سید بشیر حسینی، از داوران مسابقه استعدادیابی عصر جدید ، بخشی از سخنان خود برای نوجوانان را در صفحه شخصی‌اش منتشر کرده و نوشت:
اخبار چهره ها - "نسل جدید مسآله و مشغله و عشقِ منه. این دهه هشتادی هایی که معدنهای طلا و نقره هستن باید کشف بشن، نه طرد. باید استعداد هاشون شکوفا بشه، نه سرکوب. باید به نیازهاشون پاسخ داده بشه، نه بی‌توجهی. وقتی ما درکِشون نکنیم، حتی اگه پیشمون باشن، تَرکِمون میکنن! دیگه "از" خونه‌هامون فرار نمی‌کنن، "در" خونه‌هامون فرار میکنن! اگه گوشهامون پناهگاهشون نباشه به گوشی‌هاشون پناه می‌بَرن و به کسی دل می‌بندن که شاید دلسوزشون نباشه و به جای بالا بردنشون، بلندشون کنه و به ناکجاآباد بِبَردِشون.
اگه می‌بینیم که بعضی وقتها فریاد میزنن چون می‌بینن که صداشون نادیده گرفته شده. اگه ما علایق و سلایق این نسل رو نادیده بگیریم، وقتی زورشون برسه از رومون رد میشن ولی اگه الآن ببینیمشون، بشنویمشون و جدی بگیریمشون، به جای اینکه از ما جُدا بشن، همراهمون میشن؛ اگه به حرفشون دل بدیم، به دلمون گوش میدن.
بدیهیه که نوجوان همه‌ی حرفهاش درست نیست، اما دلیل نمی‌شه که همه‌ی حرفهاش رو نشنویم. اگه دختر و پسر ما، از ما محبت و انصاف دید، قاطعیت و پیشگیری از انحراف رو هم می‌پذیره وگرنه از لجِ ما هم که شده عمدی و حتی علنی کاری رو میکنه که خودشم میدونه غلطه. بدونیم که اگه دلش رو بشکنیم، حُرمتمون رو میشکنه.
منی که توی دلِ این نسل رفتم و دل به دلشون دادم، جون و جوونیم رو خرجشون می‌کنم! یادمون نره که سردارمون فرمود: همه‌ی این نوجوونها با هر فکر و شکل و آرم و مرامی، بچه‌های خودمون و اعضای خانوادمونن. بهِشون نشون بدیم که همیشه جاشون روی چشمهامونه تا به حسرتِ یه چشمک دلشون نلرزه و پاهاشون نلغزه. ای کاش مسئولانه و مهربانانه شکاف نسلی رو پُر کنیم.
پ.ن: همونقد که بزرگترا باید هوای مساله‌ی نوجوونا رو داشته باشن، نوجوونا نسبت به شکوفاییِ استعدادِ خودشون و حُرمَت بزرگتراشون مسئولن"
