به گزارش افکارنیوز، اين كارگردان سينما در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به دیدگاه کلی شهید آوینی اظهار داشت: سیدمرتضی آوینی اهل فلسفه بود؛ یعنی ذوق فلسفی داشت و به طور طبیعی درباره بنیادها و مبادی امور تامل می کرد.

او یادآور شد: مثلا اگر سینما برایش مطرح بود از آن نظر مطرح بود که کنجکاوی کند و ببیند این پدیده چیست و هستی‌اش چگونه است و چه احکامی بر آن وارد است. یعنی چه کارها از سینما برمی‌آید و چه کارها برنمی‌آید و چرا به این صورت هست که هست و به کجا خواهد رفت یا به چه چیز تبدیل خواهد شد.

افخمی ادامه داد: اما سینما از آن زمان که سیدمرتضی از دنیا رفت تا امروز خیلی تغییر کرده است و کمابیش هم در همان جهت تغییر کرده که سیدمرتضی فکر می کرد یعنی سینما از مرحله‌ای که بیست سی سال پیش در آن بود تنزل پیدا کرده است، هرچند در همان روزگار هم چیز چندانی از سینمای واقعی باقی نمانده بود.

او افزود: البته منظورم سینمای ایران نیست و جریانی را در نظر دارم که در تمام دنیا و در سی چهل سال اخیر به تدریج اتفاق افتاده است.

کارگردان «شوکران» گفت: سینما از صورت یک امکان بزرگ تکان دهنده برای داستان پردازی و تاثیرگذاری از ناخودآگاه جمعی و تعامل با روح ملت یا روح بشریت خیلی دور شده است و سینمای امروز قابل این حرف‌ها نیست.

او ادامه داد: سینمای امروز تفاوت مرتبه محسوسی با تلویزیون ندارد و اگر هم در مورد بعضی فیلم‌ها تفاوتی وجود داشته باشد برای این است که فیلم را شبیه بازی‌های کامپیوتری ساخته‌اند و به همین دلیل مثل برنامه‌های تلویزیونی نیست.

افخمی گفت: یعنی از سینما آن طور که زمانی می‌توانست باشد و می‌شد در چشم انداز به آن فکر کرد و مثل سیدمرتضی درباره‌اش تامل کرد چیزی باقی نمانده است.

این کارگردان در پایان تاکید کرد: گمان می کنم اگر سیدمرتضی امروز زنده بود ترجیح میداد به سراغ هنر داستان پردازی در صورت ادبیات برود و دور سینما را خط بکشد چون سیدمرتضی همیشه ذوق ادبی داشت و شاید بتوان گفت همیشه ذوق ادبیاش به ذوق فیلمسازیاش میچربید.