سرویس مذهبی افکار- آداب مهمانی به دو دسته تقسیم مى شوند.
دسته نخست، امورى هستند که سزاوار است مهمان، آنها را انجام دهد که عبارت اند از:
۱. پذیرش دعوت مؤمن؛
۲. رعایت اولویّت ها در پذیرش دعوت به مهمانى؛
۳. کُندى ورزیدن در پذیرفتن مهمانى هاى غفلت زا؛
۴. مقدّم داشتن دعوتى که یادآور آخرت است؛
۵. شرط کردنِ پرهیز از تکلّف و تشریفات؛
۶. اجازه گرفتن براى ورود به خانه میزبان؛
۷. سلام کردن هنگام ورود به خانه؛
۸. نشستن در جایى که میزبان پیشنهاد مى کند؛
۹. احترام پذیرى؛
۱۰. گشودن روزه مستحبّى؛
۱۱. خوب خوردن؛
۱۲. اقتدا به صاحب خانه در نماز؛
۱۳. دعا کردن براى میزبان؛
۱۴. ترک کردن مهمانى پس از صرف غذا؛
۱۵. پاسدارى از کرامت خود با رعایت مدّت اقامت.
دسته دوم، امورى هستند که مهمان باید از انجام دادن آنها سر باز زند و ترک آنها نشانه ادب مهمان است که عبارت اند از:
۱. شرکت کردنِ بدون دعوت در مهمانى دیگران؛
۲. حضور در مهمانى ویژه ثروتمندان؛
۳. حضور در مهمانى برپاشده با انگیزه همچشمى؛
۴. پذیرش مهمانى اهل ساز و آواز؛
۵. پذیرش مهمانى مشرک، منافق و فاسق؛
۶. واداشتن میزبان به تکلّف و تشریفات؛
۷. دیگرى را همراه خود به مهمانى بردن؛
۸. روزه مستحبّى گرفتن، مگر با اجازه میزبان؛
۹. ناچیز شمردن امکانات میزبان؛
۱۰. پرس و جو در باره حلال بودن غذا
منبع: کتاب فرهنگنامه مهمانی
