حسین نوشآبادی اظهارداشت: طی روزهای اخیر نام تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از جمله نام اینجانب به عنوان مخالفان طرح رتبه بندی و افزایش حقوق معلمان با قصد تخریب، در فضای مجازی منتشر شده که این امر که کاملا بی اساس بوده و شدیدا تکذیب میشود.
وی افزود: اینجانب نه تنها با طرح رتبه بندی و همترازی معلمان با اعضای هیات علمی و افزایش حقوق معلمان و جامعه فرهیخته فرهنگیان کشور، مخالف نیستم، بلکه به عنوان کسی که بیش از یک دهه در کسوت معلمی، انجام وظیفه کرده ام، با طرح رتبه بندی و افزایش حقوق معلمان عزیز موافق بوده و با جدیت از آن دفاع میکنم.
نماینده مردم ورامین در مجلس گفت: قطعا با تصویب طرح رتبهبندی معلمان در صحن علنی مجلس در آینده نزدیک، بخشی از مطالبات به حق معلمان شریف و زحمت کش کشور، محقق میشود.
وی خاطرنشان کرد: ۱۸ خرداد امسال، با ۲۲۷ رای موافق، ۴ رای مخالف و ۳ رای ممتنع از ۲۴۵ نماینده حاضر در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی کلیات لایحه نظام رتبه بندی معلمان تصویب شد.
بر اساس ماده یک این لایحه؛ به منظور استقرار نظام پرداختها براساس تخصص، شایستگیها و عملکرد رقابتی معلمان، توسعه مستمر و نظاممند صلاحیتهای عمومی، تخصصی، حرفهای و تربیتی و کیفیت عملکرد معلمان، تقویت انگیزه و رضایتمندی شغلی و ارتقای تعهد حرفهای معلمان و تقویت هویت حرفهای معلمان براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و نقشه جامع علمی کشور، نظام رتبهبندی معلمان مطابق مواد این قانون تعیین و اجرا میشود.
طبق ماده ۲ لایحه در این قانون، اصطلاحاتی در معانی مشروح مربوط به کار میروند که در جزء یک تعریف از وزارت، وزارت آموزش و پرورش است و در تعریف معلمان در جزء ۲ ماده ۲ مشمولان طرح طبقه بندی مشاغل معلمان کشور، شامل آموزگار، دبیر، هنرآموز، مربی امور تربیتی، مشاور واحد آموزشی، مراقب سلامت، مدیر و معاون شاغل در واحدهای آموزشی و تربیتی که صرفاً در مشاغل مذکور در واحدهای آموزشی و تربیتی اشتغال به خدمت دارند، میشوند.
در جزء ۳ در تعریف شایستگی منظور صفات، ویژگیها و توانمندیهای مورد نیاز برای توفیق در شغل یا عملکرد برتر شامل دانش، نگرش و مهارت است.
بر اساس جزء ۴ در تعریف صلاحیت معلمی، مجموعهای از شایستگیهای ناظر بر جنبههای هویت فردی و حرفهای (اخلاق و تعهد حرفهای، دانش تخصصی، دانش و مهارتهای تربیتی) که معلم باید در جهت درک شایسته موقعیت خود و دیگران و عمل برای بهبود مستمر آن کسب کند و برآیند صلاحیتهای عمومی، تخصصی و حرفهای است.
طبق جزء ۵ در تعریف صلاحیت عمومی (ویژگیهای رفتاری) آمده است: مجموعهای از شایستگیهای ناظر بر صفات و ویژگیهای شخصیتی فرد، شامل باورها، نگرشها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه و نظام آموزش و پرورش کشور که زمینه را برای انجام کار متعهدانه آماده و پایبندی فرد را به ارزش ها، قوانین و مقررات آشکار میسازد. این دسته از صلاحیتها مستقل از صلاحیتهای عمومی بدو خدمت است و در طول خدمت مشمولین مورد سنجش قرار میگیرد.
در جزء ۶ در تعریف صلاحیت تخصصی ذکر شده است: مجموعهای از شایستگیهای مرتبط با تسلط بر فرآیند و برآیند دانش تخصصی، (موضوع تدریس)، دانش تربیتی و سایر حوزههای دانشی مرتبط با یاددهی، یادگیری، دستاوردها، خلاقیت و نوآوریهای علمی مرتبط و توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش در آن حیطه که فرد برای انجام مؤثر وظایف شغلی خود باید از آنها برخوردار باشد.
بر اساس جزء ۷ و تعریف صلاحیت حرفه ای، مجموعهای از شایستگیهای مرتبط با به کارگیری تلفیقی دانش، نگرش و مهارتهای تخصصی و تربیتی در موقعیت آموزشی و تربیتی است.
در جزء ۸ و تعریف تجربه گفته شده: توانمندیهایی که فرد در طول سالهای خدمت و صرفاً در ارتباط با حرفه معلمی کسب کرده است.
بر اساس جزء ۹ و تعریف نظام رتبه بندی معلمان آمده است: مجموعهای از اصول، قواعد و فرایندهایی که به منظور کسب اهداف مندرج در ماده (۱) در چهارچوب این قانون طراحی و اجرا میشود.
رتبه در این لایحه طبق جزء ۱۰ ماده ۲عبارت است از سطحی از تجربیات، ویژگیها و صفات، شایستگیها و عملکردهای فردی و شغلی معلمان که بر مبنای نتایج ناشی از سنجش و ارزیابی تعیین میشود.
در ماده ۳ این لایحه آمده است: معلمان براساس تخصص، شایستگیها و عملکرد رقابتی خود درتبههای یک تا پنج قرار میگیرند و شرایط کسب، ارتقا، توقف و تنزل رتبه در آیین نامه اجرایی این قانون تعیین میشود.
طبق ماده ۴ ورود به فرآیند رتبه بندی معلمان با حداقل دو سال سابقه خدمت معلمی صورت گرفته و کسب رتبههای بالاتر مستلزم حداقل شش سال توقف در هریک از رتبهها و کسب سایر شرایط لازم تعیین شده در آیین نامه اجرایی این قانون خواهد بود.
تبصره ۱- حداقل سابقه خدمت معلمی برای کسب رتبههای (۴) و (۵) به ترتیب (۲۰) و (۲۶) سال است.
تبصره ۲- تخصیص رتبههای پنجگانه به نحوی خواهد بود که با اجرای نظام رتبه بندی معلمان و احراز شرایط براساس ماده (۳) همواره حداقل (۳۰ درصد) از معلمان مشمول در رتبه (۱)، حداقل (۲۵ درصد) در رتبه (۲)، حداکثر (۲۰ درصد) در رتبه (۳)، حداکثر (۱۵ درصد) در رتبه (۴) و حداکثر (۱۰درصد) در رتبه (۵) قرار گیرند.
بر اساس ماده ۵ فرآیند رتبه بندی برای معلمانی که قبل از تصویب این قانون در استخدام آموزش و پرورش بوده اند و در واحدهای آموزشی اشتغال دارند، با حداقل (۲) سال سابقه خدمت در یک دوره زمانی حداکثر (۳) ساله بر مبنای اولویت امتیازات فضلی ناشی از نمره آزمون دانش تخصصی – تربیتی و سایر حوزههای دانشی مرتبط با یاددهی – یادگیری (دانش حرفه ای)، سنوات تجربه معلمی و مدرک تحصیلی انجام میشود. در صورت کسب حد نصاب (از سایر امتیازات) لازم برابر آیین نامه اجرایی بدواً در یکی از رتبههای (۱) تا (۳) قرار میگیرند.
تبصره- زمان توقف موضوع ماده (۴) برای مشمولان این ماده که در تاریخ تصویب این قانون در واحدهای آموزشی و تربیتی اشتغال داشته و دارای حداقل (۲) سال سابقه خدمت باشند، برای یک بار ارتقا به رتبه بالاتر، (۴) سال تعیین میشود
طبق ماده ۶ نیز شایستگیهای مرتبط با هریک از صلاحیتهای عمومی، تخصصی و حرفهای به تفکیک رتبه و مصادیق رفتاری و معیارهای عملکردی و شیوهها و ابزارهای سنجش و ارزیابی هریک از آنها توسط وزارت تعیین و در شورایعالی آموزش و پرورش تصویب میشود.
در ماده ۷ این لایحه آمده است: برای رتبههای موضوع این قانون، فوق العاده رتبه بندی در احکام کارگزینی معلمان تعیین میشود. فوق العاده مذکور درصدی از مجموع حقوق ثابت و فوق العادههای مستمر آنان است که به طور میانگین (۲۵درصد) بیشتر از میانگین حقوق و فوقالعادههای مستمر مشمولین قانون مدیریت خدمات کشوری در نظر گرفته میشود. این فوق العاده به صورت مستمر و مشمول کسور بازنشستگی است. درصدهای فوق العاده هریک از رتبههای موضوع این قانون در آیین نامه اجرایی تعیین خواهد شد.
تبصره – معلمانی که قبل از تصویب این قانون بازنشسته شده اند، مشمول این ماده نخواهند بود و مانند سایر کارمندان مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری، تابع احکام قانون مذکور خواهند بود.
بر اساس ماده ۸ معلمان شاغل در واحدهای غیر آموزشی و غیر تربیتی و شاغلین در پستهای اداری مصوب مشمول این قانون نیستند.
طبق ماده ۹ نیز مراحل رتبه بندی از مرحله سنجش و ارزیابی صلاحیتهای معلمی تا برقراری فوق العاده رتبه بندی متناسب با اعتبارات پیش بینی شده در لوایح بودجه سنواتی اجرا خواهد شد.
بر اساس ماده ۱۰ آیین نامه اجرایی این قانون، شامل ساختار اجرایی، نظام سنجش و ارزیابی، شرایط و ویژگیهای هر رتبه و نحوه انجام کار و نظارت بر آن حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این قانون با پیشنهاد مشترک وزارت، سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور به تصویب هیئت وزیران میرسد.