در همین دو بازی گذشته، پرسپولیس اصلاً خوب و باکیفیت یا دلچسب و تماشاگرپسند بازی نکرد، اما با ۶ امتیاز دیگر به رختکن برگشت. این موضوع دیگر به خاطر قدرت پرسپولیس نیست بلکه ضعف مفرط تیم‌های پیکان و شاهین باعث شد پرسپولیس در صدر جدول، با سرعت بیشتری به سمت قهرمانی حرکت کند. سرخپوشان تهرانی در بازی با پیکان حرف تاکتیکی مهمی برای گفتن نداشتند و با سه ارسال به گل رسیدند در حالی که پیکان هم توانست چند موقعیت خوب بسازد. برابر شاهین، آن‌ها ۱۰ نفره بودند و در مجموع ۳ مرتبه شوت به سمت چهارچوب نداشتند، اما باز هم بازی را بردند بدون آنکه شاهین حتی یک بار، در چهارچوب دروازه، بوژیدار رادوشویچ را با خطر مواجه کند!
اخبار ورزشی- این موضوع نشان‌دهنده فاصله بسیار زیاد بین پرسپولیس و سایر تیم‌هاست و چه بسا اگر حریفان قدرتمندی وجود داشتند، پرسپولیس نمی‌توانست سه فصل پیاپی به قهرمانی برسد. نه تنها پیکان و شاهین به عنوان تیم‌های قعرنشین بلکه سایر تیم‌ها هم در این فصل ضعیف شدند. سپاهان، شهرخودرو، تراکتور، استقلال و فولاد در این فصل امتیازاتی از دست دادند که هر کدامش می‌توانست حکم طلا را داشته باشد. آن‌ها یا خارج از خانه امتیاز دادند و یا به اندازه کافی در خانه قدرتمند نبودند، اما پرسپولیس نه تنها در ورزشگاه آزادی به پیروزی می‌رسید، بلکه در دیدار‌های خارج از این استادیوم هم برنده می‌شد. این مهم‌ترین تفاوت پرسپولیس با سایر تیم‌هاست و تفاوتی ندارد که گابریل کالدرون هدایت سرخ‌ها را برعهده داشته باشد یا یحیی گل‌محمدی؛ هر کدام‌شان باشند می‌توانند با استفاده از میراث گرانبهای برانکو ایوانکوویچ و با سود بردن از اعتماد به نفس پایین و شرایط تاکتیکی و فنی بسیار بد باقی تیم‌ها، باز هم پیروزی و قهرمانی‌های بیشتری به دست بیاورند.
