فرشاد احمدزاده در خصوص شرایط پرسپولیس در لیگ نوزدهم اظهار داشت: همیشه اوضاع در پرسپولیس خوب بوده و در این چند سالی که من بودم همیشه بالا بودیم. خدا را شکر می‌کنم که هر سالی که بودم توانستیم هواداران را خوشحال کنم و در چند هفته اخیر هم شش برد پیاپی آورده‌ایم. هواداران این روزها راضی هستند و خدا را شکر که همه چیز خوب است.
وی در مورد جدایی‌‌اش از پرسپولیس در ابتدای فصل گذشته و ناراحتی هواداران از این بابت هم گفت: بالاخره هوادار حق دارد و در آن تایمی که رفتم شاید بهتر این بود که نروم. حالا به دلایلی که شاید رفتم و قضاوت با خداست. من حق را به هواداران می‌دهم ولی برگشتم که همه چیز را جبران کنم. نه بحث مالی بوده و نه چیز دیگری و آمدم تا دینم را به هواداران ادا کنم و فقط و فقط جبران کنم. هواداران پرسپولیس فکر نمی کردند من یک درصد هم بروم و این جدایی و تصمیم من باعث ناراحتی آنها شد و حق را به آنها می دهم و امیدوارم فقط بتوانم ذره ای از محبت آنها را جبران کنم. من همیشه رابطه خوبی با هواداران پرسپولیس داشتم و در سه سال قبلی که بودم هم آنها مرا دوست داشتم و هم من آنها را دوست داشتم. هواداران خیلی دوستم داشتند و دارند.
فرشاد احمد زاده هافبک پرسپولیس در ادامه توضیح داد: صحبت‌هایی قبل از رفتن به لهستان انجام دادم و گفته بودم. قبل از اینکه به لهستان بروم همه می‌دانستند که قرارداد ما تمام می شود اما هیچ صحبتی برای تمدید نشد. من تا یک هفته دو هفته صبر کردم اما دیدم صحبتی نشد. شاید آنها فکر می کردند که خودم بروم تمدید کنم. من قبلا خودم می رفتم و تمدید می کردم و از خود آقای طاهری هم بپرسید اینطور بوده و حتی سفید امضا می‌کردم. این بحث باعث شد تا باشگاه تصور کند خودم برای تمدید می روم که هیچ دعوتی نکردند. بعد از اینکه با تیم لهستانی به توافق رسیدم آقای گرشاسبی زنگ زدند. من دوستانه به ایشان توضیح دادم که چه شده و باید بروم و اگر برمی گشتم مثل قضیه مهدی طارمی می شد و تیم محروم می شد. یک مقدار هم فشار در آن مقطع تحمل کرده بودم و یک سری مشکلات خانوادگی هم بود که باعث شد تا یک سال از خانه خودم که پرسپولیس است دور شوم اما در این تیمی که هستیم فقط من هستم که از تیم جوانان پرسپولیس شروع کردم و حضور دارم. خودم را بچه این خانواده و تیم می دانم و امیدوارم فقط بتوانم هواداران را شاد کنم.
احمدزاده در مورد ماجرای یک پست عجیب که در آن مقطع علیه هواداران منتشر کرده بود توضیح داد: پیش می آید و هر بازیکنی یا آدم عادی وقتی ناراحت و عصبی است عکس العملی نشان می دهد که قلبی نباشد. من خودم هم نمی خواستم این کار را کنم اما فشار زیاد بود. مخاطب من هوادار نبود و خودشان می دانستند اما بعد فهمیدم کلا کارم اشتباه بود.
وی در مورد دلایل انتخاب لیگ لهستان هم گفت: دوست عزیزم آقای میلاد عبادی پور که ارومیه ای است آنجا بود و از او پرسیدم و این تیم یکی از بهترین امکانات را در لهستان داشت. من دنبال پول نبودم و اگر اینطور بود می توانستم هم ترکیه بروم هم قطر و بیشتر دنبال پیشرفت بود. در اروپا بازیکن بالای 23 سال دیگر جوان حساب نمی شود و من در 25 سالگی می خواستم شانسم را امتحان کنم اما در زمان بدی این انتخاب را داشتم و اشتباه بود. از لهستان دو تیم پیشنهاد داشتم و از قبرس و یونان هم پیشنهاد داشتم. از تیم های ایرانی هم پیشنهاد داشتم و دست شان درد نکند. اما من خودم را پسر این خانواده می دانم و باید دین خودم را ادا می کردم.
هافبک پرسپولیس در مورد محرومیت‌های متعددش در ابتدای فصل که مانع حضورش در ترکیب اصلی شده بود هم اظهار داشت: رسانه‌ها هم از محرومیت های پشت هم من تعجب کرده بودند. می گفتند جام حذفی محروم نیستی و تیم به تبریز رفته بود و ساعت 8 شب به من گفتند که می توانی بازی کنی ولی اگر می رفتم ساعت 6 صبح می شد و یک محرومیت عجیب هم داشتم. بازی با شاهین بوشهر که دو جلسه محروم شدم خدایی حق من نبود. فکر کنم به آقای کالدرون باید حق داد که حداقل مرا 10 هفته بازی ام ندهد. هر وقت می خواست مرا بازی بدهد خبر می آمد که محروم هستم. در دربی نزدیک ترین یار به سیامک من بودم. در عکس هایی که آمد دیدید که زانوی یزدانی به سر سیامک خورد و من ترسیدم که اتفاق بدی برای هم تیمی‌ام افتاده باشد و در آن شرایط و فشار شاید طبیعی باشد. حالا درست است که سیاوش را هل دادم اما بازیکن آنها هم مرا هل داد و در لیگ ما اتفاقات خیلی بدتر از این هم افتاده است اما عکس العملی نشان ندادند. حق داشتند اما دربی بود و شاید اتفاقات بدی روی سکوها می افتاد. بعد از بازی اما من دست تک تک بازیکنان استقلال را گرفتم و بلند کردم. اما در بازی با شاهین بوشهر حق من نبود که محروم شوم. اصلا یک چیزی بگویم که در بازی با شهرداری ماهشهر و قبل از شروع بازی و زمانی که خواستم دست بدهم با داور به من گفت که حواست باشد و حساسیت روی تو زیاد است. خب همانجا شرایط روحی من بهم خورد و وارد استرس شد. مگر چه شده و یک نفر شاید قتل انجام دهد کمتر روی او فشار است اما من یک خطا کردم و اینقدر فشار می‌آورند. بازی با گل گهر سیرجان که برزای با بچه های ما درگیر شده بود من رفتم به سمت کمک داور و به او گفتم چه خبر، خوبی؟! من در درگیری نیستم و خدایی گزارش نکنید و مرا محروم نکنید! بنده خدا کمک داور کلی خندید و بالاخره باید دور از حواشی باشم.
احمدزاده در مورد پرداختی‌ها در لهستان و تفاوتش با ایران توضیح داد: در لهستان هم مثل ایران حقوق را سر تایم می‌دادند و دوم هر ماه ساعت 8 صبح پیام واریز می‌آمد. باور کنید دقیقا شبیه ایران! (با خنده). طلب دو سال پیش شما هم باقی نمی ماند!
وی در مورد شرایط پرداختی‌های حال حاضر و مبلغ قراردادش هم گفت: من امسال هم هیچ حرفی درباره مبلغ نزدم و امضا کردم و آمدم بیرون. کمترین مبلغ را هم مطمئنا از کل تیم گرفتم. من فقط برای جبران آمدم و مبلغ و مالی هیچ وقت برای من مهم نبود. هیچ وقت در مورد مبلغ حرف نزدم.
هافبک پرسپولیس در مورد دربی‌های پایتخت و بهترین خاطراتش از دربی هم گفت: امسال دربی را بردیم اما دربی که 4-2 بردیم خیلی چسبید. آن سال بعد از فوت مرحوم نوروزی همه یک دل بودند. خیلی دوست داشتند تیم برنده باشد. در آن دربی که یادم است زمان گرم کردن یک آرامش خاصی در بین بچه ها بود و انگار می‌دانستیم که می‌رویم و 4-3 گل می‌زنیم و می‌آییم بیرون! قشنگ یادم است و خیلی راحت گرم کردیم و خیلی موقعیت داشتیم. پنالتی مهدی طارمی، یک ضربه سر خودم از دست دادم، یکی علیپور از دست داد و یکی از بهترین دربی‌ها بود. برای برانکو ایوانکوویچ فرقی نمی‌کرد با چه تیمی بازی داریم؛ چه گل گهر بود چه سپاهان و استقلال و بقیه تیم‌ها. همه را می گفت باید بریم ببریم و ما پرسپولیس هستیم و باید بریم ببریم.
احمدزاده در رابطه با مقایسه بین کالدرون و برانکو هم گفت: نگاه کنید بعد از آقای برانکو ایوانکوویچ که سه سال قهرمان بود، کسی که جای او می آید باید خیلی قوی باشد که این فشارها را تحمل کند. اول فصل خیلی فشار روی او بود و شناخت زیادی از فوتبال ایران نداشت. بعد از دو سه ماه به آن شناخت رسید. اما از نظر روحی و فنی اینقدر بالا بود که توانست خود را با شرایط وقف بدهد. ما نتایج خوبی گرفتیم و بردهای خوبی آوردیم و این نشان دهنده کیفیت اوست.
وی در مورد باند سه تفنگدار که با کمال کامیابی‌نیا و محسن مسلمان در پرسولیس راه انداخته بودند هم خاطرنشان کرد: چسب زخم هم در پرسپولیس نبودیم چه برسد به باند! سه تفنگدار؟ کمال به این خشگلی تفنگدار می‌شود؟ (خنده) اگر پدر برانکو ایوانکوویچ را در می آوردیم که نتیجه نمی گرفت. حالا من و محسن شیطونی می کردیم اما بیشتر بگو و بخند بود تا روحیه تیم خوب شود. الان هم گنگ چهار نفره داریم؛ با ربیع خواه، انصاری و علیپور! رفتم داخل گروه بی حاشیه‌ها تا تمرکز کنم (خنده). الان هم کاملا رفیق هستیم.
هافبک پرسپولیس در مورد سرنوشت این تیم در پایان فصل هم اظهار داشت: اگر بتوانیم همین روند را ادامه بدهیم انشاالله امسال هم قهرمان می‌شویم. چه کسی نگذارد ما قهرمان شویم؟ طی این سه سالی که قهرمان شدیم یک سری هوادار روی پرسپولیس حساس شدند. تیمی که خوب کار می کند و نتیجه می گیرد برای قهرمانی می جنگد. این حرف‌ها پوچ است و ما مثل سه فصل گذشته تلاش خواهیم کرد تا به نتیجه و قهرمانی دست پیدا کنیم.
او در مورد جروبحثی که با رامین رضاییان داشت و دلخوری که بینشان پیش آمده بود هم گفت: از رامین رضاییان هم باید عذرخواهی کنم و بگویم آن صحبتی که در آن برنامه کرده بودم یک شوخی بود. اما خیلی ناراحت شد و بلاکم کرده است! او بزرگتر من است و وظیفه ام است از او عذرخواهی کنم و بگویم رامین جان ببخش. اما تمام پاس گل هایش در پرسپولیس را من دادم.
احمدزاده در مورد ورودش به دنیای بازیگری و حضور در یک فیلم سینمایی گفت: من چیزی ندارم اما آنها فکر می کنند من استعداد فیلم بازی کردن را دارم. مگر بد بازی می کنم؟! در فیلم علی انصاریان نقش برادر بزرگترم را دارد و من تازه فوتبالیست شدم و قرار است با پول قراردادم برای خواهرم جهزیه بخرم اما با آن ماشین خریدم. آخر فیلم اما ماشین را فروختم و جهزیه خواهرم را نقدی پرداخت کردم. در فیلم جدید هم که درباره اعتیاد است و یک بازیکن لیگ یکی قرص هایی خورده که دوپینگ است. من پیگیر مسائل او هستم.
او در مورد اینکه اگر فوتبالیست نمی‌شد چه رشته ورزشی را دنبال می‌کرد هم اظهار داشت: والیبال دیگر در خون ما ارومیه ای هاست. بهترین پاسور دنیا ارومیه ای است. نمی توانم تیم والیبال بخرم و بیشتر درگیر تیم نود ارومیه هستم. امیدوارم مسوولان ارومیه ای بیشتر حمایت کنند. باید این تیم از ریشه درست و حمایت شود.
