امام باقر(ع)

  • جالب است که بدانیم امام حسین (ع) در لحظات پایانی عمر شریفشان سخنانی خطاب به اصحاب خویش ایراد فرمودند که نشان از عمق حساسیت این امر مهم دارد؛ امری که متأسفانه اکنون بسیار مورد غفلت واقع شده است. این امر همان موضوع «مهدویت، آخرالزمان و ظهور» است. جالب‌تر اینکه این متن از سوی امام محمد باقر (ع) به عنوان امام صامتی که در کربلا حضور داشتند بیان شده است.

  • پیامبر(ص) در این باره فرمودند: «آنچه از کارها و نیکی های مومن پس از مرگ اش به او می رسد، دانشی است که آن را منتشر کرده و فرزند صالح و نیز مصحف قرآنی است که از خود بر جای گذاشته یا مسجدی است که ساخته است.»

  • رسول خدا (ص) به جابربن عبدالله انصارى فرمود: تو آنقدر زنده مى ‏مانى تا فرزند من محمد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب را که در تورات ملقب به باقر است زیارت کنى .

  • ظهور اختلافات فقهی بر اثر عدم دسترسی فقهای متأخر به سنت نبوی به سبب ممنوعیت طولانی کتابت حدیث، انحرافات فکری سران سرزمین اسلامی از تعالیم پیامبر و توجیه حکومت امویان از مهم‌ترین وقایع دوران امام باقر(ع) بود.

  • در دوران امامت حضرت باقرعلیه السلام فرقه ها و گروه های سیاسی ـ مذهبی منحرفی فعالیت داشتند که امام علیه السلام همچون سدّی استوار در برابر نفوذ عقاید باطل آنان، ایستادگی نموده و طیّ مناظراتی که با سران این گروه ها داشت، پایگاه های فکری و عقیدتی آنان را در هم می کوبید. در تاریخ، فقط نمونه هایی از این احتجاجات امام علیه السلام با گروه های منحرف آمده است.

  • حضرت باقر(ع) فرموده اند: «هنگامی که جدّم حسین بن علی(ع) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آنحضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم....»