گروه اجتماعی- بر اساس قانون فعالیت سایت های صیغه یابی در کشور قانونی نیست و هیچ ارگان و یا سازمانی به موسسات و یا سایت ها وگروه های مجازی در این حوزه مجوزی اعطا نکرده است.
به گزارش افکارنیوز، در دنیای مجازی مجال فعالیت این سایت ها و گروه ها بسیار بیشتر است زیرا میزان نظارت ها بسیار کمتر بوده و کاربران به راحتی می توانند به اطلاعات فرد مورد نظرشان دست یابند.
اکثر این سایت ها و گروه ها مدعی هستند که دارای شبکه اجتماعی هستند که کختص آقایان و خانم هایی است که امکان ازدواج دائم نداشته اما تمایل به ازدواج موقت بر اساس موازین شرعی دارند.
بنا بر اطلاعات منرج در سایت ها در می یابید که با عضویت در سایت و مشاهده پروفایل آقایان یا خانم هایی که قصد ازدواج موقت دارند می توانید با آن ها تماس بگیرید و مقدمات آشنایی تان را فراهم کنید.
این در حالی است که مدیران سایت و گروه ها این کار را فقط برای رضایت خداوند انجام نم یدهند بلکه بابت در اختیار گذاشتن اطلاعات بین طرفین و ایجاد آشنایی و تعیین قرار مبلغی از 10 هزار تا یک میلیون تومان پورسانت دریافت می کنند.
طهوران هیچگونه فعالیتی در زمینه ازدواج دائم و دوستیابی ندارد و فقط آقایان و خانم هایی که تمایل به ازدواج موقت (صیغه) دارند عضو این جامعه مجازی می شوند.
آیا فعالیت سایت‌های ازدواج همسریابی قانونی است؟
مهرماه سال گذشته و با شدت گرفتن فعالیت سایت ها و گروه های همسریابی و صیغه،رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری پلیس فتا اعلام کرد که سایت‌های همسریابی و ازدواج موقت مجوز ندارند.
سرهنگ علی نیک‌نفس اظهار کرده است: متاسفانه این سایت‌ها اقدام به عضوگیری و جمع آوری اطلاعات شخصی افراد کرده و آنها را بدون اجازه فرد در اختیار دیگران قرار می‌دهند.
وی تاکید کرده است: وجود هویت‌های جعلی و غیر واقعی در این سایت‌ها بسیار خطر آفرین است، در اینگونه سایت‌ها، افراد مجرم با ذکر شرایط ویژه به دنبال اهداف غیراخلاقی هستند.
رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری پلیس فتا بیان کرده است: برخی از این سایت‌ها از این اطلاعات با اهداف تجاری و تبلیغاتی نیز استفاده می‌کنند که منجر به بروز جرم و آسیب‌های اجتماعی و فردی می‌شود.
به گفته وی، در دنیای امروزی ارتباطاتی که به سرعت به سمت مجازی شدن مانند سایت‌های همسریابی و دوستیابی حرکت می‌کنند، عموما در اثر کنجکاوی، کمبود محبت، جذاب بودن این فضا و تمایل به استفاده از فناوری‌های روز به وجود می‌آیند و می‌توانند زمینه ساز بروز مسائل و مشکلات اجتماعی و دیگر مسائل مرتبط شوند.
سرهنگ نیک نفس تاکید کرده است: برای یک ازدواج موفق باید به مراکز قانونی و مشاوره‌ها مراجعه کرد و حضور سه رکن اصلی دختر و پسر، مشاور و پدر و مادر برای یک ازدواج موفق الزامی است.
با توجه به آنچه گفته شد این سایت ها قانونی نبوده و و باید مانع فعالیت آنها شد این در حالی است که به دلیل استقبال برخی جوانان، سایت های همسریابی و معرفی افراد برای صیغه هنوز فعال هستند و با اخذ مبالغی افراد را برای ازدواج موقت به هم معرفی می کنند.
در این سایت‌ها، خدماتی مانند صیغه‌های یک ساعته و یک ماهه ارائه می شود و اطلاعات خانم هایی که تمایل به صیغه شدن دارند نیز درج می شود البته نباید از یاد برد که هیچ گونه ارتباط مستقیمی بین این زنان و افراد خواستار صیغه در وهله نخست برقرار نمی شود بلکه یک رابط و یا دلال با افراد در تماس است و پس از دریافت پورسانت قانونی اقدام به تعیین زمان و مکان قرار می کنند.
نباید فراموش کرد که در مورد این سایت و سایت‌های مشابه دو نکته قابل ذکر است. نخست ضرورت فعالیت چنین سایت‌هایی است که به نظر می‌رسد به دلیل کاهش میزان ازدواج که حاصل مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی مردم است توجه به ارضا امیال جنسی از طرقی به غیر از ازدواج افزایش یافته و این سایت‌ها هم برای پاسخ به این نیاز ایجاد شده اند. در مورد قانونی بودن و شرعی بودن اینگونه سایت‌ها، مقامات مسوول باید نظر دهند و لزوم فعالیت این سایت‌ها را هم جامعه شناسان باید ارزیابی کنند.
اما نکته دوم که اینجا مهمتر به نظر می‌رسد، یک بام و دو هوا در فعالیت سایت‌های صیغه است. اینکه سایتی با روشی مشابه اجازه فعالیت نداشته باشد و سایتی دیگر با استفاده از عکس‌هایی از نام پروردگار و معصومین و نسبت دادن خود به تاییدیه مراجع تقلید و موارد مشابه دیگری، امکان فعالیت آزادانه داشته باشد و گرفتار فیلترینگ هم نشود و آزادانه، شماره تلفن و شماره حساب اعلام کند، بسیار تعجب‌برانگیز است. طبیعتا ما نه به دنبال تایید اینگونه سایت‌ها هستیم و نه تکذیب آنها. اما به عنوان یک رسانه، حق داریم بدانیم ضوابط فعالیت اینگونه سایت‌ها چیست و اصلا ضوابطی برای فعالیت انها وجود دارد یا برای صدور اجازه فعالیت آنها یا برعکس، فیلترینگ آنها، به طور سلیقه‌ای عمل می‌شود و افرادی که پشت پرده اینگونه سایت‌ها هستند نقش تعیین کننده دارند؟
این یک بام و دو هوا در نوع خود عجیب است که امید است مسوولی برای پاسخگویی در قبال آن پیدا شود و پاسخی قانع‌کننده برای آن بدهد. ضمن اینکه همانگونه که ذکر شد، برای اثبات قانونی و شرعی بودن اینگونه فعالیت‌ها، مسوولان مربوطه باید نظر دهند.
البته از کنار این موضوع نمی‌توان با بی‌تفاوتی عبور کرد که مشکلاتی که پیش روی ازدواج جوانان وجود دارد، برخی را به فکر چنین فعالیت‌هایی برای پاسخ به نیازهای جوانان انداخته اما اینکه چنین مبالغ بالایی برای اینگونه فعالیت‌ها رد و بدل شود و شاهد چنین وضعیت بی‌ضابطه‌ای باشیم، موضوعی است که قطعا باید پاسخی روشن داشته باشد.
شبکه اجتماعی ازدواج موقت (صیغه یابی) طهوران
