لوئیجی عکاسی غیرحرفه‌ای بود که بافرهنگ شرقی آشنا بود و زبان فارسی را خوب صحبت می‌کرد. همین امر باعث شده بود تا بتواند با ایرانی‌های درباری و مردم کوچه و بازار ارتباط خوبی بگیرد و این ارتباط برای عکاس فرصت خوبی برای عکاسی و ثبت احوال مردم و بناها و معماری می‌داد.
