صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع‌ترین صنایع در دنیا به حساب می آید که بسیاری از کشورها این صنعت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی خود می دانند.
گردشگری به عنوان یکی از مصداق‌های اقتصاد مقاومتی، بر فروش خدمات متکی است و در اقتصاد جدید نیز بیشترین اشتغال‌زایی را دارد، زنجیره تولید تا مصرف را بهم متصل می‌کند و به ازای هر ۸. ۴ گردشگر یک شغل دائم ایجاد می‌کند.
زیرساخت‌های گردشگری همواره در دو دسته مختلف جای می‌گیرند که یکی از آن‌ها، زیرساخت‌های فیزیکی و دیگری زیرساخت‌های فرهنگی است و با اهمیت‌ترین زیرساخت گردشگری در هر منطقه‌ای، داشتن فرهنگ گردشگرپذیری است.
هم اکنون نگاه گردشگران به سمت گردشگری بومی تغییر یافته و فرهنگ محلی، خانه های روستائی و روابط اجتماعی سنتی از مهمترین ارکان گردشگری بومی(بوم گردی) است که باید گسترش یابد.
شهرستان ورزقان نیز با توجه به شرایط آب و هوایی خاص خود، دارا بودن بخش وسیعی از جنگل‌های ارسباران، طبیعت بکر و سراسر دل انگیز، برخورداری از آثار تاریخی با قدمت چندین هزار ساله، وجود منابع غنی معدنی و بسیاری دیگر از جاذبه‌های گردشگری همه ساله گردشگران زیادی را در زمینه‌های مختلف به خود جذب می‌کند، ولی متاسفانه به دلیل نبود زیر ساخت‌هایی نظیر راه ارتباطی مناسب، نبود مراکز اقامتی و تفریحی، این شهرستان تا کنون نتوانسته به جایگاه واقعی خود در زمینه صعنت توریسم دست یابد.
بدون شک میراث فرهنگی، صنایع و گردشگری شهرستان ورزقان می‌توانست در جهت جذب سرمایه گذار، برای سرمایه گذاری در زیرساخت‌های گردشگری شهرستان نظیر هتل‌ها، مراکز اقامتی و تفریحی نقش پررنگ‌تر و بهتری ایفا کند که متأسفانه تا کنون این اتفاق نیافتاده و علی رغم توسعه صنعت گردشگری در شهرستان‌های اطراف این صنعت در سال‌های اخیر در شهرستان رو به افول بوده است.
بنابراین اگر بخواهیم صنعت توریسم برای منطقه درآمدزایی داشته باشد، میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان باید با هماهنگی و همکاری سایر دستگاه‌ها بر تقویت فرهنگ گردشگرپذیری در شهرستان تلاش نماید، به علاوه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان برای جذب سرمایه گذار در زمینه زیرساخت‌های گردشگری و یا ایجاد این زیر ساخت‌ها باید بی وقفه تلاش نماید و با تبلیغات صحیح، داشته‌های شهرستان را در معرض دید عموم قرار دهد.
