در حالی که علی علیپور در کورس آقای گلی لیگ برتر بود و می‌توانست با بازی مقابل سایپا شانس خودش برای کسب این عنوان را افزایش دهد ناگهان با تصمیم یحیی گل‌محمدی نیمکت‌نشین شد. او از دقیقه ۷۲ به جای کریستین اوساگونا وارد زمین شد و در فرصت باقی‌مانده هم یک گل به ثمر رساند که برای آقای گل شدن کافی نبود. با این وجود علیپور با زدن ۱۲ گل بهترین گلزن فصل پرسپولیس و سومین گلزن لیگ نوزدهم پس از شیخ دیاباته (با ۱۵ گل از استقلال) و شهریار مغانلو (۱۳ گل زده از پیکان) شد. شنیده‌ها حکایت از آن داشت که علیپور بابت نیمکت‌نشینی و از دست دادن شانس آقای گلی بسیار ناراحت است. بر همین اساس بد ندیدیم با خود این مهاجم صحبت کنیم و ببینیم اصل ماجرا چه بوده است؟
لیگ نوزدهم به پایان رسید در حالی که در آخرین بازی نیمکت‌نشین شدی و نتوانستی شانس خودت برای کسب عنوان آقای گلی را افزایش دهی.
قبل از هر چیز می‌خواهم از قول من کسب عنوان آقای گلی لیگ را به شیخ دیاباته مهاجم استقلال تبریک بگویم. او از هر لحاظ شایسته این عنوان بود.
ولی مرسوم نیست یک پرسپولیسی به یک استقلالی یا بالعکس تبریک بگوید! نکند هنوز تحت تأثیر مصاحبه تلویزیونی اخیر شیخ دیاباته هستی؟
شیخ دیاباته یک فوتبالیست بزرگ و از آن بزرگ‌تر یک انسان فهمیده است. همه چیز رقابت و فوتبال نیست. چیز‌های مهم‌تری هم در زندگی وجود دارد. من هم وقتی مصاحبه مهاجم خارجی استقلال را دیدم لذت بردم. امروز هم من وظیفه خودم می‌دانم آقای گلی لیگ برتر را به دیاباته تبریک بگویم.
جالب شد! تا به حال پیش نیامده یا اینکه ما کمتر به خاطر دارم ظرف یک هفته دو بازیکن اصلی استقلال و پرسپولیس از هم تعریف کنند.
چه اشکالی دارد؟ ما باید یاد بگیریم به هم احترام بگذاریم...
ولی تو هم در کورس رقابت بودی.
علی علیپور: بله، اما هر رقابتی یک برنده دارد. ما در طول مسابقه یا مسابقات رقابت داشتیم. من برای موفقیت تیم خودم تلاش کردم و شیخ دیاباته هم برای استقلال و این وسط شاید یک رقابت پنهان و آشکاری هم بین ما، شهریار مغانلو، عیسی آل‌کثیر، ارسلان مطهری، مهدی قایدی و حتی مهدی ترابی برای آقای گلی وجود داشت که در نهایت شیخ دیاباته برنده کفش طلا شد. مبارکش باشد، چون لیاقت این عنوان را داشت.
این حرف‌ها را در شرایطی می‌زنی که باید چند روز دیگر در مرحله نیمه‌نهایی جام‌حذفی برابر استقلال بازی کنی. در آستانه این دیدار اغلب بازیکنان معمولاً کری می‌خوانند نه اینکه به رقیب تبریک بگویند!
اولاً من اهل کری خواندن نیستم. دربی یک بازی خاص است، اما کری آن بیشتر برای هواداران است. من به تیم حریف احترام می‌گذارم، اما تمام وجودم را در زمین می‌گذارم. برای بردن پرسپولیس تلاش می‌کنم منتهای مراتب قبل از بازی هیچ وقت کری نمی‌خوانم. در ثانی تبریک من به شیخ دیاباته با بازی دربی دو مقوله جدا از هم است. ما در زمین مسابقه و در طول ۹۰ و چند دقیقه رقابت می‌کنیم. بعد از اتمام بازی با هم دست می‌دهیم و خسته‌نباشید می‌گوییم. به نظرم اصل همین است.
البته شاید این بار به جای ۹۰ دقیقه بیش از ۱۲۰ دقیقه و ضربات پنالتی باشد؟!
واقعاً نمی‌دانم. بازی بسیار سختی است. پای قهرمانی جام‌حذفی در میان است و مساوی هم ندارد. بنابراین هر دو تیم تلاش می‌کنند با پیروزی در دربی و عبور از نیمه‌نهایی جام‌حذفی به فینال برسند. شاید هم بازی به ضربات پنالتی بکشد، اما مسلم است مسابقه سنگین و دشواری برای هر دو تیم خواهد شد.
باید به اولین سؤال خود از تو برگردیم. شنیدیم بابت نیمکت‌نشینی و از دست دادن شانس آقای گلی خیلی ناراحت شدی. این خبر صحت دارد؟
ناراحت چرا؟ حداقل شما من را خوب می‌شناسید. اهل حاشیه‌سازی و این حرف‌ها نیستم. نیمکت‌نشینی من تصمیم آقایحیی بود و به آن احترام می‌گذارم.
ولی شاید در دیدار با سایپا می‌توانستی گل‌های بیشتری بزنی و...
بابت همین ۱۲ گلی هم که برای پرسپولیس زدم خدا را شکر و از همبازیانم تشکر می‌کنم. من خوشحالم که پرسپولیس قهرمان شد و رکورد تعداد امتیاز در لیگ ۱۶ تیمی را شکست. این از هر چیزی مهم‌تر است.
حالا در بازی با استقلال در ترکیب اصلی هستی یا باز قرار است نیمکت‌نشین شوی؟
علی علیپور : باز هم این آقایحیی است که باید تصمیم بگیرد. وظیفه من خوب تمرین کردن است و باید به نظر سرمربی احترام گذاشت.
مرتبه قبل که از تو پرسیدیم گفتی هنوز تصمیمی برای تمدید قرارداد یا جدایی احتمالی از پرسپولیس نداری و پس از پایان جام‌حذفی تصمیم نهایی را می‌گیری. در چند روز اخیر که اتفاق جدیدی نیفتاده است؟
نه، در حال حاضر همه تمرکز ما روی بازی با استقلال و جام‌حذفی است. ان‌شا‌ءا... بعد از آن تصمیم نهایی را خواهم گرفت.
می‌دانیم پیام‌های زیادی از هواداران پرسپولیس برای ماندن در تیم داشتی.
من عاشق هواداران پرسپولیس هستم. ما بهترین هواداران را داریم و هرگز لطف و محبت آن‌ها به علی علیپور را فراموش نخواهم کرد. طرفداران پرسپولیس خیلی به من لطف دارند و همواره شرمنده‌ام کرده‌اند. قهرمانی لیگ برتر یک هدیه کوچک و ناقابل از جانب ما اعضای تیم پرسپولیس به طرفداران بود. خاطرات بسیارخوبی از آن‌ها در ذهن دارم و تا آخر عمر این خاطرات را فراموش نخواهم کرد. ان‌شا‌ءا... خدا کمک کند بهترین تصمیم را پس از پایان فصل بگیرم.
