تنها چند ساعت پس از میل صبحانه، بدن‌های سالمندان و جوانان، هر کدام پاسخی کاملا متفاوت به این وعده غذایی خواهند داد. این تفاوت‌ها توضیح خواهد داد چرا ما با بالارفتن سن مان افزایش وزن پیدا می‌کنیم و از این مهمتر، چطور می‌توانیم این روند را معکوس کنیم.
قبلا تصور بر این بود که علت افزایش وزن در میانسالی بخاطر کاهش متابولیسم (سوخت و ساز بدن) یا بطور مشخص‌تر، چیزی است که دانشمندان آن را «میزان متابولیسم در حالت استراحت» می‌نامند؛ یک مطالعه قابل توجه که در اوت ۲۰۲۱ در «مجله ساینس» منتشر شد، نشان داد سلول‌های ما در دهه چهارم و یا پنجم زندگی (۴۰ سال به بعد و یا ۵۰ سال به بعد) به همان میزانی که در دهه دوم زندگی چرخش داشته اند، چرخش می‌کنند.
در واقع نرخ متابولیسم تا حدود ۶۰ سالگی کاهش پیدا نمی‌کند و زمانی که شروع به کاهش می‌یابد، با نرخ ۰.۷ درصد در سال کاهش می‌یابد؛ بنابراین افزایش وزنی که با افزایش سن متوجه آن می‌شوید و تفاوت بین بدن شما در حال حاضر و زمانی که در بیست سالگی به سر می‌بردید، به دلیل متابولیسم نیست.
تفاوت عضلات در سنین مختلف
بدن فرد ۲۰ ساله از پروتئین صبحانه استفاده استفاده می‌کند؛ به طوری که ۱۲ گرم پروتئین از تخم مرغ و ۴.۵ گرم از نان گندم با حداکثر کارایی بدست آورده و پروتئین را به سلول‌های عضلانی جدید و سالم تبدیل می‌کند. تمامی این فرایند به عنوان سنتز پروتئین شناخته می‌شود؛ اما در حالی که این روند در بدن فرزند ۲۰ ساله شما در جریان است، در بدن شما صورت نمی‌گیرد.
تحقیقات نشان می‌دهد افراد مسن‌تر به ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین نیاز دارند تا فرایند عضله سازی مشابهی را که فردی جوان‌تر تنها می‌تواند با خوردن چند عدد تخم مرغ برایش رخ دهد، آن‌ها نیز داشته باشند.
آنچه که مهم است بدانید، این است که بدن انسان دائما در حال تجزیه و عضله سازی است؛ اما زمانی که در دراز مدت، روند تخریب عضله از روند ترمیم آن پیشی می‌گیرد، این مسأله در نهایت به از دست رفتن بافت عضلانی منجر می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد افراد مسن معمولا قادر نیستند ۲۵ تا ۳۰ گرم لازم برای عضله سازی را دریافت کنند و به همین خاطر در تمام روز ماهیچه هایشان در حال تحلیل رفتن است. بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی، بزرگسالان شروع به از دست دادن سه تا ۸ درصد از توده عضلانی خود در هر دهه می‌کنند.
هر چه ما عضله و ماهیچه کمتری داشته باشیم، چربی بیشتری به دست می‌آوریم. عضله‌ها نه تنها کالری بیشتری می‌سوزانند، بلکه به کنترل قند خون نیز کمک می‌کنند. هرچه عضله و ماهیچه شما کمتر باشد، قند خون شما بالاتر خواهد بود و بدن شما مجبور می‌شود قند بیشتری را تبدیل به چربی کند.
باید بدانید که از دست دادن ماهیچه با خطر دیابت، سرطان، بیماری قلبی، آلزایمر و سیستم ایمنی ضعیف مرتبط است.
منبع: به نقل از پایگاه انجمن بازنشستگان آمریکا (AARP)
