تیمی تحقیقاتی، به رهبری دانشگاه کمپلوتنسه مادرید از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری برای مطالعه حرکت یک جامد روی یخ) در سطح اتمی) استفاده کرده است. شبیه سازی وجود یک لایه خود روان کننده روی سطح یخ را تایید می‌کند.
بر اساس تحقیقات سطح یخ در تماس با یک جسم جامد ذوب می‌شود و یک لایه روان کننده ایجاد می‌کند. این لایه یخ را لغزنده‌تر می‌کند و در نتیجه احتمال بروز تصادفات را افزایش می‌دهد.
این مطالعه که در هفته نامه Proceedings of the National Academy of Science منتشر شد، شامل استفاده از شبیه‌سازی کامپیوتری برای تجزیه و تحلیل حرکت اجسام جامد بر روی سطح یخ در سطح اتمی بود.
از خواص لغزنده یخ در برخی موارد برای اهداف تفریحی (مانند اسکیت روی یخ) و در موارد دیگر به عنوان وسیله حمل و نقل استفاده شده است. از یافته‌های این تحقیق می‌توان برای طراحی روان کننده‌های بهتر در صنایع مختلف استفاده کرد.
درک منشأ این خاصیت شناخته شده یخ، هم برای بهبود عملکرد ورزشکاران المپیک و هم برای اطمینان از ایمنی وسایل نقلیه در طول زمستان مهم است.
دانشمندان سال‌ها را صرف این سوال کرده اند که چرا یخ لغزنده است و چه چیزی باعث ایجاد لایه مایع در بالای آن می‌شود. در طول دهه‌ها، چهره‌هایی از جمله مایکل فارادی و جیمز تامسون با فرضیه‌های متفاوتی روبرو شده‌اند. اصول کلیدی ماهیت لغزنده یخ، پدیده ذوب سطحی است که توسط فارادی پیشنهاد شده است.
بیش از نیمی از انرژی تولید شده در سراسر جهان از طریق اصطکاک از دست می‌رود؛ بنابراین فرآیند‌های روان کنندگی بهبود یافته به معنای صرفه جویی در سوخت، پول و اثرات زیست محیطی است. نتایج این مطالعه می‌تواند علاوه بر پیشگیری از حوادث ورزشی و رانندگی، در طراحی روان کننده‌های بهتر در سایر سیستم‌ها نیز کاربرد داشته باشد.
