به نقل از آناج، هیچ‌کس از حوادثی همچون زلزله در امان نیست و نمی‌توان دیگران را مسئول دانست و گفت: "فلانی اگر شما این کار را می‌کردی زلزله نمی‌آمد!" لکن در جاری شدن سیل می‌توان مسئولین را با توجه به شدت بارش‌ها نشانه رفت و از آنان خواست تا پاسخگوی وضعیت به وجود آمده باشند.
هنگامی که باران می‌بارد اگر منطقه‌ای دارای ساختار مناسب و متوازن باشد قطعا با دفع آب‌های سطحی، رعایت نکات فنی در ساخت زیرگذرها و احداث آبراه‌های مناسب ضریب وقوع سیل به حداقل خواهد رسید، در روستاها نیز شاید شرایط همچون شهرها نباشد اما قطعا اگر در نقاط کم‌برخوردار چنانچه از حداقلی‌ترین مورد که چگونگی دفع آب‌های سطحی و ایجاد شیب است، غفلت شود اصلی‌ترین زیان متوجه مردم خواهد شد.
در استان آذربایجان‌شرقی رویه کمی فرق می‌کند، اصولا زمانی که سیل می‌آید مسئولین باید در صحنه حاضر شوند و با امدادرسانی به سیل‌زدگان، بحران را مدیریت نمایند و در تمثیلی ساده از بحرانی‌تر شدن وضعیت جلوگیری نمایند.
اگر هم در حال حاضر امکانات ندارند و رسیدگی به حال و روز سیل زدگان امکان پذیر نیست، حداقل می‌توانند با حضور در صحنه از نزدیک منطقه را مشاهده و اقدامات لازم را برای بازگرداندن وضعیت به شرایط عادی فراهم سازند.
برای مثال در روستای بیرق جاری شدن سیل باعث آب گرفتگی منازل 25 خانوار شده است؛ اهالی هم که خود را غرق در آب می‌دیدند بعد از اتمام بارش باران منتظر مانده‌اند تا بلکه ارگان‌های دولتی در روستا حاضر شوند و دردی از درماندگان را دوا کنند.
اما در کمال تعجب علی‌رغم تماس‌های متعدد، هیچ نهاد دولتی در روستا قدم ننهاده و مردمی که آواره و سرگردان مانده بودند دست به دامن سپاه شدند و نیروهای ناحیه ولایت در روستاها حاضر شده و با به دست گرفتن بیل و کلنگ به کمک سیل زدگان رفته‌اند؛ با گذشت زمان نیز بسته‌های غذایی در بین روستائیان توزیع گردیده است.
محمد اسماعیل سعیدی که برای بازدید از منطقه در جمع اهالی روستای بیرق حاضر شده بود در گفت‌وگو با خبرنگار آناج گفت: متاسفانه مسئولین اقدامات لازم را برای بهبود وضعیت انجام نداده‌اند و ما به دنبال این هستیم با جذب اعتبار از تبریز و مرکز شرایط را به روز اول بازگردانیم.
رئیس بنیاد مسکن استان نیز در این بازدید از اعطای وام به کسانی که خانه‌هایشان تخریب شده است خبر داد و اظهار داشت: ما حداقل می‌توانیم دو میلیون تومان وام به اهالی اختصاص دهیم تا منازل خود را مرمت کنند.
در این دیدار روستانشینان با انتقاد از عدم توجه مسئولین، عنوان کردند اعضای شورا جلوی خانه‌های خود را سنگ فرش کرده‌اند و به آنان آسیبی وارد نشده است؛ ما نمی‌دانیم شورا قرار است برای مردم کار کند یا اطرافیان خود؟ دولتمردان حتی به خود این اجازه را نداده‌اند که دو پله بالا بیایند و از نزدیک شاهد ماجرا باشند.
حال باید از مسئولین دولتی پرسید چرا عده‌ای روستایی را که در آن زمان، خانه‌های خود را پر از آب می‌دیدند به حال خود رها کردند و پیگیر وضعیت آنان نشدند؟ اگر سپاه نبود و به کمک سیل زدگان نمی‌رفت، زنان و کودکانی را که سرپناه خود را لجن زده می‌دیدند چه کسی سروسامان می‌داد؟
بهتر است مسئولینی که مدام از لزوم رسیدگی به مناطق کم برخوردار سخن می‌گویند و برای خود رزومه جمع می‌کنند برای کتمان کردن خوی اشرافی‌گری خویش هم که شده کمی هم به فکر اهالی روستانشین باشند تا در چنین مواقعی دردی بر زخم‌شان افزوده نشود.
