گویا رئیسجمهوری فراموش کرده که در مواجهه با تصمیمات غیرشفاف، تنها میتوان انتظار برخوردهای بعضا غیرکارشناسی و شاید تهاجمی داشت، نه چیزی کم و نه چیزی بیش.
اخبار سیاسی- دولت یا به تعبیری تیم اقتصادی آن در مورد « طرح گشایش اقتصادی » یا همان فروش نفت به مردم، همان راه بیراه و خطایی را رفت که در مورد افزایش نرخ بنزین رفته بود. زمانی که پس از تکذیبهای پیدرپی و در سکوت خبری، ساعت ۲۴ بامداد روز جمعه ۲۵ آبان ماهی که گذشت، نرخ بنزین بالا رفت و حوادث آبان ماه ۹۸ را رقم زد، بسیاری به غیرشفاف عمل کردن دولت انتقاد کردند.
در طرح اخیر نیز برخورد غیرشفاف دولت، موجب روانه شدن انبوه انتقادها شد اما بعد دیگری از این عدم شفافیت در واکنش یکی از سران سه قوه که تصمیم گیرنده اصلی برای اجرای این طرح هستند، نشان داده شد. سیدابراهیم رئیسی، رئیس دستگاه قضا به شرط و شروط اجرای این طرح اشاره کرده و مهدی طغیانی، سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس نیز در مورد محتوای نشست روز دوشنبه سران قوا گفته بود که رئیسی بر ۴ یا ۵ شرط برای اجرای این طرح تاکید داشته و همچنین گفته که ملاحظه دو قوه دیگر (قضائیه و مقننه) این است که این طرح مشکلات جدیتری برای اقتصاد ملی یا بدهی برای دولت بعدی ایجاد نکند.
اعتماد در ادامه مینویسد: روحانی در خلال سخنرانیاش در مورد مصائب و مشکلات تحریم و توصیه به کارگزاران و تحلیلگران و رسانهها برای بازی نکردن در زمین دشمن، تفسیر و تعبیری جدید از «رشد اقتصادی» ارایه کرد؛ یکی از سادهترین مفاهیم اقتصادی که بر افزایش تولید یا درآمد سرانه ملی دلالت و معیارهای مشخصی برای تخمین آن نیز وجود دارد. رئیسجمهوری اگرچه آماری از رشد اقتصادی در سالهای ۹۳ تا ۹۶ ارایه کرد اما تاکید داشت که این رشد اقتصادی مبتنی بر نفت است که این روزها تحت شدیدترین تحریمها است و امروز اگر رشد اقتصادی بدون نفت را حساب کنیم، به رغم همه فشارها در سال ۹۸ رشد اقتصادی بدون نفت ما مثبت ۱/۱ بوده است. البته آمار و ارقامی که روحانی بعضا در نشستهای دولت یا مراسم افتتاحیههای روزهای پنجشنبه بیان میکند، در زندگی جاری مردم نهتنها تاثیری نداشته، بلکه روزبهروز از واقعیت دورتر به نظر میرسد.
طرح فروش نفت، سومین طرح است که دولت در نظر دارد، طرحی که برخلاف آنچه دولتیها میگویند و انتظار دارند احتمالا تاثیری محسوس بر زندگی اقتصادی مردم نداشته باشد. با این حساب تبلیغ گسترده دولتیها در مورد این طرح و استفاده از تعبیر «گشایش اقتصادی» که تحول عظیم اقتصادی را به ذهن متبادر میکند نیز در راستای امیدبخشی کاذب و بزرگنمایی به حساب میآید که میتواند تصویر دولت را بیش از پیش مخدوش کند.