«در ایتالیا سالمندان بالای ۸۰ سال، رها خواهند شد تا بمیرند»؛ این خبر تکان‌دهنده‌ای بود که از هفته پیش رسانه‌ای شد و دنیا را در شوک و بهت فرو برد. این اتفاق تلخ در ایتالیا به‌خاطر کمبود شدید امکانات پزشکی بعد از گسترده‌تر شدن ابعاد بیماری کرونا در حال وقوع است اما ماجرا فقط به این کشور ختم نمی‌شود و کشورهایی مانند انگلیس، آمریکا و اسپانیا نیز در حال زمینه‌سازی برای این اقدام هستند.
دستورالعملی برای تعیین اینکه چه کسانی زنده بمانند
اخبار بین الملل- چندی پیش روزنامه «دیلی تلگراف» انگلیس گزارشی با این تیتر منتشر کرد: «ایتالیایی‌های بالاتر از ۸۰ سال رها خواهند شد تا بمیرند» تیتر، با این جمله تکمیل شده بود که پرخطرترین منطقه ایتالیا، با تدوین یک دستورالعمل، تعیین می‌کند چه کسانی زنده بمانند و چه کسانی بمیرند. دیلی تلگراف در این گزارش نوشت با شدیدتر شدن کرونا، مقامات ایتالیا تصمیم دارند به مبتلایانی که بالای ۸۰ سال سن دارند یا به‌خاطر بیماری‌های زمینه‌ای وضعیتشان وخیم است، خدمات مراقبت‌های ویژه ارائه ندهند. این روزنامه در این گزارش به یک دستورالعمل رسمی استناد کرد که واحد مدیریت بحران استان «تورین» تنظیم کرده است.
در ایتالیا به‌خاطر کمبود شدید منابع، مجبورند از بین کسانی که نیاز به درمان دارند، یک محدودیت سنی قرار دهند. کسانی که پیرتر از آن هستند که شانسی برای بهبود داشته باشند یا درصورت بهبود، به‌خاطر کهولت سن زیاد زنده نمی‌مانند، به حال خود رها می‌شوند تا بمیرند. این موضوع در قالب یک پروتکل آمده است که تعیین می‌کند کدام بیماران تحت مراقبت‌های ویژه قرار گیرند و کدام بیماران در صورت نبود فضای کافی، چنین مراقبت‌هایی دریافت نکنند. بر طبق این پروتکل شرط دسترسی به درمان ویژه در شرایط اورژانس باید شامل سن کمتر از ۸۰ سال یا امتیاز شاخص انسجام چارلسون (که نمایانگر تعداد سوابق بیماری یک بیمار است) کمتر از پنج می‌باشد»
این گزارش تأکید می‌کند که پزشکان ایتالیایی می‌دانند کسانی که مراقبت‌های ویژه را دریافت نکنند، با احتمال خیلی زیاد خواهند مرد.
انگلیس، تصمیم مشابهی خواهد گرفت
این تصمیم اما فقط به ایتالیا ختم نمی‌شود. روزنامه گاردین در یادداشتی به قلم دکتر «جاناتان ایوز»، معاون مرکز اخلاق پزشکی دانشگاه بریستول، به تحلیل این تصمیم پرداخت و نوشت ویروس کرونا ممکن است پزشکان «انگلیس» را هم مجبور به تصمیم‌گیری در این خصوص کند که چه کسانی را نجات دهند. این روزنامه نیز در مورد علت چنین تصمیمی، به کمبود شدید منابع و امکانات پزشکی و درمانی در انگلیس اشاره کرد و نوشت فقدان منابع کافی معنایش این است که بیماران جوان‌تر و سالم‌تر در اولویت قرار می‌گیرند در حالیکه بقیه افراد «رها می‌شوند تا بمیرند».
در این گزارش به تصمیم مقامات ایتالیایی اشاره شده است که به پزشکان توصیه می‌کند چطور امکانات کمیاب را به کار بگیرند و می‌نویسد در دستورالعمل منتشر شده اولویت باید به افرادی داده شود که «اولا احتمال بیشتری برای زنده ماندن دارند و ثانیا در صورت بهبود، سال‌های بیشتری عمر خواهند کرد». سپس در ادامه به این موضوع اشاره می‌کند که در ماه‌های پیش‌رو انگلیس با شرایط مشابهی روبرو می‌شود و امکانات کافی برای درمان همه بیماران مبتلا به کرونا را نخواهند داشت. پس متخصصان درمان باید تصمیم بگیرند که چه کسی را معالجه کنند.
این یادداشت با وجود اینکه اذعان می‌کند ارزش زندگی کسی بیشتر از دیگری نیست، اما اینطور ادامه می‌دهد که انگلیس باید منابع خود را بر روی نجات جان افراد بیشتر متمرکز کند و این یعنی باید به درمان افرادی اولویت داد که با احتمال بیشتری دارند که زودتر خوب شوند و آنقدر سریع بهبود پیدا کنند که تخت برای بستری فرد بعدی خالی شود.
نویسنده مطلب که خودش یک پزشک است می‌گوید منصفانه و منطقی این است که بنا را بر این بگذاریم که هر کس که اول آمد، اول خدمات‌دهی شود اما این بهترین استراتژی برای شرایط معمولی است اما شیوع یک بیماری واگیر، شرایط نرمال نیست و شرایط اورژانسی ما را وادار می‌کند در اولویت‌هایمان تجدیدنظر کنیم و این موضوع به‌شکل وحشتناکی ناراحت‌کننده است.
وضعیت بغرنج برای سالمندان و مهاجران در آمریکا
در آمریکا اما وضعیت بسیار بغرنج‌تر است. واشنگتن پست در گزارشی می‌نویسد وضعیت شوکه‌کننده کرونا در آمریکا می‌تواند منجر به تصمیم مشابه ایتالیا در دادنِ اولویت پایین‌تر به افراد مسن و مبتلایان به سرطان شود. در این گزارش با اشاره به کمبود شدید امکانات درمانی در آمریکا، آمده : «چنین تصمیمات سختی می‌تواند پیش روی ایالات متحده باشد؛ کشوری با ظرفیت محدود بیمارستانی و پیش‌بینی‌هایی که می‌گوید ۴۰ تا ۶۰ درصد جمعیت ۳۲۷ میلیونی این کشور در نهایت مبتلا خواهند شد».
واشنگتن‌پست در این راستا به به سخنان «آندرو کومو»، فرماندار ایالت نیویورک اشاره می‌کند که می‌گوید: «ما در حال نظاره جنگ جدیدی هستیم که هیچ‌کس قبل از این شاهد آن نبوده است؛ ما هیچ‌گاه با ویروسی شبیه به این با چنین تبعاتی مبارزه نکرده‌ایم. دیر یا زود همه تحت‌های آی‌سی‌یو پر خواهند شد».
توییت فرماندار نیویورک
در ادامه این گزارش، عنوان شده است آمریکا وضعیت پیچیده‌تر نسبت به سایر کشورها دارد چرا که در این کشور، شکاف‌های عمیق اقتصادی و سیاسی زیادی وجود دارد و سیستم تصمیم‌گیری آن غیرمتمرکز است. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها دستورالعمل‌های عمومی برای اختصاص منابع در بحران شیوع کرونا ارائه داده است اما جزئیات آن را به ایالت‌ها و مراکز درمانی سپرده است. در نتیجه یک آش شله قلمکار از رویکردهای مختلف به‌وجود آمده است؛ برخی ایالت‌های اصول اخلاقی را برای ارائه خدمات درمانی مبنا قرار داده اند اما بقیه ایالت‌ها تصمیم گرفته‌اند با یک الگوریتم دقیق برای بیماران، بر اساس وضعیت فعلی، بیماری‌های پیش‌زمینه‌ای و سن آن‌ها، آن‌ها را برای رسیدگی اولویت‌بندی کنند.
سپس مهمترین سوالاتی که در بحث اولویت‌بندی خدمات دادن به بیماران مطرح است، مرور شده است که در کنار اشاره به اولویت زنان باردار یا پرسنل درمانی، یکی از موارد بسیار شوکه‌کننده است: «آیا زندانیان یا مهاجران غیرقانونی باید برای دریافت خدمات درمانی در نظر گرفته شوند»؟
این گزارش به نقل از «جرج آنسی»، متخصص درمانی دانشگاه پنسیلوانیا می‌نویسد: «در موقعیت‌های اورژانسی مربوط به سلامت عمومی، باید از تمرکز بر روی تک تک بیماران به این نکته توجه کنیم که چطور کلیت جامعه، بیشتر منفعت می‌برد.»
تمهیداتی برای مرگ آرام و راحت
بخش پایانی این مطلب با تیتر «یک مرگ آرام و راحت»، به بررسی این موضوع می‌پردازد که وقتی می‌خواهیم بر اساس این اولویت‌بندی، امکانات حیاتی را از یک بیمار جدا کنیم یا در شرایطی که یک بیمار اصلا این امکانات را دریافت نمی‌کند، چه کارهایی انجام بدهیم تا یک مرگ راحت داشته باشد و به نقل از یک متخصص می‌نویسد بخشی از برنامه‌ریزی برای شیوع گسترده‌تر کرونا در آمریکا باید شامل اطمنیان از تسکین افرادی باشد که بدون دریافت خدمات مراقبت‌های ویژه در حال مردن هستند. مثلا اینکه اکسیژن کافی و داروهای مسکن دریافت کنند و پرسنل درمانی را آموزش دهیم که با افرادی که نزدیک به مرگ هستند، صحبت کنند. چنین شرایطی برای این بیماران می‌تواند بسیار زجرآورتر باشد چرا که موقعیت خاص این بیماری باعث می‌شود که خانواده آن‌ها غایب باشند.
نیویورک تایمز نیز در یادداشتی از سه نفر از اساتید دانشگاه‌های آمریکا به این موضوع پرداخته و در یکی از تیترهای اصلی خود نوشته «چگونه کرونا ویروس ممکن است پزشکان را مجبور به تصمیم‌گیری در این خصوص کند که چه کسانی زنده بمانند و چه کسانی بمیرند». این اساتید نیز تأکید کرده‌اند بخاطر نیاز شدید این کشور و منابع محدود، مراقبت‌های پزشکی باید سهمیه‌بندی شود.
آن‌ها با اشاره به اعداد و ارقام حوزه بیمارستانی می‌نویسند امروز، ایالات متحده کمتر از ۸۰۰هزار تخت بیمارستانی دارد و تنها ۶۸ هزار تخت برای مراقبت‌های ویژه وجود دارد. این در حالی است که اگر طبق پیش‌بینی‌ها تنها ۵ درصد مردم آمریکا به کرونا مبتلا شوند، ازین تعداد ۶ درصد یعنی ۹۶۰ هزار نفر به مراقبت‌های ویژه نیاز دارند. و در نهایت، به این نکته اعتراف می‌کنند که «تنها بیماران کرونا، سیستم مراقبت پزشکی آمریکا را دچار آشفتگی و ناتوانی خواهد کرد.»
آن‌ها در ادامه بر روی این نکته تأکید می‌کنند که این محاسبات تئوریک نیست و بر اساس مدل‌های عملیاتی تخمین زده شده است و حتی تعداد ماسک‌ها و تجهیزات محافظتی موجود بسیار کمتر از آن چیزی است که بر اساس این مدل‌ها در ادامه نیاز خواهد شد.
گریه‌های انسانیت برای یک فاجعه
اخیراً ویدیویی از یکی از پزشکان اسپانیایی منتشر شده است که نشان می‌دهد در این کشور نیز شرایط مشابهی حاکم است. این پزشک در این ویدیو با چشم‌های گریان می‌گوید افراد بالای ۶۵ سال بایستی وسایل کمک تنفسی‌شان قطع شود تا برای افراد جوان‌تر مورد استفاده قرار بگیرد. به سالمندان مسکن می‌زنند تا درد نکشند!
