بازیگر نقش علیار چهره تازه‌ای است که این شب‌ها مخاطبان سریال‌های تلویزیونی با او روبه‌رو می‌شوند. بازیگر جوانی که در سریال « زمین گرم » در کنار علیرضا خمسه، مرجان شیرمحمدی، نادر فلاح و کامران تفتی بازی کرده است. طلبه جوانی که دل در گروی دختر روحانی روستا دارد اما با وصیت برادرش با مشکلات تازه‌ای روبه‌رو می‌شود.
اخبار چهره ها - برقعی اگرچه در عرصه تصویر اولین تجربه نقش اصلی و مهم خود را تجربه می‌کند، فارغ‌التحصیل هنرستان تئاتر و کارشناسی کارگردانی تئاتر است و ۱۷سال است در صحنه تئاتر مشغول به فعالیت است.
به بهانه پخش سریال «زمین گرم» با این بازیگر به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
شما سال‌ها تجربه تئاتر دارید و این اولین تجربه تلویزیونی‌تان است.
بله. من هنرستان تئاتر خواندم، دانشگاه هم فارغ‌التحصیل کارگردانی تئاتر هستم و از سال۸۲ تئاتر کار می‌کنم و در تمام این ۱۷سال همیشه مشغول تئاتر بودم. به خصوص در دوره دانشجویی. در حقیقت از زمانی که به تهران آمدم همینطور مشغول تئاتر هستم. تمام حال خوب و افتخارم هم این است که خودم را خروجی تئاتر دانشگاهی می‌دانم.
۱۷سال زمان زیادی است.
بله. خیلی انتظار کشیدم تا به چنین نقش و کاری رسیدم. سال‌های سختی بود و مدام مشغول فعالیت بودم و در انتظار رسیدن فصلش. خیلی خوشحالم که این فصل توسط فردی که معمولا از گذشته هم این سابقه را دارد که بازیگرهای تئاتر بها می‌دهد رسید.
برای ایفای نقش طلبه چقدر شرایط خانوادگی و محل زندگی به شما کمک کرد؟
به هر حال من اهل قم هستم و در محیط طلبگی زندگی کردم. درحقیقت همیشه اطرافمان پر از روحانی بوده و نزدیکانی داشتم که طلبه بودند و حتی با طلبه‌هایی دوست بودم که تئاتر کار می‌کنند و تعدادشان خیلی زیاد هستند. این طیف روحانیت آنقدر وسیع شدند که ما همه‌جور طلبه‌ای می‌توانیم ببینیم؛ بله من از روی دست این افراد دیدم و یاد گرفتم و خیلی این موضوع روی ایفای این نقش تاثیر داشت.
و این آشنایی روی انتخاب شما برای این نقش چقدر تاثیر داشت؟
هیچ تاثیری نداشت. روزی که من به دفتر تهیه‌کننده رفتم اصلا در جریان کار و این کاراکتر نبودم. من سال گذشته ۷۰۰ اجرا داشتم که ۱۷۰تای آن «لانچر۵» بوده. بازیگرهای «لانچر۵» که در این رده سنی بودند را برای این نقش دعوت کردند و اصلا در جریان اینکه من اهل قم هستم هم نبودند و هیچ شناختی وجود نداشت. از ما تست گرفته شد و ما خروجی آن تست هستیم. من بعدها متوجه شدم دویست و هفتاد، هشتاد نفر برای این نقش گزینه بودند از بازیگران شناخته شده تا افراد ناشناخته و در نهایت این نقش قسمت من شد.
اینکه شما در ابتدای راه با نقش یک طلبه شناخته می‌شوید برای ادامه مسیر بازیگریتان تاثیر منفی ندارد؟
این کاراکتر در این حد طلبه است که کمی درس طلبگی خوانده و بیشتر یک کاراکتر طیف مذهبی است. اما این شخصیت آسان نبود. برای اینکه خیلی بالا و پایین دارد و طیف احساسات متنوعی دارد. علیار کاملا یک کاراکتر معمولی است که گرایش به سمت مذهبی بودن دارد و شاید خصوصیات اخلاقی‌اش اینطور است. او هم مثل همه مردم عادی در شرایط قرار می‌گیرد، اتفاقات مختلف برایش رقم می‌خورد و حتی خطا دارد.
ولی تا این قسمت ما خطایی از کاراکتر علیار ندیدیم و حتی می‌شود گفت این شخصیت خیلی سفید است.
آنقدر هم سفید نیست. شاید سفید به نظر برسد اما خطاهایی دارد. در تئاتر مثلا آدم دوست دارد نقش‌هایی که پر از مالیخولیا و مشکلات ذهنی هستند را بازی کند چون نقش‌های چالشی‌تری هستند. من هم خودم حس می‌کنم در نقش‌های خاکستری‌تر بهتر هستم اما برای این نقش هم خیلی زحمت کشیدم و اصلا نمی‌دانم خروجی چه می‌شود. همه تلاشم را کردم. امیدوارم بعدا اینطور نشود که فقط این مدل نقش‌ها به من پیشنهاد شود و فقط این نوع کاراکتر را بازی کنم.
بخش زیادی از بازی شما در این سریال در کنار علیرضا خمسه است. بازیگری با سابقه طولانی. تجربه این همکاری چگونه بود؟
یک اتفاقی که برای من در این کار افتاده این است که واقعا از روی دست آقایان خیلی دیدم و خودم احساس می‌کنم برداشت‌هایم خیلی خوب است. وقتی با آقای خمسه در صحنه هستید دارید بازیگری و حس یاد می‌گیرید و وقتی بیرون از صحنه هستید سراسر لذت حضور است. آقای خمسه در انسانیت و برخورد اجتماعی فوق‌العاده است. در بازیگری هم که آمال و آرزوی من از زمان هنرستان بودم. از بودن کنار ایشان خیلی لذت می‌برم چون فوق العاده حرفه ای هستند. بهترین نمونه‌ای که من توانستم در حرفه‌ای‌گری و در خصوصیات حرفه‌ای پیش رویم داشته باشم برای این که بفهمم چطور حرفه‌ای باشم، آقای خمسه هستند و خوشبختانه این اتفاق در این سریال برایم رخ داد.
در سال‌های اخیر ستاره‌های زیادی از تئاتر وارد سینما شدند. افرادی مثل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که خیلی هم خوش درخشیدند و به جوایز مهمی دست یافتند. چنین هدفی برای خودتان دارید؟
حتما. حتما. طبیعی است. ما نوید محمدزاده ، هوتن شکیبا و بهرام افشاری را دیدیم. یک خوشحالی که وجود دارد این است که در این چندسال اخیر این اقبال به سمت بازیگران تئاتر یا جوان‌های تئاتر بیشتر شده. این اتفاق برای ما هم قوت قلب بود. الان که این اتفاق می‌افتد و من در نقطه صفر هستم دورنگاه من برای آینده را روشن‌تر می‌کند. خواه ناخواه از روی دست اینها دیدیم. با اینکه خیلی اختلاف سنی نداریم ولی در فرصت‌هایی که بهمان داده شده اختلاف زمانی داریم. بودن این دوستان به من و همه جوان‌های تئاتر قوت قلب می‌دهد. امیدوارم باز هم این اقبال بیشتر بشود. من در برگزاری دو دوره جشنواره دانشجویی بودم و ۲۰کار هم در این سال‌ها در جشنواره تئاتر دانشجویی بازی کردم. آنها که با جریان تئاتر دانشگاهی آشنا هستند می‌دانند که چقدر استعدادهای عجیب و غریب در جریان تئاتر دانشگاهی وجود دارند و واقعا حیف است که دیده نشوند.
