مطالعه جدیدی که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، نشان می‌دهد که این درمان جدید می‌تواند اثرات بیماری‌های مرتبط با پارکینسون مانند دیسکینزی و اختلال حرکتی را کاهش دهد.
دیسکینزی، اختلال حرکتی منطبق با بیماری پارکینسون است که در بیمارانی که از لوودوپا، دارویی که معمولا برای درمان کاهش سطح دوپامین استفاده می‌شود، رخ می‌دهد.
دکتر سارا اوشی، متخصص مغز و اعصاب و استادیار عصب‌شناسی در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا گفت: در حالی که نشانگرهای دیسکینزی لرزش‌های با فرکانس پایین و دامنه بالا هستند اما با حرکات سریع‌تر و تقریبا شبیه به رقص مشخص می‌شود.
اکثر افراد در شروع دیسکینزی هنگامی که اثربخشی دارو از بین می‌رود، علائم اختلال حرکتی را تجربه می‌کنند.
ویبور کریشنا، دانشیار جراحی مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی دانشگاه کارلینای شمالی گفت که درمان اولتراسوند متمرکز بهترین اقدام برای کسانی است که علائم ناتوان کننده پارکینسون را تجربه می‌کنند.
کریشنا بیان کرد: سونوگرافی متمرکز یک درمان جدید هیجان‌انگیز برای بیماران مبتلا به اختلالات عصبی خاص است. این روش بدون جراحی است و خطرات مرتبط با جراحی را از بین می‌برد. با استفاده از سونوگرافی متمرکز، می‌توانیم ناحیه خاصی از مغز را هدف قرار دهیم و بافت بیمار را با خیال راحت از بین ببریم.
درمان با روش اولتراسوند متمرکز از سال ۲۰۱۶ اولین تاییدیه سازمان غذا و دارو ایالات‌متحده آمریکا (FDA) را برای بیماران مبتلا به لرزش کسب کرد و به تازگی تاییدیه را برای درمان علائم پارکینسون مانند دیسکینزی و اختلال حرکتی دریافت کرده است.
کریشنا گفت: «تعداد بیمارانی که در گروه سونوگرافی متمرکز به بهبود عملکرد حرکتی یا کاهش دیسکینزی دست یافتند، نسبت به بیمارانی که تحت یک روش ساختگی قرار گرفتند، تقریبا دو برابر بودند. علاوه بر این، ما مشاهده کردیم که ۷۵ درصد از بیماران در گروه سونوگرافی متمرکز نتایج خود را تا یک سال پس از درمان حفظ کردند».
به‌عنوان بخشی از این کارآزمایی، محققان به‌طور تصادفی ۹۴ بیمار پارکینسون مبتلا به دیسکینزی یا اختلال حرکتی را برای انجام درمان متمرکز با اولتراسوند قرار دادند (۶۹ نفر تحت ابلیشن اولتراسوند قرار گرفتند) در حالی که ۲۵ نفر روش ساختگی را انجام دادند. در گروه سونوگرافی متمرکز، ۴۵ نفر (۶۹درصد) به این روش پاسخ مثبت دادند در حالی که در گروه دیگر تعدا هفت نفر (۳۲درصد) بود.
کریشنا گفت: هدف تحقیقات ما بهینه‌سازی درمان اولتراسوند متمرکز برای به حداقل رساندن خطرات و به حداکثر رساندن بهبودهاست.
ما مشاهده کردیم که نتایج بالینی پس از ابلیشن اولتراسوند متمرکز می‌تواند مربوط به مکان خاص باشد. به طور خاص، ما دو نقطه حساس متمایز را در گلوبوس پالیدوس مشاهده کردیم که به ترتیب با بهبود دیسکینزی و اختلال حرکتی مرتبط بودند.
در آینده، هدف ما بررسی این مورد است که آیا این یافته‌ها می‌توانند منجر به یک رویکرد شخصی برای درمان بیماری پارکینسون با سونوگرافی متمرکز شوند یا خیر.
