الیزابت گرشوف استاد علوم خانواده در دانشگاه تگزاس درآمریکا و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: هیچ مطالعه ای نشان نداده است که تنبیه بدنی کودک، بهبود رفتار وی را با گذشت زمان پیش بینی می کند.
وی و همکارانش در این مطالعه جدید، یافته های ۶۱ مطالعه را در آمریکا و هشت تحقیق بین المللی را بررسی کردند. در تمام این مطالعات نحوه تغییر رفتار کودک پس از قرار گرفتن در معرض مجازات بدنی از جمله ضرب و شتم ، بررسی شد.
گرشف توضیح داد: ما تمام مطالعات تنبیه بدنی را که رفتار بچه ها را در دو یا چند مقطع زمانی بررسی می کرد، مرور کردیم. این کار به ما اجازه داد تعیین کنیم که آیا تنبیه بدنی تغییراتی را در رفتار کودکان پیش بینی می کند یا خیر؛ اگر تنبیه بدنی موثر بود، با گذشت زمان شاهد بهبودهایی در رفتار کودکان بودیم اما عکس این موضوع را یافتیم.
وی یادآور شد: ما متوجه شدیم که تنبیه بدنی به مرور زمان پرخاشگری کودک و سایر مشکلات رفتاری را افزایش می دهد. همچنین تنبیه بدنی، توانایی های شناختی [تفکر] کودکان، روابط اجتماعی یا مهارت های اجتماعی کودک را تقویت نمی کند.
اعضای تیم این مطالعه گفتند، نتیجه گیری آنها بدون توجه به جنسیت، نژاد کودک و اینکه آیا پرستار کودک نیز در رفتارهای مثبت تر والدین دخیل بوده است یا خیر، به دست آمده است.
وی ادامه داد: محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که هرچه کودک بیشتر در معرض تنبیه بدنی قرار گیرد، تأثیر منفی بر رفتار و روان او بیشتر خواهد بود.
این محقق یادآور شد: یافته ها روشن است: تنبیه بدنی برای رشد و سلامت کودکان مضر است. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد تنبیه بدنی کودکان نتیجه مثبت دارد.
به گفته نویسندگان این مطالعه، بسیاری از کشورها پیش از این به این نتیجه رسیده اند بطوری که ۶۲ کشور جهان، تنبیه بدنی کودکان را کاملاً مطابق با یک توصیه منتشر شده از سوی سازمان ملل، ممنوع اعلام کرده اند.
با این حال هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان، تنبیه بدنی کودکان رفتاری عادی است.
نویسندگان این مطالعه گفتند: در آمریکا مجازات بدنی کودکان برای والدین در هر ۵۰ ایالت این کشور قانونی بوده و مجازات بدنی در مدارس در ۱۹ ایالت قانونی است.
محققان بیان کردند که در سطح جهانی ۶۳ درصد از کل کودکان ۲ تا ۴ ساله - تقریباً ۲۵۰ میلیون کودک - توسط مراقبین خود به طور مرتب در معرض مجازات جسمی قرار می گیرند.
با این حال این بررسی همچنین نشان داد که کودکان تنها قربانیان این پویایی نیستند. محققان گفتند: مراقبینی که کودکان را مجازات بدنی می کنند، رفتار خود آنها نیز با گذشت زمان بدتر می شود ، زیرا مداخلات بدنی آنها تشدید شده و به طور فزاینده ای خشونت می گیرند.
