طیف گسترده‌ای از مسائل از عوامل محیطی همانند سبک زندگی تا عوامل داخلی مانند ژنومی که فرد از والدین خود دریافت می‌کند بر طول عمر یک فرد تاثیرگذار است. یکی از عوامل مهم محیطی در کاهش طول عمر قرار گرفتن در معرض آلودگی هواست.
به نقل از خبرگزاری رویترز، تحقیقات جدید دانشمندان نشان می‌دهد آلودگی مزمن هوا به طور میانگین باعث کاهش بیش از ۲ سال از طول عمر مردم جهان می‌شود. این موضوع بسیار مخرب‌تر و شدیدتر از استعمال دخانیات، بیماری ایدز، و اقدامات تروریستی باعث مرگ و میر می‌شود.
تحقیقات دانشمندان دانشگاه شیکاگوی آمریکا که براساس داده‌های ماهواره‌ای انجام گرفته است نشان می‌دهد بیش از ۹۷ درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که میزان آلودگی هوا بیش از حد مجاز است.
نمودار سنجش کیفیت هوا براساس میزان PM۲.۵ تعیین می‌شود که در آن ذرات معلق خطرناک که برای ریه انسان مضر است مورد محاسبه قرار می‌گیرد. این مرکز می‌گوید اگر میزان PM۲.۵ جهانی به ۵ میکروگرم در مترمکعب کاهش یابد (که مورد تایید سازمان جهانی بهداشت به عنوان هوای پاک تلقی می‌شود)، متوسط طول عمر انسان ۲.۲ سال شاهد افزایش خواهد بود.
کریستا هاسنکوف، مدیر این تحقیقات از دانشگاه شیکاگو می‌گوید: مطالعات ما نشان داد که تاثیر آلودگی هوا بر طول عمر انسان بسیار مخرب است. از این رو، این موضوع باید به طور جدی از سوی مقامات کشور‌ها به عنوان یک مسئله مهم مورد توجه قرار گیرد.
گرچه میانگین جهانی کاهش عمر به دلیل آلودگی بیش از دو سال است، اما مناطق مختلف براساس شدت آلودگی شاهد کاهش طول عمر بیشتر و کمتر هستند. برای مثال، برآورد می‌شود مردم جنوب آسیا به دلیل شدت آلودگی هوا، شاهد کاهش ۵ سال از طول عمر خود هستند. از سال ۲۰۱۳ تاکنون کشور هند ۴۴ درصد از رشد تولید آلودگی در جهان را به خود اختصاص داده است؛ و یا مردم چین اگر هوایی براساس استاندارد سازمان جهانی بهداشت داشته باشند ۲.۶ سال بیشتر عمر می‌کنند. با این حال، این کشور به طور موثری موفق به کاهش آلاینده‌های خود شده به طوری که از سال ۲۰۱۳ تاکنون ۴۰ درصد آلودگی در این کشور کاهش یافته است.
متاسفانه در سال ۲۰۲۱ هیچ کشوری در جهان موفق به رسیدن به استاندار‌های سازمان جهانی بهداشت در هوای پاک که معادل ۵ میکروگرم آلودگی در هر مترمکعب است، نشد. این موضوع نشان می‌دهد کشور‌های جهان توجه کافی به مسئله آلودگی هوا و تاثیر مخرب آن بر سلامت جامعه ندارند.
