دکتر علیرضا بیگلری درباره وضعیت و میزان انجام تستهای PCR در کشور، گفت: در حال حاضر مجموع تستهایی که در کشور انجام میشود، متغیر است و تقریبا از اردیبهشت ماه تاکنون، بین ۲۵ تا ۴۰ هزار تست روزانه انجام میشود. البته نیاز است که میزان تستهای تشخیصی کرونا را افزایش دهیم تا بتوانیم بهتر بتوانیم افراد مثبت را پیدا کنیم.
لزوم قرنطینه و ایزولاسیون افراد کرونا مثبت
وی افزود: نکته بسیار مهم این است که وقتی برای افراد تست PCR انجام شده و به عنوان فرد مثبت تشخیص داده میشوند، برایشان هزینه شده و واقعا باید قرنطینه برای آنها اعمال شود. بنابراین فردی که مثبت میشود، هم در خانه باید ایزولاسیونش را با افراد خانواده حفظ کند و هم اینکه فرد مثبت نباید طی دوران قرنطینه وارد جامعه شود و از تاکسی و وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کند. در غیر این صورت تست کردن، ارزشی ندارد. بنابراین خود انجام تست مهم نیست، بلکه قرنطینه کردن و ایزوله کردن بعد از تست اهمیت دارد.
بیگلری ادامه داد: یکی از اهداف از انجام تست این است که افراد مثبت را شناسایی کنیم تا دیگران را به بیماری آلوده نکنند. فردی که میداند کرونا مثبت است، اما نه در خانه قرنطینه را رعایت میکند و نه در بیرون از خانه، بسیار بد است. بنابراین مردم باید این موضوع را جدی بگیرند.
وی تاکید کرد: نکته دوم این است که به عنوان مثال اگر در خانوادهای یک نفر کرونا مثبت شود، وقتی سایر افراد خانواده را تست میکنیم، شاهدیم که از ۱۰ نفر اعضای خانواده، پنج نفر مثبت شدهاند و مابقی اعضای خانواده منفی شدند و وارد اجتماع میشوند. در حالی که همان افرادی که پاسخ تستشان منفی شده، اگر دو تا سه روز بعد مجددا تست دهند، ممکن است پاسخ تستشان مثبت باشد. زیرا ویروس در بدنشان بوده، اما هنوز مثبت نشده باشند. در اوایل بیماری ممکن است ویروس قابل تشخیص نباشد. بر همین اساس بهترین راهکار این است که افرادی که در تماس با فرد کرونا مثبت بودهاند نیز به مدت ۱۴ روز قرنطینه شوند. این راهی است که بسیاری از کشورها آن را طی میکنند. بنابراین نباید به پاسخ تست منفی اکتفا کرد. به عبارت سادهتر، مردم تماس با فرد کرونا مثبت را جدی بگیرند. بهویژه تماسی که از نزدیک و بدون محافظ بوده است.
بیگلری با تاکید بر اینکه ارزش تست تشخیصی دادن، به قرنطینه کردن افراد مثبت است، گفت: بنابراین اولا باید به مردم آموزش دهیم که در اجتماع ظاهر نشوند. هر اجتماعی خطر آلودگی را به شدت بالا میبرد. نکته دوم بحث قرنطینه معقول و درست برای افراد مثبت است و نکته سوم هم این است که هر کس که با فرد مثبت در تماس بوده، باید اینطور در نظر بگیرد که خودش هم مثبت خواهد بود و اصول قرنطینه را رعایت کند.
وضعیت انجام تست رپید آنتی ژن کرونا در کشور
رییس انستیتو پاستور ایران، درباره وضعیت استفاده از تست های رپید آنتی ژن کرونا در کشور، گفت: قبلا در تمام دنیا از تستهای رپید آنتی بادی استفاده میشد که سازمان بهداشت جهانی به درستی با این تستهای رپید آنتی بادی مخالفت کرد. زیرا تستهای آنتیبادی تماس قبلی با ویروس را نشان میدهند. به این معنا که فرد ویروس را گرفته و در بدنش آنتیبادی ساخته شده است. حال آنتیبادی فردی که در روزهای ابتدایی ابتلا به کرونا است و میتواند ویروس را پخش کند، منفی خواهد بود. بنابراین این تست منجر به سردرگمی میشود. بنابراین تست رپید آنتیبادی را باید کنار گذاشت.
بیگلری ادامه داد: این درحالیست که تست رپیدی که ذرات ویروس و آنتیژنهای ویروسی را تشخیص میدهد که اصطلاحا به این نوع تست، تست رپید آنتیژن اطلاق میشود، درست است. دقت تستهای رپید آنتیژن مقداری کمتر از تست PCR است، اما از آنجایی که زمان و سرعت انجام این تست ها و سهولت آن بهتر است، میتوان از آن استفاده کرد. البته این تست هم باید از سوی افرادی انجام شود که ایمنی زیستی را رعایت میکنند. زیرا در این تست هم از حلق نمونهگیری میشود. این نوع تست به افزایش سرعت کمک میکند تا بتوانیم تست بیشتری انجام دهیم. البته نکته مهم این است که قرنطینه افراد مثبت را تضمین کنیم. وگرنه این هزینه بی اثر خواهد بود.
وی اظهار کرد: از ابتدای بیماری کووید-۱۹ هدفگذاری در وزارت بهداشت این بود که بتوانیم به روزانه ۱۰۰ هزار تست PCR برسیم که البته این موضوع مشروط و منوط به این است که بتوانیم منابع مالی مورد نیاز را تامین کنیم. در عین حال موفقیت در انجام تست مشروط بر این است که بتوانیم قرنطینه افراد مثبت را اعمال کنیم. زیرا اگر به جای ۱۰۰ هزار تست روزانه ۳۰۰ هزار تست روزانه هم انجام دهیم، اما افراد مثبت وارد اجتماع شوند، هیچ فایدهای ندارد. البته ۱۰۰ هزار تست روزانه برای جمعیت و گستره کشور ما هدفگذاری خوبی است، اما به شرط اینکه قرنطینه و ایزولاسیون برای افراد مثبت لحاظ شود.
بیگلری تاکید کرد: طبق تصمیم گرفته شده، فعلا در یک مدت زمانی که اعلام میشود، تست رپید آنتیژن کرونا فقط در سیستم دولتی مورد استفاده قرار میگیرد تا از کارکرد آن مطمئن شویم و بعد بررسی کنیم که آیا آزمایشگاههای خصوصی هم میتوانند از آن استفاده کنند یا خیر.