محمدحسن دهقانی کارشناس مسائل استراتژیک نوشت: جلوه دینداری و اقامه آن در اجرای مناسک و آیین های دینی ست و دراین فرآیند انسانها به دینداری متمایل خواهند شد، از این رو تقلیل دین تنها به مناسک غلط و تفسیر دین منهای مناسک هم اشتباه است . ادیان توحیدی به ویژه ادیان ابراهیمی با مناسک جمعی متولد شده اند و گسترش یافته اند . مناسک زدایی به اقامه دینی نمی انجامد بلکه به بی اثر شدن دین در زندگی منتهی خواهد شد . هم تنزل دینداری به مناسک و هم دینداری بدون توجه به مناسک هر دو درخطر تحریفند
حال پیرامون برگزاری پیاده روی روز عید غدیر چند نکته حائز اهمیت است: واقعه غدیر بر مبنای دو مقوله ولایت تکوینی و ولایت تشریعی در دین اسلام و مذهب شیعه شکل گرفته و استوار است و در واقع قوام و اصالت بخش حکومت اسلامی است.
به همین خاطر دشمنان دین خدا از همان ابتدا با مجموعه اقداماتی مانع جاری وساری شدن واقعیت غدیر شده اند که در این نوشتار مجال مباحث تاریخی آن نیست لذا به طور خاص با توجه به اهمیت امر ولایت در نظام مردم سالاری دینی دشمنان مردم ایران از این قضیه بعنوان عامل اختلافی در بین مذاهب و قومیّت های ایرانی استفاده کرده اند، همانا که اصل و شأن نزول واقعه غدیر باعث اتحاد و تداوم امر رهبری و مردم در بین مسلمانان بوده و هست .
به همین خاطر یکی از اصلی ترین اقدامات دشمنان انقلاب اسلامی همواره ایجاد تنش و درگیری با توجه به تنوع مذهب در بین اقوام مختلف بوده است . که نتیجه آن باعث چندگانگی و تزلزل فکری و ایدئولوژیک در بین آحاد مردم می شود، اکنون با عنایت به این مبحث می توان نتیجه گرفت که یکی از اصلیترین راهبردهای دشمن در چهار دهه گذشته ایجاد اختلافات قومی- مذهبی در بین اقوام و مذاهب گوناگون جمهوری اسلامی ایران بوده است . که در پَس آن همواره سعی در برهم زدن ثبات محیط فرهنگی – مذهبی کشور ما داشته اند و با ایجاد دوقطبی های کاذب و غیرواقعی مانع برقرای ثبات و آرامش در فضای سیاسی ،اجتماعی و امنیتی کشور شود .
شکوه حضور مردم در گرامیداشت عید غدیر نقشه شوم و دشمنی تاریخی ابلیس با شکل گیری تمدن دینی در سایه جوشش و برادری دینی مردم را برهم خواهد زده که با توجه به بروز برخی شبهات بی اساس، بیان برخی از ویژگی های اجتماعی آن در مدل حکمرانی اسلامی، خالی از لطف نیست .
به طور کلی راهپیمایی روز غدیر و مراسماتی از این دست به جهت آن جنبه عمومی که در درگیر کردن اقشار مختلف دارند تاثیرات اجتماعی و فرهنگی بسیار زیادی روی بدنه جامعه ایجاد می کنند :
1- ارتقای روحیه وفاق ملی و مذهبی ،که از رهگذر آن سرمایه اجتماعی مردمی نسبت به نظام افزایش پیدا می¬کند کمترین اثر آنرا میتوان ایجاد همدلی و موّدت در بین مردم جامعه عنوان کرد ؛ این امر در پرتو حرکت افراد مختلف با علایق ، سلایق، قومیتها، نوع پوشش و بدون توجه به وضعیت اجتماعی ( طبقه اجتماعی ) آنان صورت می¬گیرد که بسیار مقّوم مهمی از نظر انسجام و اتحاد در جامعه شناسی سیاسی است .
2- ارتقاء روحیه امیدبخشی و ادامه دهندگی ، چراکه یکی از راهبرد های دیگر دشمن در طول سالهای پس از انقلاب، بزرگ کردن ضعف ها و مشکلات کشور درحوزه سیاسی و پررنگ کردن مناسبت های مذهبی مثل ماه محرم و صفر، ایام شهادت دیگر ائمه اطهار و مناسبت های ملی مثل 14 و 15 خرداد و غیره بوده است که از آن طریق دائماً در حال تزریق ناامیدی و یاس در بین مردم است و توان شاد کردن و القاء امید به جامعه و به خصوص نسل جوان را ندارد.
3- فعال شدن روحیه خودجوش مردمی ، اینگونه رویدادهای ملی و مذهبی می¬تواند به فعال شدن و نمایش قدرت مردم در تغییر شرایط محیط اجتماعی – سیاسی و تغییر اثربخشی فعالیت¬های فرهنگی در حوزه های ایدئولوژیک بسیار کمک کند . نتیجه بلند مدت اینگونه فعالیت ها در حوزه دینی و فرهنگ اجتماعی ،آزاد شدن ظرفیت¬های اساسی در بین آحاد مردم و رفع بسیار از ناهنجاری¬های عمومی و در یک کلام القاء هویت بخش دینی و ملی است.
باید دقت کرد اینگونه مراسمات فرهنگی-اجتماعی اولاً با عمق بخشی به جنبه کیفی آن از هرگونه شبه و انحراف دور شود و ثانیاً جهت برگزاری هرچه باشکوهتر این راهپیمایی برنامه ریزی و اجرای آنرا به نسل جوان به ویژه نسل چهارم و پنجم انقلاب واگذار کرد چرا که ضمن فراهم شدن موقیتی برای واگذاری و تمرین مدیریت میدانی به جوانان باعث می شود روحیه امید و مسئولیت پذیری در بین آنها گسترش پیدا کند. نتیجه عملی آن حفظ نظام و انقلاب در پرتوی حفظ ارزش های ملی و دینی است چرا که غدیر خود حرکتی در راستای ادامه حکومت اسلامی و دین الهی بود.
غدیر به مثابه رهگذری به آینده نظام اسلامی خواهد بود و استفاده از ظرفیت های مردمی خودجوش و دوری اینگونه مراسمات از هر گونه دخالت های دولتی و حکومتی اثرگذاری فراوان فرهنگی - اجتماعی و حتی سیاسی داخلی و بین المللی آنرا افزایش می دهد ،هرقدر اینگونه مراسمات مثل محرم و اربعین مردمی تر و با جوش و خروش مردم برگزار شود تاثیر بیشتری در مشارکت پذیری اجتماعی خواهد داشت.
در پایان باید گفت : به طور کلی یکی از اصلی ترین مولفه های قدرت انقلاب اسلامی استفاده از ظرفیت مردم در تمام حوزه ها بوده که از آن بعنوان مردمی سازی فعالیت ها یاد می¬شود ، این امر در حقیقت فعال کردن بخش مغفول در شیوه حکمرانی انقلاب است . به بیان صریح بنیان گذارانقلاب اسلامی و تصریح رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم راه برون رفت از مشکلات پیچیده و نقطه عزیمت پیشرفت کشور در حقیقت فعال کردن و استفاده از این اصل است .
