اخبار ورزشی-از گذشته های دور ، تاریخ ورزش ایران پر است از قهرمانان و پهلوانانی که مرام و معرفت و اخلاقیات انسانی برایشان بیشتر از گرفتن مدال و کاپ و مناصب ورزشی مهم بود . پهلوان پوریای ولی و جهان پهلوان تختی از نام آوران این عرصه بودند که همگی با اسم و رسم آنها آشناییم . آنهایی که اعتقاد داشتند برای آویختن مدال قهرمانی باید بیشتر خم شد و تعظیم کرد و تواضع نمود .
به گزارش افکارنیوز،آنها که هنگام ورود به زمین بازی ، خاک آن را سرمه چشمان خود کرده و میبوسیدند و سپس وارد آن میشدند و نشان میدادند که عزت و سربلندی وطن برایشان حرمت خاصی دارد .
احترام به ارزشهای والای انسانی ، گرفتن دست زیردستان، زیر بار ظلم و زور نرفتن و مبارزه نکردن با دشمن کشورشان از آن دسته خطوط قرمزی بود که هیچگاه از آن تعدی نمیکردند .
اما این روزها شاهد کمرنگ شدن ارزشها و پررنگ شدن مباحاتی هستیم که برای حوزه ورزش ما جای بسی تفکر و تامل دارد !
دوپینگ کردن ورزشکاران قبل از مسابقات ، بداخلاقی ها و زیرآب زنی های حریفان برای یکدیگر ، لاکچری نمایی سوپراستاران ورزشی ، مهاجرت و بازی زیر پرچم کشوری دیگر و از همه بدتر سیاهنمایی های سیاسی و جنسیتی علیه ایران برای دریافت پناهندگی ، از آن دسته بی اخلاقیهایی است که چندی است خاطر ورزشمان را مکدر کرده است .
البته جای تامل دارد که این ورزشکاران پناهنده یا مهاجر ، چرا نمیتوانند روزگار خوش قهرمانی را در خارج از ایران نیز تکرار کنند ! افرادی مثل سعید ملایی ، وحید سرلک ، احسان رجبی ، محمد رشنونژاد ، سامان طهماسبی و مینا علیزاده، بخش کوچکی از ورزشکارانی بودند که متاسفانه در اولین بازیها و مسابقات خارج از ایران خود شکست خورده و عمر ورزشی شان خیلی زود به پایان رسید.
قطعا ریشه یابی این مساله در بین مسئولان ورزشی مربوطه از اموری است که باید جزء اولویتها قرار داده شود . آیا تفاوت فاحش سرمایه گذاری و بها دادن وزارت و فدراسیون های ورزشی بین فوتبال و دیگر رشته های ورزشی عامل موثر در این قضیه است یا توجه نکردن به نخبگان ورزشی خصوصا در رشته های کشتی ، جودو ، قایقرانی ، شطرنج و ... راه را برای مهاجرت و بعضا پناهندگی باز میگذارد ؟ بنیاد ملی نخبگان و دیگر نهادها و سازمانهای وابسته به این امر باید پاسخگوی این مسائل باشند .
در این میان جا دارد در کنار بی مهری های افرادی چون کیمیا علیزاده و مزدک میرزایی که برای مهاجرت حاضر شدند ، کشورشان را خوفناک و مانع رشد زنان و .. معرفی کنند، از افرادی چون آرین غلامی ، پویا ایدنی، امیر سرخوش ، محمد عباس نژاد ،حمیدرضا نداف و دیگر ورزشکارانی که در رشته خود حاضر به رویارویی با حریفی از رژیم اشغالگر قدس نشدند و از حضور در رقابتهای خود حذف شدند هم نام ببریم که باعث افتخار ما هستند .
یا سلام نظامی ملی‌پوشان هندبال به پرچم ایران در چند روز گذشته، که حتی به صورت نمایشی، رسم قدر‌شناسی را به جا می‌آورند؛ و یا اعتراض ۴ تیم فوتبال به رای AFC - که در خبری شوک آور ابتدا حق میزبانی تیم های ایرانی را از حریفان در لیگ قهرمانی آسیا سلب کرد و سپس اعلام کرد که بازیهای ایران باید در زمین بی طرف برگزار گردد - که به هیچ وجه حاضر به میزبانی در خارج از ایران نیستند و از حق خود کوتاه نمی آیند. در نهایت هم تیم ایرانی توانست از حق نمایندگان کشور دفاع کند و با تایید AFC تیمهای ایرانی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان میزبان رقبای خود خواهند بود.
جالب است که بارها تصمیمات ورزشی کشور ما به علت گزاره دخالت سیاست در فوتبال زیر سوال رفته است ولی در دنیای واقعی ورزش بین الملل میبینیم که سیاست و تحریمهای سیاسی حتی در رقابتهای ورزشی هم نفوذ دارد .
کاش یادمان نرود که اخلاق ورزشی از خود ورزش مهمتر است و آنان که پاسبان ارزشهای ملی و میهنی کشورشان هستند حتی اگر ببازند ، باز ارزشمندند و قابل تقدیر و آنها که این ارزشها را نادیده میگیرند ، دیری نمیپاید که از خاطره ها محو میگردند .
صفورا ترقی
