ایبوپروفن، به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی، به دلیل خواص تسکین دهنده درد، به ویژه در مورد درد مفاصل به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود. بیشتر انواع ایبوپروفن را می‌توان از داروخانه‌ها خریداری کرد؛ اما برخی از دارو‌ها را نباید با آن مخلوط کرد. در غیر این صورت ممکن است عوارض جانبی ناخواسته‌ای را تجربه کنید.
اگر ایبوپروفن به صورت خوراکی مصرف شود، ممکن است باعث سردرد، سرگیجه ، حالت تهوع، استفراغ یا سوء هاضمه شود. این عوارض جانبی در بیش از یک نفر از هر ۱۰۰ نفر رخ می‌دهد و بنابراین "شایع" در نظر گرفته می‌شود. اگر این عوارض جانبی را هنگام مصرف ایبوپروفن تجربه کردید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
در همین حال، برخی از عوارض جانبی جدی وجود دارند که نیاز به تماس فوری با پزشک دارد. مشاهده مدفوع سیاه یا خون در استفراغ در واقع می‌تواند نشان دهنده خونریزی در معده شما باشد.
اگر مچ پایتان ورم کرده است یا در ادرار شما خون وجود دارد یا اگر قادر به ادرار کردن نیستید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. چنین مشکلاتی نشان دهنده وجود مشکل در کلیه‌ها هستند.
اگر درد شدید در قفسه سینه یا معده وجود داشته باشد، ممکن است در نتیجه سوراخ شدن معده یا روده باشد. ایبوپروفن ممکن است تنفس را دشوار و یا علائم آسم را بدتر کند.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر با آمبولانس تماس بگیرید:
بثوراتی که ممکن است شامل خارش، قرمزی، تورم، تاول یا پوسته پوسته شدن پوست باشند.
سفتی در قفسه سینه یا گلو
مشکل در تنفس یا صحبت کردن
تورم دهان، صورت، لب ها، زبان یا گلو
عوارض جانبی مانند این موارد نشان دهنده یک واکنش آلرژیک جدی هستند که نیاز به درمان فوری بیمارستانی دارند. مصرف ایبوپروفن همراه با پاراستامول بی خطر است.
با این حال، نباید ایبوپروفن را با مسکن‌های مشابه مانند آسپرین یا ناپروکسن، بدون صحبت با داروساز یا پزشک خود مصرف کنید.
در واقع، قبل از شروع مصرف ایبوپروفن، باید به پزشک خود اطلاع دهید که آیا دارو‌های خاصی مصرف می‌کنید یا نه.
