میشل پیکولی، بازیگر سرشناس فرانسوی که برای بازی در نقش اصلی فیلم‌هایی چون «تحقیر» ساخته ژان‌لوک گدار و «بل دوژور» به کارگردانی لوییس بونوئل شناخته می‌شد، در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
اخبار فرهنگ وهنر- خانواده پیکولی، امروز (دوشنبه ۱۸ می/ ۲۹ اردیبهشت)، این خبر را منتشر کردند که در خبرگزاری فرانسه و روزنامه لو فیگارو بازتاب یافت.
پیکولی در دوران فعالیت هنری خود که نزدیک به ۸ دهه ادامه داشت (از اواخر دهه ۱۹۴۰ تا سال ۲۰۱۵)، در ۲۳۰ فیلم سینمایی، تلویزیونی و سریال بازی کرد. او بارها روی صحنه نمایش هم حاضر شده بود.
این بازیگر با بسیاری از کارگردانان سرشناس سینمای جهان همکاری کرده است که از آن میان می‌توان به ژان‌لوک گدار («تحقیر» ۱۹۶۳، «هیجان» ۱۹۸۲)، لوییس بونوئل (در نقش یک کشیش در فیلم «مرگ در باغ» ۱۹۵۶، «خاطرات یک مستخدمه» ۱۹۶۳، «بل دوژور» ۱۹۶۷، «راه شیری» ۱۹۶۹، «جذابیت پنهان بورژوازی» ۱۹۷۲، «شبح آزادی» ۱۹۷۴)، ژان رنوار («کان‌کان فرانسوی» ۱۹۵۵)، ژاک ریوت («مزاحم زیبا» ۱۹۹۱)، ژان‌پی‌یر ملویل («کلاه» ۱۹۶۲) و آلفرد هیچکاک (در نقش یک جاسوس شوروی در فیلم «توپاز» ۱۹۶۹) اشاره کرد.
پیکولی، بازیگری را از اواخر دهه ۱۹۴۰ با حضور روی صحنه تئاتر آغاز کرد. نخستین کار مهمش با بازی در نقش یک کارگر معدن در نمایش «سپیده‌دم» در سال ۱۹۴۹ شکل گرفت و در ادامه، در نمایشنامه‌هایی از استریندبرگ ، ایبسن ، چخوف، مولیر و ... به ایفای نقش پرداخت.
او در سال ۱۹۸۰ برای بازی در فیلم «پرش به خلاء» به کارگردانی مارکو بلوکیو، جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشنواره کن برد و دو سال بعد برای فیلم «یک ماجرای عجیب» پی‌یر گرانیه دوفر، برنده جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین شد. پیکولی اگرچه چهار بار نامزد جایزه سزار و دو بار نامزد جایزه لومیر (معادل فرانسوی جایزه تونی) شد، اما در دوران بازیگری خود هیچ‌کدام از این جوایز را نگرفت.
آخرین نقش‌آفرینی مهم پیکولی، بازی در نقش یک پاپ تازه انتخاب‌شده در فیلم «Habemus Papam» به کارگردانی نانی مورتی بود. این فیلم اولین بار در بخش مسابقه جشنواره کن ۲۰۱۱ روی پرده رفت و بعدها جایزه دیوید دی دوناتلو (بهترین بازیگر مرد در ایتالیا) را برای پیکولی به ارمغان آورد.
پیکولی، بیشتر در نقش شخصیت‌های آرام و البته با گرایش‌های سیاه یا اغواگر ظاهر می‌شد. او در یکی از آخرین گفت‌وگوهای خود توضیح داد: «وقتی نقش‌آفرینی می‌کنید، باید یک قدم از خودتان فاصله بگیرید و تمام و کمال، محرم شخصیتی باشید که نقش او را بازی می‌کنید.»
او همچنین در باره همکاری با بونوئل گفت: «او به من آموخت که متواضع و احساس شوخ‌طبعی داشته باشم.»
میشل پیکولی، در ۲۷ دسامبر ۱۹۲۵ در پاریس از پدری نوازنده و سوئیسی‌تبار و مادری فرانسوی پا به جهان گذاشت. او شرح حال کامل زندگی خود را در کتابی به نام «J'ai vecu dans mes reves» (من در رویاهای خود زندگی کردم ) در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد که تاکنون دوبار به چاپ رسیده است.
