگر داروها تداخل داشته باشد. داروهایی که برای درمان صرع و سل تجویز می‌شوند مانند ریفامپین و گیاه دارویی سنت جونز ورت می‌توانند اثربخشی قرص‌های ضد بارداری را کاهش دهند. لذا، هنگام تجویز داروهای جدید، اطلاع‌رسانی به پزشک درباره استفاده از قرص‌های ضد بارداری ضروری است تا از بروز تداخلات دارویی پیشگیری شود.
شناخت علائم درد پریود
حالا که با قرص های کاهنده درد آشنا شدیم به شناخت و بررسی این درد وابعاد آن میپردازیم . دردهای پریودیک می‌توانند از خفیف تا بسیار شدید متغیر باشند و عمدتا در ناحیه زیر شکم احساس می‌شوند. این دردها معمولا یک تا سه روز قبل از شروع پریود آغاز شده و در ۲۴ ساعت پس از شروع پریود به اوج خود می‌رسند، سپس طی دو تا سه روز به تدریج کاهش پیدا می‌کنند. این نوع درد ممکن است به صورت مبهم و مداوم بوده و گاهی اوقات به قسمت تحتانی کمر و ران‌ها نیز سرایت کند.
دو نوع دیسمنوره و تفاوت‌های آن‌ها
در مورد علل بروز درد پریود، دو نوع دیسمنوره وجود دارد که علل و خصوصیات متفاوتی دارند:
دیسمنوره اولیه
این نوع درد پریود به دلیل افزایش پروستاگلاندین‌ها در بدن رخ می‌دهد. پروستاگلاندین‌ها موادی هستند که باعث انقباض عضلات رحم شده و در بروز درد نقش دارند. این نوع درد معمولا یک تا دو روز قبل از شروع قاعدگی آغاز شده و چند روز طول می‌کشد. در بسیاری از موارد، دیسمنوره اولیه با افزایش سن کاهش یافته و غالباً پس از زایمان بهبود می‌یابد.
دیسمنوره ثانویه
این نوع درد پریود ناشی از بیماری‌هایی است که بر رحم یا سایر اندام‌های تناسلی تاثیر می‌گذارند. برخی از این بیماری‌ها شامل اندومتریوز، فیبروم رحم و بیماری‌های التهابی لگن هستند که می‌توانند به عوارض جدی‌تری مانند ناباروری یا حاملگی خارج رحمی منجر شوند. دیسمنوره ثانویه معمولا با گذشت زمان بدتر می‌شود و ممکن است دردهایی قبل از شروع و پس از پایان دوره قاعدگی احساس شوند.
استفاده از داروهای پیشگیری از بارداری برای کاهش درد
یکی از رایج‌ترین توصیه‌های پزشکان برای مقابله با دردهای پریود داروهای پیشگیری از بارداری که حاوی هورمون‌هایی هستند به جلوگیری از تخمک‌گذاری کمک کرده و در نتیجه شدت دردهای قاعدگی را کاهش می‌دهند. این داروها می‌توانند گزینه‌ای مؤثر برای افرادی باشند که دردهای شدید دارند و درمان‌های معمول تسکین کافی نمی‌دهند. استفاده از این روش نیز باید تحت نظر پزشک صورت گیرد تا از بروز عوارض ناشی از تغییرات هورمونی جلوگیری شود.
جراحی به عنوان یک روش درمانی برای موارد شدید
در مواردی که درد پریود ناشی از بیماری‌هایی مانند اندومتریوز یا فیبروم رحم باشد، جراحی ممکن است به عنوان یک گزینه درمانی پیشنهاد شود. این روش به رفع مشکل زمینه‌ای کمک کرده و می‌تواند در بلندمدت به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
[1]
روش‌های غیر دارویی برای تسکین درد
علاوه بر مصرف قرص برای درد پریود، روش‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند به تسکین دردهای پریود کمک کنند. استراحت و خواب کافی، ورزش منظم، استفاده از کیسه آب گرم، و مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین‌های E، B1، B6 و منیزیم می‌توانند به تسکین درد کمک کنند. همچنین، کاهش سطح استرس از طریق تکنیک‌های آرام‌سازی و مدیتیشن نیز می‌تواند مفید باشد.
نتیجه گیری
قرص هایی که برای درد پریود استفاده می‌شوند شامل استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین، مفنامیک اسید و سلکوکسیب هستند. این داروها به خصوص داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) که شامل ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپرین، مفنامیک اسید و سلکوکسیب هستند، با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها، موادی که التهاب و درد را افزایش می‌دهند، عمل می‌کنند. استامینوفن نیز به کاهش درد کمک می‌کند ولی تنها در سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارد. برای کسب بهترین نتیجه، پیشنهاد می‌شود که مصرف این داروها از ابتدای دوران قاعدگی یا به محض احساس اولین نشانه‌های درد شروع شود و برای ۲ تا ۳ روز ادامه یابد تا علائم کاهش پیدا کنند.
