بسیاری از مردم از باقیماندههای شیمیایی و آلایندههایی مانند میکروپلاستیک ها که در غذاهای ما یافت میشوند آگاه هستند اما آنچه کمتر شناخته شده، این است که وعدههای غذایی ما اغلب حاوی سموم طبیعی هستند.
این سموم، ترکیبات شیمیایی هستند که گیاهان برای محافظت از خود در برابر حشرات و میکروارگانیسمها تولید میکنند. غذاهایی مانند لوبیا و سیبزمینی نمونههای رایجی از این نوع با سموم طبیعی هستند.
نتایج نظرسنجی اخیر موسسه فدرال آلمان در ارزیابی ریسک (BfR)، آگاهی عمومی را در مورد این سموم طبیعی روشن و مشخص کرد تنها حدود ۴۷ درصد از شرکتکنندگان از این سموم گیاهی آگاه بودند.
علاوه بر این، در حالی که آلایندههای مصنوعی مانند بقایای محصولات محافظت از گیاهان و سایر آلایندهها مانند فلزات سنگین به ترتیب ۶۳ درصد و ۶۲ درصد از پاسخدهندگان را نگران کرده است، فقط ۲۷ درصد نسبت به سموم طبیعی ابراز نگرانی کردهاند.
پروفسور آندریاس هنسل، مدیر این موسسه، بینش کلیدی از این نظرسنجی را برجسته کرد؛ اغلب افراد خطرات طبیعی را دست کم میگیرند، در حالی که خطرات مصنوعی بیش از حد مورد تاکید آنان قرار میگیرند. این بینش به شکاف قابل توجهی در درک و درک عمومی از ایمنی مواد غذایی اشاره دارد.
این نظرسنجی همچنین فراوانی مصرف غذاهای خام گیاهی را که اغلب منابع سموم طبیعی هستند، مورد بررسی قرار داده است؛ حدود ۳۴ درصد از پاسخدهندگان این غذاها را بهطور مکرر، ۴۵ درصد گاهی اوقات یا به ندرت و ۱۹ درصد به ندرت یا اصلا مصرف نمیکنند.
هنگامی که از آنان خواسته شد که غذاهای حاوی سموم طبیعی را بدون هیچ اولویتی نام ببرند، ۱۵ درصد از پاسخدهندگان ابتدا سیب زمینی را ذکر کردند. پس از آن گوجهفرنگی و لوبیا خام هر کدام با ۹ درصد و قارچ با پنج درصد ذکر شدند.
علیرغم شیوع این غذاها در رژیمهای غذایی، بیش از نیمی از پاسخدهندگان (۵۳درصد) اظهار کردند که در مورد سموم گیاهی اطلاعات ضعیفی دارند و تنها بخش کوچکی (هشت درصد) احساس کردند که به خوبی از آنها آگاه هستند.
اصطلاحات «پسماندها» و «آلایندهها» اغلب در بحثهای مربوط به ایمنی مواد غذایی با هم مخلوط میشوند. پسماندها به مقادیر کمی از مواد باقیمانده محصولات غذایی مانند میوهها، سبزیجات یا غلات پس از استفاده، اشاره دارد. با این حال، آلایندهها مواد ناخواستهای هستند که بهطور تصادفی یا بهطور طبیعی یا از طریق فعالیتهای انسانی وارد غذا میشوند و میتوانند برای سلامتی مضر باشند.
محققان این تحقیق همچنین موضوع کپک در غذا را مورد بررسی قرار دادند که نگرانی مرتبط با حضور سموم طبیعی در مواد غذایی است. سموم کپک، حتی در مقادیر کم، هم برای انسان و هم برای حیوانات مضر است. بهعنوان مثال، مربای کپکزده باید کاملا دور ریخته شود، با این حال ۲۵ درصد از پاسخدهندگان اعتراف کردند که فقط قسمت کپکزده را حذف کرده و بقیه را مصرف کردهاند.
بهطور مشابه، هنگام برخورد با انواع توتهای کپکزده، میوههای آسیبدیده نیز همین رفتار را داشتند و بیان کردند که اطراف آنها برای مصرف بیخطر هستند و ۶۰ درصد از پاسخدهندگان از این روش پیروی میکردند.
این یافتهها بر نیاز حیاتی برای آموزش عمومی بهتر و انتشار اطلاعات در مورد وجود و خطرات سموم طبیعی در غذاها تاکید میکند. درک این خطرات برای تصمیمگیری آگاهانه در مورد ایمنی و سلامت مواد غذایی بسیار مهم است.