شیرین کیخاونی روانشناس درباره رفتار بهتر با فرزند همسرمان برای ایجاد ارتباط موثر اظهار کرد: در هر جامعهای اصلیترین بنیان، خانواده است. وقتی کلمه خانواده به گوش میرسد به طور پیشفرض خانوادهای متشکل از زوجین و فرزندان در ذهن شکل میگیرد. اما بسیاری از خانوادهها وجود دارند که خانوادههای ترکیبی محسوب شده یعنی آقاوخانم هر دو از ازدواج سابق فرزندانی را دارند و با این پیوند مشترک با یکدیگر ادغام میشوند که تعدادشان نسبت به سالهای گذشته در حال افزایش است.
وی با اشاره به مزایا و معایب خانوادههای ترکیبی افزود: اگر زوجین از حداقلهای سلامت روان برخوردار و براساس اصول درست یک دیگر را انتخاب کرده باشند میتوان به این نتیجه رسید که زوجین در این رابطه بهتر از ازدواج سابق عمل کرده و در صورتی که از مشاورههای قبل از ازدواج حتی تا بعد آن نیز باید استفاده کنند تا به یک ثباتی برسند.
وی با بیان اینکه اگر والد ناتنی مسئولیتپذیر، با محبت و منصف باشد به فرزند کمک میکند، ادامه داد: فرزندانی که با یک والد زندگی میکنند نسبت به والدی که دیگر با آن نیستند همیشه احساس کمبود کرده و این نیاز میتواند با حضور والد ناتنی تا حدودی مرتفع میشود.
کیخاونی تصریح کرد: اگر هر دو زوج فرزندانی داشته باشند یک خانواده پرجمعیت محسوب شده و باید قوانین اصولی میان بچهها برقرار شود. این امر مهم است که قبل از ازدواج زمینه آشنایی و گفتگو (فرزندان و والدین ناتنی با آنان) فراهم شود چرا که موجب ایجاد رابطه خوب در خانواده جدید شده و از حمایت اجتماعی، اوقات فراغت و... بهرمند میشوند که مزایای خانواده ترکیبی محسوب میشود.
این روانشناس افزود: مشکلات خانوادههای ترکیبی علاوه بر مزایای آن میتواند بیشتر باشد یعنی زمانی که فرد به عنوان زوج جدید وارد خانواده میشود پذیرش فرزند ناتنی و مسائلی که این بچهها به همراه دارند میتواند دشوار باشد. به هرحال هر فرزند در مسیر رشد، یک زمانهایی دچار مشکلاتی میشود که پذیرش این مسائل برای شخص در صورتی که فرزند خود آن است راحتتر بوده تا زمانی که فرزند ناتنی باشد.
وی با اشاره به تعارضات میان فرزندان ناتنی با یکدیگر و والدین ناتنی با آنان، بیان کرد: هر چه سن بچهها به دوره نوجوانی نزدیکتر شود این مشکلات افزایش پیدا میکند چرا که فرزند مرکز توجه والدین خود بوده و با جدایی آنان این منبع توجه را از دست میدهد که سبب ایجاد احساس نارضایتی در فرزند میشود.
وی سبک فرزندپروری مقتدرانه را مهم دانست و ادامه داد: لازمه برطرف کردن این احساس منفی در فرزند این است که والدین خردمندانه وارد شوند یعنی تمام امکانات، مهر و محبت، رفع نیازها در حد منطقی، تعریف فعالیتهای مشترک در خانه و... به یک میزان میان بچهها تقسیم شود و تمام قوانین شامل تشویق و تنبیه با توافق زوجین با حضور فرزندان صورت گیرد.
این روانشناس افزود: پدر یا مادری ناتنی که وارد خانواده میشود والد بیولوژیکی آن فرزند نبوده و قرار هم نیست که جای پدر یا مادر بیولوژیکی فرزند را بگیرد. این امر مهم است که والد ناتنی با این نگرش که میتواند به عنوان یک دوست بزرگسال، قابل اطمینان، امن و حامی برای کودک باشد به رابطه خود با فرزند نگاه کند که این نگرش در ایجاد ارتباط سالم و پایدار در میان آنان تاثیر گذار خواهد بود.
کیخاونی گفت: فرزند با والد ناتنی باید به طور مجزا صحبت و وقت بگذراند و والد ناتنی باید بداند نسبت به والد بیولوژیکی فرزند که با آن زندگی نمیکند احترام گذاشته و به دنبال بدگویی و عیبجویی از آن نباشد چرا که فرزند نسبت به آن دلبستگی دارد حتی اگر بسیاری از مسئولیتهای آن بر عهده والدناتنی باشد.
وی خاطرنشان کرد: مهارتهای حل تعارض و کنترل خشم را والدین و فرزندان باید آموزش ببینند و اگر بچهها رفتارهای نامطلوب جزئی داشتند نیازی نیست با ذرهبین آن را بررسی کنند البته در برخی مواقع نقل مکانهایی که اتفاق میفتد مثل: رفتن خانم همراه با فرزندانش به خانه همسر جدید خود میتواند برای بچهها استرسزا باشد.