داروی تریامترن برای کاهش تورم (ادم) ایجاد شده توسط وضعیت هایی مانند سرطان ، مشکل احتقانی قلبی، بیماری های کبدی و کلیوی استفاده می شود. در این مقاله، اطلاعات دارویی قرص تریامترن (triamterene) از جمله: موارد استفاده تریامترن، عوارض جانبی داروی تریامترن، بهترین زمان خوردن قرص تریامترن و... بیان شده است.
موارد استفاده
تریامترن یک "قرص آب" (ادرار آور) است که در کلیه ها عمل می نماید تا میزان دفع ادرار را افزایش دهد. این کار به بدن کمک می کند تا از شر آب اضافی خلاص شود. این دارو برای کاهش تورم (ادم) ایجاد شده توسط وضعیت هایی مانند سرطان، مشکل احتقانی قلبی، بیماری های کبدی و کلیوی استفاده می شود. این تاثیر می تواند به کلیه ها کمک کند تا بهتر عمل کرده و علائمی مانند تنگی نفس و تورم در قوزک، ساق، دستها یا شکم را کمتر نماید.
بهترین زمان مصرف
این دارو را به صورت خوراکی بر اساس تجویز پزشک معمولاً یک یا دو بار در روز پس از غذا مصرف نمایید. اگر این دارو را نزدیک زمان خواب شبانه مصرف کنید، لازم است برای ادرار کردن از خواب بیدار شوید. بهتر است این دارو را حداقل 4 ساعت قبل از خواب مصرف نمایید.
برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک می تواند به شما توصیه نماید تا با دوز کم شروع کرده و بتدریج مقدار آن را افزایش دهید. به دقت از دستورالعمل پزشک پیروی کنید.
دوز مصرفی داروی شما بر اساس وضعیت بیماری و پاسخ شما به درمان تعیین می شود.
این دارو را به صورت منظم مصرف نمایید تا بیشترین نتیجه را از آن بگیرید. برای کمک به یادآوری مصرف، حتماً دارو را در زمان های معینی از روز مصرف کنید.
دوز دارو را افزایش نداده و آن را بیش از مدت زمان تجویز شده مصرف ننمایید. با این کار شرایط شما سریعتر بهبود نیافته و خطر بروز عوارض جانبی در شما افزایش خواهد یافت.
بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف ننمایید. بعضی شرایط ممکن است وقتی مصرف این دارو به طور ناگهانی متوقف می شود، بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز مصرفی شما بتدریج کاهش یابد.
اگر وضعیت شما بهتر نگردید یا بدتر شد، پزشک خود را در جریان قرار دهید.
عوارض جانبی
سرگیجه، سبکی سر، خستگی، سردرد، به هم خوردن معده یا اسهال ممکن است روی دهد. اگر هر کدام از این عوارض جانبی باقی ماند یا تشدید شد، بلافاصله به پزشک یا مسئول داروخانه اطلاع رسانی نمایید. برای کاهش خطر سرگیجه یا سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا خوابیده به حالت ایستاده تغییر وضعیت دهید.
اگر پزشک به شما توصیه کرده است که این دارو را مصرف نمایید، به خاطر داشته باشید که وی تشخیص داده است که این دارو مزایای بیشتری نسبت به ریسک عوارض جانبی برای شما به همراه خواهد داشت. بسیاری از افراد که این دارو را مصرف می نمایند، دچار عوارض جانبی جدی نمی شوند.
تریامترن می تواند باعث از دست دادن حجم زیادی از آب بدن (کم آبی) و مواد معدنی یا نمک شود. اگر هر کدام از علائم کم آبی یا از دست دادن مواد معدنی مانند: گیجی، خشکی غیر عادی دهان و تشنگی شدید، ضربان قلب سریع یا نامنظم، سرگیجه یا سبکی سر شدید یا تشنج را مشاهده کردید، به پزشک اطلاع دهید.
اگر هر کدام از این عوارض جانبی جدی را داشتید، پزشک را مطلع نمایید: حالت تهوع یا استفراغ، زردی چشم ها یا پوست، ادرار تیره، درد معده یا شکم، علائم عفونت (مانند گلودردی که از بین نمی رود، تب، سرفه و عطسه)، علائم مشکلات کلیوی (مانند درد پهلو یا کمر یا شکم، ادرار دردناک، وجود خون در ادرار، تغییر حجم ادرار)، درد مفاصل (مانند درد انگشت شست پا)، کبودی یا خونریزی آسان.
یک واکنش بسیار شدید آلرژیک به این دارو بسیار نادر است. با این وجود، اگر احساس کردید که علائمی در این خصوص مانند دانه و جوش، خارش و تورم (بویژه در صورت، زبان، گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه نمایید.
این لیست کاملی از عوارض جانبی این دارو نمی باشد. اگر علائم دیگری را مشاهده کردید که در این لیست وجود نداشتند، با پزشک یا مسئول داروخانه تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف
قبل از مصرف ترمیاترن، به پزشک یا مسئول داروخانه درباره سابقه پزشکی بویژه بیماری های کلیوی (مانند سنگ کلیه)، بیماری های کبدی، عدم تعادل مواد معدنی (مانند سطوح بالای پتاسیم در خون، سطوح پایین سدیم در خون)، از دست دادن حجم زیادی از آب بدن (کم آبی)، نقرس، وضعیت هایی که باعث کاهش سطوح اسید فولیک در خون می شوند (مانند سیروز الکلی و بارداری) اطلاع رسانی کنید.
این دارو ممکن است شما را گیج یا خواب آلوده نماید. الکل و ماری جوانا می تواند این حالات را تشدید کند. در هنگام مصرف این دارو از رانندگی، کار با ماشین آلات یا هر عملی که نیازمند هوشیاری کامل شماست تا زمان پیدا نکردن اطمینان خاطر از بی خطر بودن آن، پرهیز کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنید. اگر ماری جوانا مصرف می کنید این موضوع را به اطلاع پزشکتان برسانید.
اگر دیابت دارید، ترمیامترن ممکن است بر میزان قند خون شما تاثیر گذارد. بر اساس تجویز به طور منظم قند خون خود را اندازه گرفته و نتایج را در اختیار پزشک تان قرار دهید. اگر هر کدام از علائم قند خون بالا مانند افزایش تشنگی یا دفع ادرار را داشتید، به پزشک اطلاع دهید. پزشک ممکن است لازم باشد داروهای دیابتی، برنامه های ورزشی یا رژیم غذایی شما را تنظیم نماید.
تعریق شدید، اسهال یا استفراغ می تواند خطر از دست دادن حجم زیادی از آب بدن (کم آبی) را افزایش دهد. اسهال و استفراغ طولانی مدت را به پزشک اطلاع دهید. برای جلوگیری از اسهال، مقدار زیادی مایعات مصرف کنید مگر اینکه پزشک این کار را به شما توصیه نکرده باشد.
این دارو ممکن است سطح پتاسیم خون شما را بالا ببرد. قبل از مصرف مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمک که حاوی پتاسیم هستند، با پزشک یا مسئول داروخانه در این خصوص مشورت نمایید.
این دارو ممکن است شما را در مقابل نور خورشید حساس کند. مدت زمان قرارگیری در معرض آفتاب را کاهش داده و از برنزه نمودن یا استفاده از لامپ های خورشیدی در این مدت پرهیز کنید. وقتی بیرون از منزل هستید از کرم های ضد آفتاب و لباس پوشیده مناسب استفاده نمایید. اگر دچار آفتاب سوختگی یا قرمز شدگی یا تاول پوستی شدید، پزشک را مطلع نمایید.
قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود درباره تمامی داروهایی که مصرف می کنید (شامل تجویزی، غیر تجویزی و گیاهی) اطلاع رسانی نمایید.
افراد سالخورده ممکن است حساسیت بیشتری در قبال تاثیرات این دارو بویژه سطوح بالای پتاسیم خون داشته باشند.
این دارو بایستی در دوران بارداری فقط در مواقع مورد نیاز مصرف شود. درباره ریسک و مزایا استفاده از آن در این خصوص با پزشک مشورت نمایید.
این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود. قبل از اقدام به شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است بر عملکرد دارو تاثیر گذاشته و ریسک بروز عوارض جانبی شدید را افزایش دهد. این متن حاوی تمامی تداخلات احتمالی دارویی نمی باشد. لیستی از تمامی داروهایی که مصرف می نمایید (شامل موارد تجویزی، غیرتجویزی و محصولات گیاهی) همراه داشته و آن را در اختیار پزشک و مسئول داروخانه قرار دهید. میزان دوز هیچ دارویی را تغییر نداده و بدون تایید پزشک هیچ دارویی را شروع یا قطع ننمایید.
بعضی محصولات که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد عبارتند از: داروهایی که سطح پتاسیم خون را بالا می برند (مانند آمیلوراید، سیکلوسپورین، تاکرولیموس، اپلیرنون، داروهای ضدبارداری حاوی دروسپیرنون) و لیتیوم.
بعضی محصولات ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که فشار خون را افزایش داده یا تورم را بیشتر کنند. مسئول داروخانه را در جریان داروهایی که مصرف می کنید، قرار داده و از وی درباره شیوه ایمن مصرف آنها سوال کنید (بویژه محصولات ضدسرفه و عطسه، مکمل های رژیم غذایی یا NSAIDها مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن).
این دارو ممکن است با بعضی آزمایشات تداخل داشته و احتمالاً باعث بروز خطا در نتایج گردد. حتماً پرسنل آزمایشگاه و تمامی پزشکان تان را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
مصرف بیش از حد
اگر فردی بیش از حد از این دارو مصرف نمود و علائمی جدی مانند بیهوشی یا مشکل تنفسی داشت، به اورژانس اطلاع دهید. در غیر این صورت با مرکز مسمومیت ها تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد عبارتند از: سرگیجه شدید، ضعف عضلانی، ضربان قلب پایین یا نامنظم.
نکات
این دارو را در اختیار سایرین قرار ندهید.
آزمایشات پزشکی (مانند سطح پتاسیم خون، عملکرد کلیه ها و کبد) بایستی در حین مصرف این دارو انجام پذیرند. به برنامه ملاقات با پزشک یا آزمایشات منظم توصیه شده پایبند باشید.
از دست دادن یک دوز
اگر شما این دارو را به صورت منظم مصرف می کنید و یک دوز را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف نمایید. اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک شده اید، دوز فراموش شده را رها کنید و دوز بعدی را در ساعت تعیین شده مصرف کنید و آن را برای جبران دوز قبلی، دو برابر نکنید.
شرایط نگهداری
دارو را در دمای اتاق و دور از رطوبت و نور نگهداری کنید. دارو را در حمام و دستشویی نگهداری نکنید.
تمامی داروها را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهدارید.
دارو را در توالت یا سیستم فاضلاب نریزید مگر اینکه برای این کار دستورالعمل داشته باشید.
این محصول را در صورت سپری شدن تاریخ مصرف یا عدم نیاز به آن، به نحوی مناسب و ایمن دور بریزید. با شرکت دفع زباله های دارویی محلی خود برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص مشورت نمایید.