پل تاریخی میرزا رسول میاندوآب که از سال‌های دور بر روی رودخانه سیمینه رود محلی برای عبور و مرور شهروندان این دیار بوده هر از گاهی به دلیل طغیان رودخانه و پر آب شدن آن در معرض تهدید و آسیب قرار گرفته است.
این پل میراثی از دوران صفویه و قاجاریه است که در تاریخ 29 تیر 1377 با شمارهٔ ثبت 2068 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و همه ساله در ایام نوروز گردشگران زیادی را پیرامون خود جمع می‌کند.
امسال نیز بارش‌های بهاری تهدیدهای این پل تاریخی را مضاعف کرده و از این رو بسیاری از شهروندان نگرانی خود را با گرفتن عکس‌هایی که این پل را در حال تخریب نشان می‌دهد بروز داده‌اند.
واقعیت ماجرا چیست؟
واقعیت این است که حال و روز این پل از سال‌های دور چندان که باید و شاید خوب نبوده و تخریب‌هایی که در عکس‌های تازه وجود دارد تخریب‌هایی است که ریشه در سالیان طولانی دارد و اساساً بخش اعظمی از این تخریب حاصل بی‌توجهی‌ها و فقدان اعتبارات در رسیدگی و مرمت این بنای تاریخی است.
برای پیگیری این ماجرا باید یه سراغ اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رفت که متولی مستقیم نگهداری از اماکن و ابنیه تاریخی است.
آغاز اقدامات حفاظتی از پل تاریخی میرزا رسول
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی در گفت‌وگو با تسنیم در این باره اظهار داشت: اساساً خبرهایی که حکایت از تخریب پل تاریخی میرزا رسول میاندوآب بر اثر بارش باران و طغیان رودخانه سیمینه‌رود منتشر می‌شوند صحت ندارند.
وی افزود: پاییز سال گذشته اقدامات حفاظتی به منظور جلوگیری از تخریب این پل که در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده انجام شده است.
به گفته وی برای بازسازی نهایی این پل 300 میلیارد تومان اعتبار نیاز است که بخشی از آن سال گذشته مصوب و بخشی تخصیص یافت.
انجام حفاظت اضطراری از پل
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان‌غربی افزود: بی‌شک اگر پیش از این پیش‌بینی‌های لازم در زمینه احتمال تخریب این پل تاریخی انجام نگرفته و استحکام‌بخشی پایه‌ها و بسترهای آن انجام نمی‌گرفت هم اینک شاهد تخریب آن بودیم.
جباری اظهار داشت: در قالب عملیات حفاظت اضطراری از پل میرزا رسول از پائیز سال گذشته دیوار سنگی به حجم تقریبی 100 متر مکعب و شفته‌ریزی به حجم تقریبی 500 متر مکعب در زیر پایه‌ها و بستر پل ایجاد شده است.
