با این حال محققان مشاهده کردند این عوارض جانبی در افرادی که از داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین استفاده می‌کردند، کمتر بوده است. این مطالعه از جمله اولین تحقیقاتی است که برای مواجهه کوتاه مدت با آلودگی هوا و استفاده از NSAID ها برای کاهش اثرات آنها انجام شده است.
نمونه‌هایی از شرایطی که افراد را در معرض کوتاه مدت آلودگی هوا قرار می‌دهد می‌تواند شامل آتش سوزی جنگل‌ها، مه دود، دود دست دوم سیگار، کوره‌های ذغال سنگ و ترافیک جاده‌ای قفل شده باشد.
محققان رابطه بین قرار گرفتن در معرض ریزگردها (PM۲.۵) و کربن سیاه، یک جز PM و عملکرد شناختی را در ۹۵۴ مرد مسن که در مطالعه پیری ثبت نام کرده بودند، بررسی کردند. عملکرد شناختی آنها با استفاده از روش‌های GCF و MMSE اندازه گیری شد.
محققان مشاهده کردند افزایش متوسط قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ طی ۲۸ روز با کاهش نمرات GCF و MMSE همراه بود. مردانی که NSAID مصرف می‌کردند اثرات کوتاه مدت کمتری از قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بر سلامت شناختی نسبت به افراد غیر مصرف کننده داشتند.
محققان فرض می‌کنند که NSAIDها، به ویژه آسپرین، ممکن است التهاب عصبی یا تغییرات جریان خون در مغز را که ناشی از استنشاق آلودگی است، تعدیل کند.
«آندره باکرلی»، محقق ارشد دانشگاه کلمبیا، در این باره می‌گوید: «علی رغم مقررات مربوط به میزان انتشار، افزایش کوتاه مدت آلودگی هوا احتمال آسیب رساندن به سلامتی را به همراه دارد اما به نظر می‌رسد مصرف آسپیرین یا سایر داروهای ضدالتهابی این اثرات را کاهش می‌دهد، اگرچه هنوز به تغییر سیاست‌ها برای محدود کردن بیشتر آلودگی هوا نیاز است.»
ارتباط بین قرارگیری طولانی مدت در معرض PM و اختلال در عملکرد شناختی در سالمندان کاملاً ثابت شده است. اثرات گزارش شده شامل کاهش حجم مغز، زوال شناختی و ایجاد زوال عقل است.
