دکتر «متیو بیکر»، سرپرست بالینی دانشگاه استنفورد کالیفرنیا و نویسنده این مطالعه، گفت: «مطالعه ما نشان میدهد مستوسیتها [نوعی سلول آلرژیک]در مفاصل افراد مبتلا به استئوآرتریت تعدادشان افزایش مییابد و فعالیت آنها در ایجاد آرتروز نقش دارد.»
بیکر خاطرنشان کرد: «ممکن است سایر شرایط آتوپیک مانند آلرژی فصلی، آلرژی غذایی یا رینیت آلرژیک [تب یونجه]خطر مشابهی را ایجاد کند.»
این محققان در مطالعه جدید این شرایط را بررسی نکردند.
برای این مطالعه، آنها دو پایگاه داده را بررسی کردند. مجموعه اول شامل بیش از ۱۱۷۰۰۰ نفر مبتلا به آسم یا اگزما و ۱.۲ میلیون نفر بدون این شرایط بود. پس از هشت سال پیگیری، خطر ابتلاء به آرتروز مفصلی در میان افراد مبتلا به آسم یا اگزما آلرژیک ۵۸ درصد بیشتر از همتایان خود بدون این شرایط آلرژیک بود.
یافتههای این مطالعه نشان داد که خطر ابتلاء به آرتروز مفصلی در میان افرادی که هم آسم آلرژیک و هم اگزما داشتند بیشتر بود.
طبق گفته آکادمی آلرژی آمریکا، حدود نیمی از افراد مبتلا به اگزما دارای سایر شرایط آلرژیک مانند تب یونجه، آسم یا آلرژیهای غذایی هستند.
محققان همچنین خطر ابتلاء به آرتروز مفصلی در افراد مبتلا به آسم آلرژیک را با افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، مقایسه کردند. احتمال ابتلاء به آرتروز مفصلی در افراد مبتلا به آسم ۸۳ درصد بیشتر از افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه بود.
در پایگاه داده دوم، احتمال ابتلاء به آرتروز مفصلی در میان افراد مبتلا به آسم آلرژیک یا اگزما ۴۲ درصد و در میان افرادی که هر دو بیماری را داشتند، ۱۹ درصد بیشتر بود.
بیکر گفت: «تحقیقات قدیمیتر استفاده از آنتی هیستامینها را با کاهش پیشرفت ساختاری در آرتروز زانو مرتبط میکند.»
خبر خوب این است که امروزه درمانهای بیشتری برای اگزما نسبت به قبل وجود دارد و بسیاری از درمانهای دیگر نیز در راه است.
وی توصیه کرد: «اگر بیماری آلرژیک دارید و در مفاصل خود دچار درد شدید هستید، به پزشک مراجعه کنید.»