به گزارش افکارنیوز به نقل از مهر، تعجب نکنید این اطلاعیه را روز پنجم عید روی در ورودی پرمخاطبترین کتابخانه شهرمان، سبزوار دیدم. شهری که فقط ۲۷ هزار دانشجو دارد.

کج سلیقگی از این بیشتر؟! دقیقاً موقعی که همه اعضاء می‌خواهند برای مطالعه در تعطیلات عید کتاب به امانت بگیرند و معمولاً هم برای چنین مواقعی بیشتر از سقف تعیین شده کتاب می‌خواهند، کتابخانه می‌خواهد آمارگیری کند و کتاب به امانت نمی‌دهد. حتی تهدید می‌کند که اگر کتاب‌های به امانت داده شده را تحویل ندهید، کارت عضویت شما باطل می‌شود.

این مثل آن می‌ماند که مغازه‌ای در بازار یا شرکتی در ایام نزدیک به عید کرکره را پایین بکشد و اطلاعیه بچسباند که به علت انبارگردانی پایان سال مغازه تعطیل است. قطعا هر کس از جلو این مغازه رد شود، خواهد خندید!

موقع خروج هم اطلاعیه شرایط عضویت کتابخانه را دیدم که شرط پنجمش این بود: ۵ - فتوکپی کارت شناسایی معرف کارمند(معرف حتی‌الامکان کارمند بوده و آدرس دقیق و تلفن منزل و محل کار در فرم قید شود).

از مسئولان کتابخانه پرسیدم: ببخشید این معرف حتماً باید کارمند باشد؟
گفت: بله
گفتم: یعنی اگر کسی معرف کارمند نداشت چه کار کند، ثبت نام نمی‌کنید؟
قاطع‌تر گفت: نه! این از شرایط عضویت است و حتماً باید معرف کارمند داشته باشد وگرنه نمی‌تواند عضو شود.

سری تکان دادم، آمدم بیرون. یاد مصوبه اخیر بانک مرکزی افتادم که شرط ضامن کارمند را از شرایط وام گرفتن حذف کرده است. این مصوبه حتی به بانک‌ها هم ابلاغ شده است.

جالب و بهتر است بگویم خنده‌دار نیست؛ شرط ضامن کارمند را از شرایط وام گرفتن حذف می‌کنیم از آن طرف وقتی دانش‌آموز یا دانشجویی می‌خواهد سه جلد کتاب به امانت بگیرد که قیمت کل آنها روی هم ۲۰ هزار تومان هم نمی‌شود، باید معرف کارمند بیاورد!

به کتابخانه دیگر شهرمان سر زدم، کتابخانه‌ای که طبقه بالای آن نیز نهاد کتابخانه‌های عمومی شهر قرار دارد. این کتابخانه قبلاً دو سالن مطالعه - برای خواهران و برادران - داشت که با تعجب دیدم یکی از آنها تعطیل است. پرسیدم: چرا؟

گفتند: این قسمت را برای فعالیت‌های فوق برنامه اختصاص داده‌ایم.
گفتم: پس اعضاء و مراجعه کننده‌ها چه کار کنند؟
با خونسردی و بی‌تفاوتی تمام گفتند: زوج و فرد کردیم! روزهای زوج برای خانم‌ها و روزهای فرد برای آقایان.

در مواجهه با این خونسردی و بی‌تفاوتی چه می‌توانستم بگویم؟ هیچی! زدم بیرون.

در برگشت به این فکر می کردم که مگر فلسفه ایجاد کتابخانه برای «کتاب خواندن» نیست و نباید «مطالعه» اصل و در اولویت باشد؛ پس چرا سالن مطالعه کتابخانه را به برای کارهای «فوق برنامه» تعطیل می‌کنند؟ ظاهراً برای مسئولان نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور کارهای «فوق برنامه» از خود «برنامه» مهم‌تر شده است.

این مسائل بیشتر از آنکه کج‌سلیقگی و بی‌مسئولیتی مدیران آن کتابخانه‌ها را برساند، مشکل نرم‌افزاری ما در زمینه کتاب و کتابخوانی و ضعف مدیریت فرهنگی در کشور را می‌رساند. بله! ما در زمینه کتاب و کتابخوانی هنوز گرفتار چنین مسائل ابتدایی و پیش پاافتاده‌ای هستیم.