صرف‌نظر از این‌که گشت ارشاد آن هم به‌طور نامحسوس خوب است یا نه، رفتار متناقض برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در این‌باره بسیار عجیب می‌باشد.
سال 87 بود که گشت ارشاد با همه‌ی نقاط قوت و ضعفش آغاز به کار کرد و پس از آن همه‌ی روزنامه‌ها، رسانه‌ها و چهره‌های شاخص و نیمه‌شاخص اصلاح‌طلب در اقدامی کاملا هماهنگ، به افکار عمومی چنین القا کردند که گشت ارشاد، تصمیم و مولود دولت وقت بوده و همه‌ی بار منفی آن را متوجه دولت نمودند. با این توجیه که چنین طرحی حتما مصوب وزارت کشور بوده و نیروی انتظامی نیز مجری آن است. اما دیری نپایید که احمدی‌نژاد مخالفت خود و دولتش را با گشت ارشاد اعلام کرد و همین امر باعث شد که علی مطهری، نفر دوم انتخابات مجلس دهم در تهران، یکی از دلایل مهم طرح سؤال از رئیس‌جمهور را علت مخالفت احمدی‌نژاد با گشت امنیت اخلاقی اعلام کند.
اکنون ورق برگشته و این روحانی است که بر مسند ریاست‌جمهوری تکیه داده است. روحانی که در کتاب خاطراتش، خود را مسئول اجباری‌کردن حجاب در ارتش دانسته و در مقابل مخالفت تعدادی از خانم‌ها گفته «این دستور است و سرپیچی از آن جایز نیست»، اما اخیراً در جمع مردم سمنان، در مقابل گشت امنیت اخلاقی موضع گرفت و گفت: «یک طرح‌هایی در کشور اجرا می‌شود که بخشی از آن مربوط به دولت می‌شود و بخشی از طرح‌ها نیز مربوط به دستگاه‌های دیگر مثل قوه قضائیه یا دیگر نیروهاست.» او هم‌چنین با فرهنگی خواندن معضل بی‌حجابی تأکید کرد: «همه‌ی ما باید در زمینه‌ی فرهنگی، کار و تلاش و به‌گونه‌ای عمل کنیم که مسئله‌ای که از طریق فرهنگی قابل حل است از طرق دیگر حل نکنیم.»
روحانی عین همان حرف‌های رئیس‌جمهور سابق را، البته با تخفیف و ملاحظه، تکرار کرد. تفاوتش نیز در آن بود که احمدی‌نژاد به طوری رسمی و از تریبون‌های مختلف، مخالفت خود را با گشت ارشاد اعلام می‌نمود، اما روحانی این مخالفت را در لفافه و زیرپوستی ابراز کرده است.
اما اکنون واکنش‌ها به گشت ارشاد بسیار دیدنی است. علی مطهری که در اواخر دولت دهم، همه‌ی توانش را در محکوم‌کردن مخالفت دولت وقت با گشت ارشاد به کار گرفته بود و حتی طرح سؤال از رئیس‌جمهور را کلید زد، اکنون هیچ‌گونه انتقادی از صحبت‌های روحانی نمی‌کند و انگار نه انگار که حرفی زده است. رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز همانند سال‌های قبل، با هماهنگی تمام‌عیار، گشت ارشادِ نامحسوس را نه به دولت، که به حکومت نسبت می‌دهند و سعی در نشان‌دادنِ عدم مداخله‌ی دولت در آن را دارند.
به نظر می‌رسد روحانی علی‌رغم بی‌تفاوتی‌اش نسبت به گشت ارشاد، اکنون با پوشیدن ردای مخالفت با آن می‌خواهد با قرار گرفتن در موضعی مقابل با وضع موجود، پایگاه اجتماعی خود را تقویت کند و حتما از آن بهره‌های سیاسی مد نظرش را خواهد برد.
از نظر رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز گشت ارشاد، از پدیده‌ای زائیده‌ی دولت در سال‌های پایانی دولت دهم، به طرحی حکومتی در سال جاری تغییر پیدا کرده و این خود تناقض بزرگی را در رفتار این رسانه‌ها به نمایش گذاشته است.
برخی چهره‌ها نیز مانند علی مطهری که پیش‌تر پشت حمایت از گشت ارشاد، در مقابل دولت وقت قد علم کرده بودند، اکنون خودشان را به ندیدن زده‌اند و یا مثلا یکی مانند حسین مرعشی، این طرح را «ایستادگی در مقابل سیاست‌های روحانی» نامیده و محکوم نموده است.
