آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی مفسر قرآن کریم و از علمای اخلاق دعوت حق را لبیک گفت.
آیت الله ضیاءآبادی اخیراً به بیماری کرونا مبتلا و مدتی در بخش آیسییو بیمارستان خاتمالانبیاء بستری بودند.
ایشان از شاگردان امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی است. وی از سال ۱۳۴۰ تاکنون استاد حوزه علمیه تهران است و جلسات تفسیر و اخلاق وی در مسجد علی بن الحسین (ع) دربند برگزار میشد.
آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی متولد آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی در سال ۱۳۴۷هجری قمری برابر با ۱۳۰۷ هجری شمسی در قریه ضیاءآباد واقع در ۴۵ کیلومتری شهرستان قزوین و در خانوادهای روحانی دیده به جهان گشود.
سید محمد سال ۱۳۲۰ برای تحصیل به قزوین رفت و در مدرسه التفاتیه که از مدارس کهن قزوین به شمار میرود مشغول فراگیری علوم اسلامی شد و مقدمات را شامل صرف، نحو، معانی، بیان و بدیع و منطق نزد استاد آقا شیخ یحیی مفیدی فرا گرفت.
آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی بعد از مدتی اقامت در حوزه علمیه قزوین، در سال ۱۳۲۸ شمسی راهی حوزه علمیه قم شد و به مدت ۱۲ سال از محضر اساتید قم از جمله حضرات آیات طباطبایی، سدهی اصفهانی، بروجردی، امام خمینی (ره)، علامه طباطبایی و... استفاده کرد.
وی در ادامه به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و کتب معالم، قوانین و لمعه را برای طلاب و فضلاء حوزه علمیه قم تدریس میکرد. اما سال ۱۳۴۰ شمسی و پس از رحلت آیتالله بروجردی به تهران مهاجرت کرد و بیش از ۴۰ سال در تهران مشغول خدمات علمی و فرهنگی بود.
آیتالله ضیاءآبادی درباره هجرتش به تهران میگوید: در دوران اقامتم در قم در درس خارج حضرت امام و آیتالله بروجردی شرکت کردم و تمام این درسها و نیز کفایه و اسفار ملاصدار را با حضرت آیتالله شیخ محمد محمدی گیلانی و مرحوم شیخ حسن لاهوتی بحث میکردم. بعد از فوت آیتالله بروجردی احساس کردم اقامت من در قم ضروری نیست، لذا به تهران مهاجرت کردم. آشناییام با برخی دوستان که اغلب اهل وعظ وخطابه و به اصطلاح منبری بودند، مرا به منبری شدن علاقهمند کرد و تشخیص دادم که زمینه کار در تهران مساعدتر است، لذا به تهران آمدم و ضمن تدریس در مدرسه آقای مجتهدی تهرانی، به کار وعظ و تبلیغ پرداختیم. بعد از مدتی چون علاقهمند به مطالعه بودم، تشخیص دادم که منابر خود را هدفمند کنم تا وقت بیشتری برای مطالعه داشته باشم که الحمدالله توفیقاتی نیز در این باره داشتهام.»
این عالم ربانی در تهران در کنار منابر و وعظ، جلسات اخلاق، تفسیر قرآن، تفسیر زیارت جامعه و زیارت عاشورا را هم آغاز کرد و پس از مدتی کوتاه مخاطبان زیادی از جلساتش استقبال میکردند.
توان بالای علمی و معنوی، آشنایی با مبانی اسلامی و قرآنی، شناخت مسائل روز و دارا بودن قدرت بیان و خطابه و شیوایی سخن از جمله خصوصیات آیتالله ضیاء آبادی است که سبب درخشش ایشان در مجالس عمومی و خصوصی شد به گونهای که وی در ردیف وعاظ و خطباء ممتاز و طراز اول کشور به شمار میرفت و از آنجایی که سخنانش با چاشنی قرآن، روایت و مطالب آموزنده اخلاقی همراه است، مشتاقان زیادی داشت. همچنین اخلاص، تواضع، عمل به گفتار، متانت و شیوایی سخن، و بهرهگیری از ظرافتهای اخلاقی و قرآنی از ویژگیهایی است که جلسات آیتالله ضیاءآبادی را به یکی از پرمخاطب ترین جلسات کشور تبدیل کرده است.
ایشان در جلساتی با عنوان لقاءالله و با استفاده از آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت (ع) و با دلایل منطقی و عقلی مراحل سیر ملکوتی انسان از خاک تا افلاک را تشریح میکرد که این مباحث در جلد اول مجموعه گفتار وعاظ و دانشمندان شهیر به چاپ رسید. همچنین سخنرانی دیگر وی با عنوان «تلازم بین قرآن و عترت» درباره تفسیر حدیث شریف ثقلین و حقانیت باور داشتهای شیعه با توجه به منابع عامه، در این کتاب به تفصیل آمده است.
آیتالله ضیاء آبادی در کنار برگزاری جلسات اخلاق و تفسیر فعالیتهای مختلفی در امور خیریه و دستگیری از محرومان داشت و با کمک افراد خیر و نیکوکار توانسته است خدمات عمرانی و خدمات دینی ارزشمندی به مستضعفان ارائه کرد.
این عالم ربانی ساعاتی پیش در سن ۹۲ سالگی و پس یک دوره بیماری دعوت حق را لبیک گفت.