محققان گزارش دادند که تنفس بخار‌های ناشی از بخارات تجاری، گاز‌ها و حلال‌ها و حتی گرد و غبار‌های معمولی که در محل کار یافت می‌شود، احتمال ابتلاء به اختلال مزمن مفصلی خودایمنی را افزایش می‌دهد.
محققان دریافتند قرار گرفتن در معرض هر یک از این آلاینده‌های محل کار با افزایش ۲۵ درصدی خطر ابتلاء به نوعی روماتیسم مفصلی مرتبط است که با وجود آنتی‌بادی‌های پروتئین ضد سیترولینه (ACPA) بدتر می‌شود.
نتایج نشان داد که این خطر تا ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.
به گفته محققان، افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی ACPA مثبت، پیش آگهی خوبی ندارند و میزان بیشتری از آسیب ناشی از سایش و پارگی مفاصل را تجربه می‌کنند.
برای این مطالعه، محققان داده‌های بیش از ۴۰۰۰ نفر را که از یک مطالعه سوئدی در مورد آرتریت روماتوئید گرفته شده بود، بررسی کردند. همه افراد بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۷ به تازگی مبتلا به روماتیسم مفصلی تشخیص داده شده بودند.
این تیم سابقه شغلی شخصی افراد را بررسی کردند تا میزان قرار گرفتن هر فرد در معرض ۳۲ عامل موجود در هوا در محل کار را تخمین بزنند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که قرار گرفتن در معرض دود و گرد و غبار با افزایش خطر ابتلاء به روماتیسم مفصلی مرتبط است.
به گفته محققان، در مجموع، ۱۷ عامل از ۳۲ عامل از جمله آزبست، کوارتز، دود گازوئیل، دود بنزین، مونوکسید کربن و قارچ کش‌ها به شدت با افزایش خطر ابتلاء به روماتیسم مفصلی مثبت ACPA مرتبط بودند.
تنها چند عامل یعنی گرد و غبار کوارتز (سیلیکا)، آزبست و مواد شوینده، به شدت با روماتیسم مفصلی ACPA منفی مرتبط بودند.
این خطر با افزایش تعداد عوامل و طول مدت قرارگیری فرد در معرض آلاینده‌ها افزایش می‌یابد، و قوی‌ترین ارتباط‌ها برای مواجهه‌هایی که بین ۸ تا ۱۵ سال طول می‌کشد دیده می‌شود.
به نظر می‌رسد مردان در معرض خطر بالاتری نسبت به زنان هستند، زیرا آن‌ها برای مدت طولانی‌تری در معرض عوامل بیشتری قرار داشتند.
