تحقیقات جدید نشان داده است نوجوانانی که سطح بالاتری از اسید چرب امگا 3 در خون آنها وجود دارد، در اوایل بزرگسالی کمتر به اختلال روان پریشی مبتلا میشوند و این نشان دهنده آن است امگا ۳ ممکن است اثر پیشگیری بالقوهای در کاهش خطر روان پریشی داشته باشد.
این مطالعه به هدایت محققان دانشگاه RCSI پزشکی و علوم بهداشتی در ترجمه روانپزشکی منتشر شده است.
بیش از ۳۸۰۰ نفر در مطالعه بهداشت کودکان بریستول در دهه ۹۰ از نظر اختلال روان پریشی، اختلال افسردگی و اختلال اضطراب عمومی در ۱۷ و ۲۴ سالگی مورد بررسی قرار گرفتند. در جریان این ارزیابیها، نمونههای خون جمع آوری شد و محققان سطح اسیدهای چرب امگا ۶ را که به طور کلی باعث افزایش التهاب در بدن میشود و اسیدهای چرب امگا ۳ را که به طور کلی التهاب را کاهش میدهند، اندازه گیری کردند.
در حالی که شواهد اندکی در رابطه با ارتباط اسیدهای چرب با اختلالات روانی در ۱۷ سالگی وجود داشت، محققان دریافتند جوانان ۲۴ ساله مبتلا به اختلال روان پریشی، اختلال افسردگی و اضطراب عمومی دارای مقادیر بیشتری از امگا ۶ نسبت به اسیدهای چرب امگا ۳ در مقایسه با کسانی که این اختلالات را ندارند، هستند.
محققان همچنین دریافتند در افراد ۲۴ ساله مبتلا به اختلال روان پریشی میزان کمتری از DHA (یک اسید چرب امگا ۳ که در ماهیهای روغنی یا مکملهای غذایی یافت میشود) کمتر از افراد ۲۴ ساله بدون اختلال روان پریشی است. در یک گروه بیش از ۲۷۰۰ نفری که به مرور ردیابی شدند، نوجوانانی که سطح بالاتری از DHA در سن ۱۷ سالگی داشتند، هفت سال بعد در سن ۲۴ سالگی ۵۶ درصد کمتر دچار اختلال روان پریشی میشوند.
این نتایج هنگام محاسبه سایر فاکتورها مانند جنس، شاخص توده بدنی، استعمال دخانیات و وضعیت اقتصادی - اجتماعی هم ثابت بود.
پروفسور دیوید کوتر محقق ارشد این مطالعه و استاد روانپزشکی مولکولی در RCSI گفت این مطالعه نیاز به تکرار دارد، اما اگر یافتهها سازگار باشد، این نتایج نشان میدهد افزایش رژیم غذایی اسیدهای چرب امگا ۳ در میان نوجوانان، مانند ماهیهای روغنی مانند ماهی خال مخالی میتواند از ابتلا به روان پریشی در برخی افراد جلوگیری کند؛ نتایج همچنین میتواند سوالاتی را در رابطه با ایجاد اختلالات بهداشت روان و اسیدهای چرب امگا ۶ که به طور معمول در روغنهای گیاهی یافت میشوند، ایجاد کند.
دیوید مونگان، دکترای RCSI و همکار آموزش آکادمیک بالینی ایرلندی (ICAT)، دادهها را با نظارت پروفسور دیوید کوتر و پروفسور مری کانون از بخش روانپزشکی RCSI تجزیه و تحلیل کرد. برنامه ICAT توسط ولکام تراست و هیئت تحقیقات بهداشت، خدمات بهداشتی و درمانی پزشکان ملی و بخش مراقبتهای بهداشتی و اجتماعی، تحقیقات و توسعه ایرلند شمالی پشتیبانی میشود.